Climate Change And Social Policy: Roadmap For A Just Future

Yıl 2023, Cilt: 7 Sayı: 2, 114 - 122, 30.12.2023

Elifhan Erşan Tan

Öz

Human-induced climate change is essentially an environmental problem; It has become both an ecological and economic crisis based on the production and consumption understanding and processes of today's economic system. Increasing the level of 'awareness' and 'preparedness' regarding the possible consequences of climate change is of great importance for social welfare. Climate change emerges as one of the biggest threats in today's world. This global problem creates a profound impact not only with its environmental impacts, but also with its social and economic dimensions. In this article, we will examine the critical role that social policies can play in combating climate change. Inequality and Injustice: Who is the First Victim? Climate change impacts generally hit low-income communities and developing countries harder. Social policies must create a fair basis to reduce these inequalities and protect vulnerable groups. Disaster Management and Social Security: Strategies to Protect Societies Climate change is linked to increasing frequency of natural disasters. Social policies must be effective in disaster management and emergency responses, strengthening societies and strengthening social safety nets. Green Economy and Employment: Fields of Work for a Sustainable Future Social policies should create job opportunities in green sectors and support sustainable employment. This is a key strategy to both stimulate the economy and protect the environment. Social Awareness and Participation: Mobilizing People Social policies should give importance to information campaigns and educational programs to raise social awareness and encourage citizen participation in the fight against climate change.

Anahtar Kelimeler

Climate Change, Social Policy, Welfare, Socioeconomic Status, Eco-Social Policies

İklim Değişikliği Ve Sosyal Politika: Adil Bir Gelecek İçin Yol Haritası

Öz

İnsan kaynaklı iklim değişikliği özünde bir çevre sorunu olup; günümüz ekonomik sisteminin üretim ve tüketim anlayışı ve süreçlerine istinaden hem ekolojik hem de ekonomik bir kriz halini almıştır. İklim değişikliğinin muhtemel sonuçlarına ilişkin ‘farkındalık’ ve ‘hazırlılık’ seviyesinin yükseltilmesi toplumsal refah için büyük önem arz etmektedir. İklim değişikliği, günümüz dünyasının en büyük tehditlerinden biri olarak karşımıza çıkıyor. Bu global sorun, sadece çevresel etkileriyle değil, aynı zamanda sosyal ve ekonomik boyutlarıyla da derinlemesine bir etki yaratıyor. Bu makalede, iklim değişikliği ile mücadelede sosyal politikaların oynayabileceği kritik rolü inceleyeceğiz. Eşitsizlik ve Adaletsizlik: İlk Kurban Kim? İklim değişikliği etkileri, genellikle düşük gelirli toplulukları ve kalkınmakta olan ülkeleri daha fazla vuruyor. Sosyal politikalar, bu eşitsizlikleri azaltmak ve savunmasız grupları korumak adına adil bir temel oluşturmalıdır. Afet Yönetimi ve Sosyal Güvenlik: Toplumları Koruma Stratejileri İklim değişikliği, sıklaşan doğal afetlerle bağlantılıdır. Sosyal politikalar, afet yönetimi ve acil durum müdahalelerinde etkili olmalı, toplumları güçlendirmeli ve sosyal güvenlik ağlarını güçlendirmelidir. Yeşil Ekonomi ve İstihdam: Sürdürülebilir Bir Gelecek İçin Çalışma Alanları Sosyal politikalar, yeşil sektörlerde iş fırsatları yaratmalı ve sürdürülebilir istihdamı desteklemelidir. Bu hem ekonomiyi canlandırmak hem de çevreyi korumak için kilit bir stratejidir. Toplumsal Farkındalık ve Katılım: İnsanları Harekete Geçirme Sosyal politikalar, iklim değişikliği ile mücadelede toplumsal farkındalığı artırmak ve vatandaş katılımını teşvik etmek için bilgilendirme kampanyalarına ve eğitim programlarına önem vermelidir.

Anahtar Kelimeler

İklim Değişikliği, Sosyal Politika, Refah, Sosyoekonomik Statüler, Eko-Sosyal Politikalar.

Kaynakça

• Büchs, M., and Sylke, S. (2013). Who Emits Most? Associations Between Socio-economic Factors and UK Households' Home Energy, Transport, Inirect and Total CO2 Emissions. Ecological Economics, 114-123.
• Cock, H. (2002). Partnerships for Sustainability: Psychology for Ecology. P.H.Cock içinde, Psychology of Sustainable Development (s. 186). Boston: Springer. Çoban, A. (2016). Doğa ve Kent Hakları İçin Siyasal Stratejiler. İstanbul: Doğa ve Kent Hakları İçin Siyasal Stratejiler.
• Çoban, A. (2016). Toplumsal ve İklimsel Adaletsizlik Sarmalında İklim Siyaseti. Doğa ve Kent Hakları İçin Siyasal Stratejiler, 13-41.
• Doğan, S., Doğan, E. ve Tüzer, M. (2020). Küresel Isınma ve İklim Değişikliği: Bilimsel Uzlaşmadan Politik Ayrışmaya. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (39), 1453-1484.
• Druckman, A. and Jackson, T. . (2009). The Carbon Footprint Of UK Households 1990-2004: A Socio-Economically Disaggregated, Quasi-Multi-Regional Input-Output Model. Ecological Economics (68), 2066.
• Giddens, A. (2013). İklim Değişikliği Siyaseti. Ankara: Phoenix Yayınevi.
• Howell, R. (2013). It's Not (Just) “the Environment, Stupid!” Values, Motivations, and Routes to Engagement of People Adopting Lower-Carbon Lifestyles. Global Environmental Change, 281-290.
• İpek, E. (2022). The Importance of Smart Agriculture Practices for A Sustainable Agricultural Economy in the Climate Change Process. Adam Akadeni Sosyal Bilimler Dergisi, 225-242.
• Kennedy, E., Krahn, H. and Krogman, N. (2015). Are we counting what counts? A closer look at environmental concern, pro-environmental behaviour, and carbon footprint. Local Environment, 220-237.
• Lin, S.-P. (2013). The gap between global issues and personal behaviors:pro-environmental behaviors of citizens toward climate change in Kaohsiung, Taiwan. Mitigation Adaption Strategies for Global Change, 773–783.
• Meyer, A. (2015). Does education increase pro-environmental behavior? Evidence from Europe Ecological Ecomonics, (116), 108-121.
• Minx, Baiocchi, Wiedmann, Barrett, Creutzig, Feng, and Hubacek. (2013). Carbon footprints of cities and other human settlements in the UK. Environmental Research Letters.
• Ozaki, R. (2011). Adopting Sustainable İnnovation: What Makes Consumers Sign Up to Green Electricity? Business Strategy and the Environment, 1-17.
• Özdemir, D. O. (2016). Ekolojik ve Okuryazarlık ve Çevre Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Özkarayel, L. (2015, 01 05). Açık Bilim. Milankovitch Döngüleri: http://www.acikbilim.com/2015/01/dosyalar/buz-caglarinin-basrol-oyuncusu-milankovitch- donguleri.html adresinden alındı
• Pehlivan, H. (2015). Milankovitch Döngüleri. MTA Doğal Kaynaklar ve Ekonomi Bülteni (19), 89- 96.
• Samadi, S., Gröne, M.-C. and Schneidewind, U. (2017). Sufficiency in Energy Scenario Studies: Taking The Potential Benefits of Lifestyle Changes Into Account. Technological Forecasting and Social Change, 126-134.
• Shwom, R. and Lorenzen, J. (2012). Changing Household Consumption To Address Climate Change: Social Scientific Insights And Challenges. Wiley Interdisciplinary Reviews: Climate Change, 379-395.
• Toker, B. (2014). İklim Adaletine Doğru. İstanbul: Öteki Yayınevi.
• Torgler, B., Garcia-Valinas, M., and Macintyre, A. (2012). Justifiability of littering: An empirical investigation. Environmental Values (21), 209-231.
• Türkeş, M. (2008). Küresel İklim Değişikliği Nedir? Temel Kavramlar, Nedenleri, Gözlenen ve Öngörülen Değişiklikler. İklim Değişikliği ve Çevre, 45-64.
• Ven, J. V., González-Eguino, M. and Arto, I. (2017). The potential of behavioural change for climate change mitigation: a case study for the European Union. Mitigation Adaption Strategies for Global Change, 853-886.
• Woodward, J. (2011). İklim Değişimi. Ankara: TÜBİTAK.
• Xiao, C. and McCright, A. (2007). Environmental Concern and Sociodemographic Variables: A Study of Statistical Models. The Journal of Environmental.