Turkish Adaptation Study of Digital Addiction Scale for Children

Yıl 2023, Cilt: 20 Sayı: 3, 1320 - 1336, 26.12.2023

Özcan Durmaz Ali Gök Erman Uzun

https://doi.org/10.33711/yyuefd.1371486

Öz

The aim of this study is to adapt the 'Digital Addiction Scale for Children,' developed by Hawi, Samaha, and Griffiths (2019), into Turkish to create a valid and reliable measurement tool for determining the levels of digital addiction among 4th-grade primary school students. For the adaptation of the scale into Turkish, 771 4th-grade primary school students from the central districts of Mersin province were included in the study using a convenient sampling method. First, the translation of the scale into Turkish was carried out with the support of language and field experts. Subsequently, Confirmatory Factor Analysis (CFA) was applied to establish construct validity. According to the results of the conducted CFA, it was found that the structure of the 'Digital Addiction Scale for Children', consisting of 25 items and 9 subscales, had good model fit indices. The Cronbach's Alpha internal consistency coefficient for the reliability of the scale was calculated as .95 for the entire scale. Based on the findings obtained in the study, it can be stated that the 'Digital Addiction Scale for Children' is a valid and reliable measurement tool that can be used to determine the levels of digital addiction among primary school students in Turkey.

Anahtar Kelimeler

Digital addiction, scale adaptation, primary school students

Çocuklar İçin Dijital Bağımlılık Ölçeğini Türkçeye Uyarlama Çalışması

Öz

Bu araştırmanın amacı, ilkokul 4. Sınıf öğrencilerinin dijital bağımlılık düzeylerini belirleyebilmek için Hawi, Samaha ve Griffiths (2019) tarafından geliştirilen Çocuklar için Dijital Bağımlılık Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanarak geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı oluşturmaktır. Ölçeğin Türkçeye uyarlanması için Mersin ilinin 4 merkez ilçesinden 771 ilkokul 4. sınıf öğrencisi uygun örnekleme yöntemi ile çalışmaya dahil edilmiştir. Öncelikle ölçeğin Türkçeye çevirisi dil ve alan uzmanlarının desteğiyle gerçekleştirilmiş, daha sonra da yapı geçerliliğini sağlamak amacıyla Doğrulayıcı Faktör Analizi uygulanmıştır. Gerçekleştirilen Doğrulayıcı Faktör Analizi sonuçlarına göre Çocuklar için Dijital Bağımlılık Ölçeği’nin 25 maddeden ve 9 alt boyuttan oluşan yapısının model uyum indekslerinin iyi düzeyde olduğu bulunmuştur. Ölçeğin güvenirliği için ise Cronbach Alfa iç güvenirlik katsayısı ise ölçeğin tamamı için .95 olarak hesaplanmıştır. Araştırma sonucunda ulaşılan bulgulara göre Çocuklar için Dijital Bağımlılık Ölçeği’nin Türkiye’deki ilkokul öğrencilerinin dijital bağımlılık düzeylerinin belirlenmesinde kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Dijital bağımlılık, ölçek uyarlama, ilkokul öğrencileri

Kaynakça

• American Psychiatric Association (2013). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5th edition. Retrieved on May 10, 2021 from http://www.dsm5.org/Documents/Internet%20Gaming%20Disorder%20Fact%20Sheet.pdf.
• Andreassen C. S., Pallesen S. & Griffiths M. D. (2017). The relationship between addictive use of social media, narcissism, and self-esteem: findings from a large national survey. Addictive Behaviors; 64:284-293. DOI: 10.1016/j.addbeh.2016.03.006
• Bağcı, H. (2019). Analyzing the digital addiction of university students through diverse variables: example of vocational school. International Journal of Contemporary Educational Research, 6(1), 100-109. DOI: https://doi.org/10.33200/ijcer.546326
• Bentler, P. M. (1990). Comparative fit indexes in structural models. Psychological Bulletin 107, 238–246.
• Blanchard, J. & Moore, T. (2010). The digital world of young children: Impact on emergent literacy. London, UK: Pearson Foundation.
• Bryman, A. & Cramer, D. (2001). Quantitative data analysis with SPSS release 10 for Windows. London: Routledge Press.
• Büyüköztürk, Ş. (2004). Sosyal bilimler için analiz el kitabı. Pegem A. Press.
• Byrne, B. M. (2011). Structural equation modeling with AMOS Basic concepts, applications, and programming (Multivariate Applications Series), Routledge, New York.
• Cattell, R.B. (1978). The scientific use of factor analysis in behavioral and life sciences. Plenum, New York.
• Christakis, D. A. (2019). The challenges of defining and studying “digital addiction” in children. Jama, 321(23), 2277-2278. DOI:10.1001/jama.2019.4690
• Çelik, E. (2022). Çocuklarda dijital bağımlılığın öncülleri ce ardılları: Bir metasentez çalışması (Master’s Thesis). İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Çelik, E. & Çelik, O. T. (2023). Çocuklarda dijital bağımlılığın öncülleri ve ardılları: Bir metasentez çalışması. Millî Eğitim Dergisi, 52 (239) , 1913-1944 . DOI: 10.37669/milliegitim.1156463.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: Spss ve lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
• Deniz, L. & Gürültü, E. (2018). Lise öğrencilerinin sosyal medya bağımlılıkları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 26(2), 355-367. DOI: https://doi.org/10.24106/kefdergi.389780
• Dilci, T., Arslan, A. & Ersoy, M. (2019). 0-12 yaş aralığındaki çocukların dijital bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre belirlenmesi (Sivas ili örneklemi). Tarih Okulu Dergisi, (38), 122-142. DOI: http://dx.doi.org/10.14225/Joh1514
• Doğan, A. (2013). İnternet bağımlılığı yaygınlığı (Master’s Thesis). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. Eke, E. (2019). Türkiye'de dijital bağımlılığa yönelik politikalar üzerine bir betimleme. H. Aygül, & E. Eke içinde. Dijital Nesillerin Teknoloji Bağımlılığı, 205-250.
• Field, A. (2005). Discovering statistics using SPSS (2nd ed.). London: Sage Publications.
• Gentile D. A., Bailey K., Bavelier D., et al (2017). Internet gaming disorder in children and adolescents. Pediatrics; 140(Supplement 2): 81–S85. DOI: https://doi.org/10.1542/peds.2016-1758H
• Gökler, M.E., ve Turan Ş. (2020). COVID-19 pandemisi sürecinde problemli teknoloji kullanımı. ESTÜDAM Halk Sağlığı Dergisi. 2020;5 (COVID-19 Özel Sayısı):108-14. DOI: https://doi.org/10.35232/estudamhsd.767526
• Griffith, E. (2020). COVID-19 Leads to Upsurge in Kids' Streaming Screen-Time. Retrieved on 12.11.2022 from https://www.pcmag.com/news/covid-19-leads-to-upsurge-in-kids streaming-screen-time.
• Griffiths, M. D. (1999). Internet addiction: fact or fiction? The Psychologist, 12(5), (246 – 250).
• Hawi, N. S., Samaha, M., & Griffiths, M. D. (2019). The digital addiction scale for children: Development and validation. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 22(12), 771-778. DOI:10.1089/cyber.2019.0132
• Hazar, Z., & Hazar, M. (2017). Digital game addiction scale for children - Çocuklar için dijital oyun bağımlılığı ölçeği. Journal of Human Sciences, 14(1), 203-216.
• Horzum, M., Aras, T., & Çakır Balta, Ö. (2008). Computer game addiction scale for children. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3 (30), 76-88.
• Király O., Potenza M. N., Stein D. J., King D. L., Hodgins D. C., Saunders J. B., et al (2020). Preventing problematic internet use during the COVID-19 pandemic: Consensus guidance. Compr Psychiatry.Jul 1;100:152180. DOI: 10.1016/j.comppsych.2020.152180
• Kline, R. B. (1994). An easy guide to factor analysis. New York: The Guilford Press.
• Mustafaoğlu, R., Zirek, E., Yasacı, Z. & Razak Özdinçler, A. (2018). Dijital teknoloji kullanımının çocukların gelişimi ve sağlığı üzerine olumsuz etkileri. Addicta: The Turkish Journal on Addiction, 5 (2), 227–247. DOI: http://dx.doi.org/10.15805/addicta.2018.5.2.0051.
• Pallant, J. (2007). SPSS survival manual. New York: McGraw-Hill.
• Samaha M., & Hawi NS. (2017). Associations between screen media parenting practices and children’s screen time in Lebanon. Telematics and Informatics; 34:351–358. DOI: https://doi.org/10.1016/j.tele.2016.06.002
• Savcı, M., & Aysan, F. (2017). Teknolojik bağımlılıklar ve sosyal bağlılık: İnternet bağımlılığı, sosyal medya bağımlılığı, dijital oyun bağımlılığı ve akıllı telefon bağımlılığının sosyal bağlılığı yordayıcı etkisi: Journal of psychiatry and neurological sciences. Düşünen Adam, 30(3), 202-216. DOI: 10.5350/DAJPN2017300304
• Schumacher, R. & Lomax, R. (2004). A Beginner’s guide to structual equation modelling. London: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
• Sirer, E. (2020). Eğitimin ekran üzerinden teknolojik dönüşümünde pandemi dönemi’nin etkisi. OPUS–Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 16(29), 1987-2018. DOI: 10.26466/opus.777215
• Statista. (2021). Number of smartphone users worldwide. Retrieved on December 2, 2022 from https://www.statista.com/statistics/330695/number-of-smartphone-users-worldwide/.
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulama. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-73.
• Tarhan, N., & Nurmedov, S. (2019). Bağımlılık, İstanbul: Timaş.
• TÜİK (2021), Survey on the use of information technologies among children. Retrieved on December 2, 2022 from https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Cocuklarda-Bilisim-Teknolojileri-Kullanim-Arastirmasi-2021-41132#.
• Uyan, S., (2021). Dijital dünyada e-beveyn olmak. İstanbul: Timaş.
• Ünal, A., & Deniz, L. (2015). Development of the social media addiction scale. AJIT-e: Academic Journal of Information Technology, 6(21), 51-70. DOI: https://doi.org/10.5824/1309-1581.2015.4.004.x
• World Health Organization, (2018). Gaming disorder. Retrieved on December 18, 2022 from https://www.who.int/news-room/questions-and-answers/item/addictive-behaviours-gaming-disorder.
• Yaşlıoğlu, M. M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlilik: Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46, 74-85.
• Young, K. S. (1998). Internet addiction: The emergence of a new clinical disorder. Cyberpsychology & behavior, 1(3), 237-244. DOI: https://doi.org/10.1089/cpb.1998.1.237
• Zimmerman, F. J., & Christakis, D. A. (2007). Associations between content types of early media exposure and subsequent attentional problems. Journal of the American Academy of Pediatrics, 120(5), 986–992. DOI: https://doi.org/10.1542/peds.2006-3322