Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

USE OF TELEVISION IN POLITICAL COMMUNICATION CAMPAIGNS: INVESTIGATION OF THE ADVERTISEMENTS ON TELEVISION IN 2018

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 7, 62 - 85, 31.01.2019

Öz

Television history is considered to be the key date of changes and transformations in the history of communication. The television, which is seen as an extension of radio and cinema, has undergone technically great transformations with the technology that developed from the first years of its invention to the present. The ability of the TV to adapt easily to the developing technology has an important place in life with its ability to address different target groups, together with the different program types and contents, as well as offering opportunities to present much better quality images to the audience. cause. Therefore, television is one of the most important tools of inter-communal interaction. Because mass media does not only offer fun time to the audience with different genres and programs, it also creates cultural awareness about what to think about. The most effective means of mass communication is television.

            The mass media, which is
widely used in the media, such as newspapers and magazines, has been replaced
by radios, with the development of technology. Radio broadcasts, as an audio
mass communication tool, have emerged as a turning point for the candidates to
reach their target promises directly in the election campaigns. Afterwards,
only seven to eight years after the rise of television broadcasts, especially
after the Second World War, television campaigns were used in election
campaigns. As television broadcasts were discovered by radio broadcasts prior
to the issue of how effective television broadcasting campaigns were, the development
of television broadcasting and technology was not only sociological, cultural
and economic; it also led to developments in political communication.

Kaynakça

  • Ak, Mustafa (2013). Televizyon Yayıncılığındaki Gelişmeler ve Etkileşimli Televizyon Yayıncılığı, Yüksek Lisans TeziAğayeva, Nermin (2014). Geleneksel Televizyon Yayıncılığından Yeni Medyaya Doğru İlerleme, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Televizyon Ve Sinema Anabilim Dalı Radyo Televizyon Bilim Dalı.Akyol, Onur ( 2012). Gelişen Televizyon Yayın Teknolojileri ve Etkileşimli Yayıncılık Uygulamaları. Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler Ve Tanıtım Anabilim Dalı Araştırma Yöntemleri Bilim DalıArun, Özgür (2010). Türkiye’de Televizyon Alanının Sosyal Yapısı Ve Televizyon Alanında Kültürel Tüketim Pratikleri, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler Ve Tanıtım Anabilim Dalı Araştırma Yöntemleri Bilim DalıAziz, Aysel (1981). Radyo ve Televizyona Giriş. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.Aziz, Aysel (1999).Türkiye'de Televizyon Yayıncılığının 30 Yılı, Ankara, TRT Yayınları.Bay, Nurettin (2006). Radyo ve Televizyon Yayıncılığı, Nüve Kültür Merkezi Yayınları, İstanbul.Cankaya, Özden (1997). Dünden Bugüne Radyo-Televizyon, Türkiye’de Radyo-Televizyonun Gelişim Süreci, İstanbul, Beta Basın Yayım Dağıtım.Cereci, Sedat (2001). Televizyonda Program Yapımı, Metropol Yayınları, İstanbul.Erkebay, Nurdoğan (1988). “Televizyon Yayın Teknolojisindeki Gelişmeler ve Türkiye, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü”, Yayınlanmamış Doktora Tezi.Kejanlıoğlu, Beybin (2013). Radyo TV Yayıncılığı Siyasası, http://eski.bianet.org/diger/arastirma222.htm, 24 Ocak 2013.Kılıç, Levent (1985). Sistem Yaklaşımı ile Televizyon Eğitim Programı Yapımı, Eskişehir, Açıköğretim Fakültesi Yayınları.Kırık, Ali Murat (2011) “Dünyadan Örneklerle Global Iptv Pazarı”, IP Media Dergisi. Sayı 2. Cilt 2 (16-18), ( 30 Nisan 2014).Korkut, Cüneyt (2013). Yeni İletişim Teknolojilerinin Televizyon Yayıncılık Sistemlerinde Kullanımı: Atatürk Üniversitesi Televizyon Örneği, Yüksek Lisans Tezi Radyo Televizyon ve Sinema Anabilim DalıKuşkonmaz, Sabri (2008). Türkiye’de Radyo Televizyon ve İnternet Yayıncılığında Hukuksal Durum, Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Televizyon Yüksek Lisans ProgramıMilli Eğitim Bakanlığı Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi (2008). Gazetecilik-Radyo TV Tarihi, Ankara, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınevi. Morgül Avni & Ataman, Adnan (1997). Televizyon Tekniği, Boğaziçi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.Öngören, Mahmut Tali (1982). Türkiye’de Televizyonla İlgili Çeşitli Tarihler. Özgen, Murat (2003). Türkiye'de Televizyon Yayıncılığının Gelişimi ve Yasal Çerçevesi, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı 17.Öztekin, Hülya (2007). Radyo Ve Televizyon Alanının Düzenlenmesi Ve Denetlenmesinde Yeni Eğilimler Ve Yönelimler (ABD, Batı Avrupa Ve Türkiye Örnekleri Üzerine Karşılaştırmalı Çalışma), Yüksek Lisans Tezi.Postman, Neil (2017). Televizyon: Öldüren Eğlence: Gösteri Çağında Kamusal Söylem (Çev. Osman Akınhay). Ayrıntı yayınları: İstanbul. Richard, C. (2005). Webb, Tele-Visionaries: The People BehindtheInvention of Television, USA, IEEE Press. Tamer, Emel Ceylan (1983). Dünü ve Bugünüyle Televizyon, İstanbul: Varlık Yayınları. Tekinalp, Şermin (2003) Camera Obscura’dan Synopticon’a Radyo ve Televizyon, İstanbul: Der Yayınları.Tekinalp, Şermin (2011). Karşılaştırmalı Radyo ve Televizyon. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.Uyguç, Ünal (1987). Radyo-Televizyon Haberciliği, İstanbul: İ.Ü.yayınları. Willams, Raymond (2003). Television Teknoloji ve Kültürel Biçim. Ankara: Dost Kitabevi.Yengin, Hülya (1994). Ekranın Büyüsü: Batıda Değişen Televizyon Yayıncılığının Boyutları ve Türkiye'de Özel Televizyonlar, İstanbul, Der Yayınları.

Siyasal İletişim Kampanyalarında Televizyonun Kullanımı: 2018 Yılı Başkanlık Seçiminde Televizyonda Yayınlanan Reklamların İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 4 Sayı: 7, 62 - 85, 31.01.2019

Öz

Televizyon tarihi, iletişim tarihindeki değişim ve dönüşümlerin kilit tarihi olarak kabul edilmektedir. Radyo ve sinemanın bir uzantısı olarak görülen televizyon, icadının ilk yıllarından günümüze kadar gelişen teknolojiyle birlikte teknik olarak büyük dönüşümler yaşamıştır. Televizyonun gelişen teknolojiye kolay uyum sağlayabilme özelliği, onun zamanla büyük bir endüstri hâline gelerek, izler kitleye çok daha kaliteli görüntüler sunma konusunda imkânlar sunmasının yanı sıra, farklı program tür ve içeriklerle birlikte farklı hedef kitlelerine hitap edebilme yetisine sahip olmasıyla da hayatın içinde önemli bir yere sahip olmasına neden olmuştur. Dolayısıyla televizyon, toplumlararası etkileşimin en önemli araçlarından biridir. Çünkü kitle iletişim araçları izler kitleye farklı tür ve programlarla yalnızca eğlenceli vakit sunmamakta, aynı zamanda neler hakkında düşünmeleri gerektiği konusunda kültür bilinci de oluşturmaktadır. Bu bilincin oluşmasında ise en etkili kitle iletişim aracı televizyondur. 


Gazete, dergi gibi yaygın olarak kullanılan basın-yayın odaklı kitle iletişim araçları, teknolojinin gelişmesiyle birlikte yerini ilk olarak radyolara bırakmıştır. Radyo yayınları işitsel bir kitle iletişim aracı olarak, seçim kampanyalarında adayların doğrudan hedef kitleye vaatlerinin ulaşması noktasında bir dönüm noktası olarak karşımıza çıkmıştır. Sonrasında ise, özellikle İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra televizyon yayınlarının yükselişe geçmesinden yalnızca yedi-sekiz yıl sonra seçim kampanyalarında televizyonlardan yararlanılmaya başlanmıştır. Televizyonların siyasal iletişim kampanyalarında ne derece etkili olduğu konusu öncesinde radyo yayınları tarafından keşfedildiği için, televizyon yayıncılığının ve teknolojisinin gelişmesi yalnızca sosyolojik, kültürel, ekonomik olarak değil; aynı zamanda siyasal iletişim konusunda da gelişmeler göstermesine neden olmuştur.

Kaynakça

  • Ak, Mustafa (2013). Televizyon Yayıncılığındaki Gelişmeler ve Etkileşimli Televizyon Yayıncılığı, Yüksek Lisans TeziAğayeva, Nermin (2014). Geleneksel Televizyon Yayıncılığından Yeni Medyaya Doğru İlerleme, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Televizyon Ve Sinema Anabilim Dalı Radyo Televizyon Bilim Dalı.Akyol, Onur ( 2012). Gelişen Televizyon Yayın Teknolojileri ve Etkileşimli Yayıncılık Uygulamaları. Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler Ve Tanıtım Anabilim Dalı Araştırma Yöntemleri Bilim DalıArun, Özgür (2010). Türkiye’de Televizyon Alanının Sosyal Yapısı Ve Televizyon Alanında Kültürel Tüketim Pratikleri, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler Ve Tanıtım Anabilim Dalı Araştırma Yöntemleri Bilim DalıAziz, Aysel (1981). Radyo ve Televizyona Giriş. Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.Aziz, Aysel (1999).Türkiye'de Televizyon Yayıncılığının 30 Yılı, Ankara, TRT Yayınları.Bay, Nurettin (2006). Radyo ve Televizyon Yayıncılığı, Nüve Kültür Merkezi Yayınları, İstanbul.Cankaya, Özden (1997). Dünden Bugüne Radyo-Televizyon, Türkiye’de Radyo-Televizyonun Gelişim Süreci, İstanbul, Beta Basın Yayım Dağıtım.Cereci, Sedat (2001). Televizyonda Program Yapımı, Metropol Yayınları, İstanbul.Erkebay, Nurdoğan (1988). “Televizyon Yayın Teknolojisindeki Gelişmeler ve Türkiye, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü”, Yayınlanmamış Doktora Tezi.Kejanlıoğlu, Beybin (2013). Radyo TV Yayıncılığı Siyasası, http://eski.bianet.org/diger/arastirma222.htm, 24 Ocak 2013.Kılıç, Levent (1985). Sistem Yaklaşımı ile Televizyon Eğitim Programı Yapımı, Eskişehir, Açıköğretim Fakültesi Yayınları.Kırık, Ali Murat (2011) “Dünyadan Örneklerle Global Iptv Pazarı”, IP Media Dergisi. Sayı 2. Cilt 2 (16-18), ( 30 Nisan 2014).Korkut, Cüneyt (2013). Yeni İletişim Teknolojilerinin Televizyon Yayıncılık Sistemlerinde Kullanımı: Atatürk Üniversitesi Televizyon Örneği, Yüksek Lisans Tezi Radyo Televizyon ve Sinema Anabilim DalıKuşkonmaz, Sabri (2008). Türkiye’de Radyo Televizyon ve İnternet Yayıncılığında Hukuksal Durum, Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Radyo Televizyon Yüksek Lisans ProgramıMilli Eğitim Bakanlığı Mesleki Eğitim ve Öğretim Sisteminin Güçlendirilmesi Projesi (2008). Gazetecilik-Radyo TV Tarihi, Ankara, Milli Eğitim Bakanlığı Yayınevi. Morgül Avni & Ataman, Adnan (1997). Televizyon Tekniği, Boğaziçi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.Öngören, Mahmut Tali (1982). Türkiye’de Televizyonla İlgili Çeşitli Tarihler. Özgen, Murat (2003). Türkiye'de Televizyon Yayıncılığının Gelişimi ve Yasal Çerçevesi, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı 17.Öztekin, Hülya (2007). Radyo Ve Televizyon Alanının Düzenlenmesi Ve Denetlenmesinde Yeni Eğilimler Ve Yönelimler (ABD, Batı Avrupa Ve Türkiye Örnekleri Üzerine Karşılaştırmalı Çalışma), Yüksek Lisans Tezi.Postman, Neil (2017). Televizyon: Öldüren Eğlence: Gösteri Çağında Kamusal Söylem (Çev. Osman Akınhay). Ayrıntı yayınları: İstanbul. Richard, C. (2005). Webb, Tele-Visionaries: The People BehindtheInvention of Television, USA, IEEE Press. Tamer, Emel Ceylan (1983). Dünü ve Bugünüyle Televizyon, İstanbul: Varlık Yayınları. Tekinalp, Şermin (2003) Camera Obscura’dan Synopticon’a Radyo ve Televizyon, İstanbul: Der Yayınları.Tekinalp, Şermin (2011). Karşılaştırmalı Radyo ve Televizyon. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.Uyguç, Ünal (1987). Radyo-Televizyon Haberciliği, İstanbul: İ.Ü.yayınları. Willams, Raymond (2003). Television Teknoloji ve Kültürel Biçim. Ankara: Dost Kitabevi.Yengin, Hülya (1994). Ekranın Büyüsü: Batıda Değişen Televizyon Yayıncılığının Boyutları ve Türkiye'de Özel Televizyonlar, İstanbul, Der Yayınları.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makale
Yazarlar

Sibel Ak

Bahar Yalın

Yayımlanma Tarihi 31 Ocak 2019
Gönderilme Tarihi 31 Ekim 2018
Kabul Tarihi 8 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 4 Sayı: 7

Kaynak Göster

APA Ak, S., & Yalın, B. (2019). Siyasal İletişim Kampanyalarında Televizyonun Kullanımı: 2018 Yılı Başkanlık Seçiminde Televizyonda Yayınlanan Reklamların İncelenmesi. TRT Akademi, 4(7), 62-85.

                                                                      16115   16111        16112