Mardin İli Derik İlçesinde Yer Alan Bir Meranın Botanik Kompozisyonunun Belirlenmesi

Yıl 2014, Cilt: 1 Sayı: Özel Sayı-2, 1625 - 1630, 01.03.2014

Ali Aydın Erdal Çaçan Mehmet Başbağ

Öz

This study was conducted to determine botanical composition of a pasture in Derik-Bingöl. In the study, 53 plant species from 38 different genuses of 16 plant families were detected. Results of the study showed that 53.25% of the pasture was vegetated. Percentages of grasses, legumes and other family plants in the total plant cover were 4.00%, 23.22% and 72.78%, respectively. The most widespread plants encountered in the pasture were: Trifolium campestre (%16.95), Helianthemum ledifolium (%13.75), Bromus sp. (%9.83), Achillea aleppica (%8.48) and Anthemis wiedemanniana (%7.13). The average plant height was determined to be 7.55 cm

Anahtar Kelimeler

Pasture, Vegetation, Botanical Composition, Mardin

Mardin İli Derik İlçesinde Yer Alan Bir Meranın Botanik Kompozisyonunun Belirlenmesi

Öz

Bu araştırma, Mardin ili Derik ilçesinde yer alan bir meranın botanik kompozisyonunun belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada, 16 bitki familyasının 38 farklı cinsiden 53 bitki türünün tespiti yapılmıştır. Araştırma sonuçları; mera alanının %53.25’inin bitki ile kaplı alan olduğunu ve kaplama alanına göre botanik kompozisyonun %4.00’ünün buğdaygillerin, %23.22’sinin baklagillerin ve %72.78’inin de diğer familya bitkilerinin oluşturduğunu göstermiştir. Merada en yaygın türlerin Trifolium campestre (%16.95), Helianthemum ledifolium (%13.75), Bromus sp. (%9.83), Achillea aleppica (%8.48) ve Anthemis wiedemanniana (%7.13) olduğu, meradaki bitkilere ait boy ortalamasının da 7.55 cm olduğu belirlenmiştir

Anahtar Kelimeler

Mera, Vejetasyon, Botanik Kompozisyon, Mardin

Kaynakça

• Altın, M., Gökkuş, A., Koç, A. 2005. Çayır ve mera ıslahı. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı. TÜGEM Çayır-Mera ve Havza Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
• Altın, M., Tuna, C. ve Gür, M. 2010. Tekirdağ Taban ve Kıraç Meralarının Verim ve Botanik Kompozisyonuna
• Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 7 (2), 191- 198.
• Etkisi. Anonim, 2014a. Orman ve Su İşleri Bakanlığı Meteoroloji
• http://www.dmi.gov.tr/veridegerlendirme/il -ve-ilceler-istatistik.aspx?m=MARDIN#sfB (E.T: 02.09.2014) 2014b. Müdürlüğü. Anonim, Türkiye Bitkiler
• Listesi. http://www.bizimbitkiler.org.tr/v2/index.ph p, E.T: 02.07.2014
• Aydın, A. 2014. Karacadağ’ın Farklı Yükseltilerindeki Meralarında Bitki Tür ve Kompozisyonları ile Ot Verim ve Kalitelerinin Belirlenmesi. Doktora Tezi, Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Diyarbakır.
• Ateş, A. 2001. Ardahan İli Sulakyurt Köyünde Korunan ve Otlatılan Meralardaki Bitki Örtüsü ve Verim Güçlerinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Diyarbakır.
• Babalık, A.A. 2004. Çayır-Meralarda Dip Kaplama Ölçüm Yöntemleri. Süleyman
• Demirel Tür ve Kompozisyonları ile Ot İncelenmesi
• Araştırma. Türkiye 4. Tarla Bitkileri Kongresi, Cilt III, Tekirdağ, 187-192. Üzerine
• Bir Başbağ, M., Gül, İ., Saruhan, V. 1997. Diyarbakır’da Korunan Bir Mera Alanında Bitki Tür ve Kompozisyonları
• İncelenmesi Üzerine Bir Araştırma. Türkiye 2. Tarla Bitkileri Kongresi, Samsun, 499-503.
• Bilgen, M., Özyiğit, Y. 2005. Korkuteli ve Elmalı’da bulunan bazı doğal meraların vejetasyon durumlarının Üniversitesi
• 18(2):261-266, Antalya.
• Akdeniz Dergisi, Ziraat Fakültesi
• Çaçan, E. 2014. Bingöl İli Merkez İlçesi Yelesen-Dikme Köyleri
• Yükseltilerindeki Bitki Tür ve Kompozisyonları Ot Verim ve Kalitelerinin Belirlenmesi. Doktora Tezi, Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Diyarbakır. Yöney
• ve Çomaklı, B., Menteşe, Ö. 1999. Mera ıslahını gerektiren nedenler. T. C. Orman Bakanlığı Araşt. ve Erozyon Kont. Gen. Müd., Doğu Anadolu Su Havzaları Rehabilitasyon Projesi, Mera Islahı Eğitim Uygulama Semineri. 28-30 Haziran, Erzurum, s. 1-9.
• Dirihan, S. 2000. Diyarbakır Pirinçlik Garnizonunda Korunan ve Otlatılan Meralarda Bitki Tür ve Kompozisyonları
• İncelenmesi Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Dicle Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Diyarbakır.
• Verimlerinin Erkun, V. 1999. Çayır Meraların Önemi ve Tarihi Gelişimi. Mera kanunu Uygulama El Kitabı. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı TÜGEM. Ankara
• Gür, M. 2007. Yörükler Köyü Doğal Mera Vejetasyonunun Botanik Kompozisyonu ve Verim Potansiyeli Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Tekirdağ.
• Gökkuş, A. 1991. Doğu ve Güney Doğu Anadolu Bölgeleri Çayır Mera ve Yem Bitkileri ve Hayvancılığı
• Semineri. 20-22 Şubat 1991, Erzurum.
• Kendir, H. 1995. Bazır Mera Vejetasyon Ölçme Metotlarında Optimum Örnek Sayısının Saptanması.
• Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Ankara.
• Ankara Mut, H., Ayan, İ., Acar, Z., Başaran, U., Önal-Aşçı, Ö. 2010. The Effect of Different Improvement Methods on Pasture Yield and Quality of Hay Obtained From the Abandoned Rangeland. Turkish Journal of Field Crops, 15 (2):198-203. Mut, H. ve Ayan, İ. 2011. Farklı Islah Yöntemlerinin Sürülüp Terkedilen Bir Meranın Botanik Kompozisyonuna Etkisi. YYÜ Tar. Bil. Derg. 21(3):174-189.
• Serin, Y., Tan, M., Koç, A., Zengin, H. 2008. Türkiye’nin Çayır ve Mera Bitkileri. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müd. Yayınları, Ankara.
• Türk, M., Bayram, G., Budaklı, E., Çelik, N. 2003. Sekonder Mera Vejetasyonun Farklı Ölçüm Metotlarının Durumunun
• Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 17(1):65- 77. ve
• Mera Uludağ Belirlenmesi.
• Ünal, S., Mutlu, Z., Mermer, A., Urla, Ö., Ünal, E., Aydoğdu, M., Dedeoğlu, F., Özaydın, K.A., Avağ, A., Aydoğmuş, O., Şahin, B., Arslan, S. 2012. Ankara ili meralarının değerlendirilmesi üzerine bir çalışma. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 21(2):41-49.