Ortaokul Öğrencilerinin Merak, Tutum ve Motivasyon Düzeylerine Göre Fen Bilgisi Dersi Başarılarının İncelenmesi

Yıl 2016, Cilt: 9 Sayı: 1, 39 - 52, 11.01.2016

Erhan Ceylan Harun Sağırekmekçi Erdal Tatar İbrahim Bilgin

https://doi.org/10.12780/uusbd.50837

Öz

Bu çalışmanın amacı, ortaokul öğrencilerinin fen bilgisi dersine yönelik merak, tutum ve motivasyon düzeylerine göre fen bilgisi dersi başarılarının incelenmesidir. Çalışmanın örneklemini Hatay ilinde bir devlet ortaokulunda okuyan 180 sekizinci sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Nedensel karşılaştırmalı araştırma modeli esas alınarak yürütülen çalışmada veri toplamak için motivasyon ölçeği, tutum ölçeği ve merak ölçeği kullanılmıştır. Ayrıca öğrencilerin fen bilgisi dersi başarıları Temel Eğitimden Ortaöğretime Geçiş (TEOG) sınavından aldıkları fen puanları esas alınarak belirlenmiştir. Öğrenciler gruplandırıldıktan sonra gruplar arası başarı karşılaştırması amacıyla Tek yönlü varyans analizi yapılmıştır. Çalışmanın sonuçları öğrencilerin fen bilgisi dersi başarılarının, onların motivasyon düzeylerine göre bir farklılık göstermediğini ortaya koymuştur. Elde edilen veriler ayrıca fen bilgisine yönelik tutumu yüksek düzeyde olan öğrencilerin ve fen bilgisine yönelik merakı yüksek düzeyde olan öğrencilerin fen bilgisi dersi başarılarının da yüksek olduğunu göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Fen Bilgisi Başarısı, Merak, Tutum, Motivasyon

Investigation of Middle School Students’ Science Course Achievement According To Their Curiosity, Attitude, and Motivation Levels

Öz

The purpose of this study is to investigate middle school students’ science course achievement according to their curiosity of science lessons, level of motivation, and attitudes to the course. The sample of the study constitutes from 180 eighth grade students at a public secondary school. The study is a causal comparative study. To collect data motivation scale, curiosity scale, and attitude scale was used. Also students’ science course scores were determined on the basis of their Transition Examination from Basic Education to Secondary Education scores. One-way analysis of variance (one way ANOVA) was performed to compare achievement between groups after grouping the students. The results of the study revealed no significant differences between the students' science course achievement according to their level of motivation. The result of the study also showed that the student who have high level in the attitude and curiosity also have high level of science course achievement.

Anahtar Kelimeler

Science Course Achievement, Curiosity, Attitude, Motivation

Kaynakça

• Alsop, S. ve Watts, M. (2000). Facts and Feelings: Exploring the affective domain in the learning of Physics. Physics Education, 35, 132-138.
• Ataman, A. (2001). Sınıf İçinde Karşılaşılan Davranış Problemleri ve Bunlara Karşı Geliştirilen Önlemler, Geliştirilmiş 2. Baskı, Ed. Prof. Dr. Leyla Küçükahmet, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Atasoy, B. (2002) Fen Öğrenimi ve Öğretimi. Ankara, Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
• Aydın, O. (2007) Tutumlar (Edit: Enver Özkalp) Davranış Bilimlerine Giriş Eskişehir, Anadolu Üniversitesi
• Baram-Tsabari, A. ve Yarden A. (2005). “Characterizing Children’s Spontaneous
• Interests in Science and Technology”. International Journal of Science
• Education, 27(7): 803-826.
• Berberoğlu, G. (1990). Kimyaya İlişkin Tutumların Ölçülmesi. Eğitim ve Bilim.14, 76:16-27, Nisan.
• Büyüköztürk, Ş. (2003). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. PegemA Yayınları (3. Baskı), Ankara.
• Carlin, K.A. (1999). “The impact of curiosity on learning during a school field trip to the zoo”. Dissertation Abstracts International, 60 (09), 3253A.
• Craker, D. E. (2006). “Attitudes toward science of students enrolled in introductory level science courses at UW-La Crosse” UW-L Journal of Undergraduate Research IX, 1-6.
• Creese, M. J. (1990). “Students’ Attitudes to Science Education: A Preliminary
• Survey”. Eduational Reserach, 32 (3): 218_224.
• Dawson, C. (2000). “Upper primary boys’ and girls’ interest in science: have they
• changed since 1980?”. International journal of science education,
• (6): 557-570.
• Dede, Y. ve Yaman, S. (2008). Fen Öğrenmeye Yönelik Motivasyon Ölçeği:
• Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED). 2(1), 19-37.
• Demirel, Ö. (2010). Eğitim sözlüğü (Dictionary of education). Pegem Yayıncılık (4.Baskı), Ankara.
• Duit, R.,ve Treagust, D. (1998). Learning İn Science: From Behaviourism Towards Social Constructivism And Beyond. (Ed: Fraser, B.,ve Tobin, K.). International Handbook of Science Education, 3-26, Kluwer Academic, UK: Dordrecht.
• Fidan, N. (2012). Okulda Öğrenme ve Öğretme. Pegem Yayınları (3. Baskı), Ankara.
• Fraenkel, Wallen & Hyun, (2012). How to Design and Evaluate Research in Education. Eighth Edition. Mc Graw Hill. New York.
• Geban, Ö., Ertepınar, H., Yılmaz, G., Atlan, A. ve Şahpaz, F. (1994). Bilgisayar destekli eğitimin öğrencilerin fen bilgisi başarılarına ve fen bilgisi ilgilerine etkisi. Birinci Ulusal Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu Bildiri Özetleri Kitabı. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi.
• Gezer, K., Çokadar, H., Köse, S. ve Bilen, K. (2006). Lise öğrencilerinin çevreye yönelik tutumlarının karşılaştırılması buldan örneği., Buldan sempozyumu. 23-24 Kasım 2006.
• Greenfield, T. A. (1997). “Gender and grade level- Differences in science interest
• and participation”. Science Education, 81: 259-276.
• Harlen, W. (1990). “Primary Science”, Taking The Plunge, Heinemann Books, 2-4 p., London.
• Harty, H., & Beall, D. (1984). “Toward the development of a children’s science curiosity
• measure”. Journal of Research in Science Teaching, 21 (4), 425-436.
• Harty, H., Beall, D., & Sharmann, L. (1985). Relationships between elemantary school students’ science achievement and their attitudes toward sciences, interest in science, reactive curiosity, and scholastic aptitude. School Science and Mathematics, 85(6), 472-479.
• Kaya, Z., (2001). “Eğitimin Psikolojik Temelleri” Öğretmen Mesleğine Giriş, Ed. Ozcan Demirel ve Zeki Kaya, Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (1988). Günümüzde insan ve insanlar: Sosyal psikolojiye giriş. İstanbul: Evrim.
• Kesercioğlu, T. ve Serin, O. (2004). “Öğrencilerin fene yönelik tutum ve başarıları arasındaki ilişkinin ailesel özellikleri açısından incelenmesi” Eğitimde Yeni Yönelimler Sempozyumu, İzmir.
• Lee, O. ve Brophy, J. (1996). Motivational Patterns Observed in Sixth-Grade Science Classrooms. Journal of Research in Science Teaching, 33(3), 585-610.
• Litman, J.A., ve Spielberger, C.D. (2003). “Measuring epistemic curiosity and its diversive and specific components”. Journal of Personality Assessment, 80 (1), 75-86.
• Meredith, J. E., Fortner, R. W., ve Mullins, G. W. (1997). Model Of Affective Learning For Nonformal Science Education Facilities. Journal of Research in Science Teaching, 34(8), 805-818.
• Quartel, P. (2004). “The importance of curiosity and openness”. Teaching Science, 50 (3), 31.
• Papanastasiou, E. C.ve Zembylas, M. (2004): Differential effects of science attitudes and science achievement in Australia, Cyprus, and the USA, International Journal of Science Education 26, 3:259-280.
• Saracaloğlu, A. S. (1996). Beden Eğitimi Öğretmeni Adaylarının Duyuşsal Giriş Özellikleri İle Yabancı Dil Başarısı Arasındaki İlişki. Performans. 2,4: 145-158.
• Selçuk, Z., (2000). Sınıf içi rehberlik uygulamaları, Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Serin, G. (2010). İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerin Fene Karşı Meraklarının İncelenmesi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(13), 237 – 252.
• Tezbaşaran, A. A.(1997) “Likert Tipi Ölçek Gelistirme Kılavuzu” Ankara: Türk Psikologlar Dernegi Yay.
• Thompson, T. L. ve Mintzes, J. J. (2002). Cognitive structure and the affective domain: On knowing and feeling in Biology. International Journal of Science Education, 24(6), 645-660.
• Weaver, G. C. (1998). Strategies in K-12 Science instruction to promote conceptual change. Science Education, 82(4), 455-472.