Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yerel Yönetimlerde Değişim Yönetimi

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 2, 116 - 126, 01.07.2015

Öz

Yerel yönetim, ulusal sınırlar içerisinde bulunan yerel bir topluluğun ortak ihtiyaçlarının karşılanması amacıyla kurulan, kamu mal ve hizmetlerini sağlayan, yerel halk tarafından seçilen organlarca yönetilen kurumlardır. Ekonomik, toplumsal, yönetimsel ve siyasal nedenlerle ortaya çıkmışlardır. Yüzyıllardır güçlü merkezî yönetim geleneklerine sahip Türkiye’de kısa dönemde biçimsel yerelleşme mümkündür ancak yerel yönetimlerin aktif ve verimli çalışacağını düşünmek pek akılcı gözükmemektedir. Bu bağlamda yerel yönetimlerde değişim yönetiminin uzun vadeli stratejik planlara dayandırılması ve meşakkatli bir süreç sonunda yeniden yapılandırılmasının mümkün olduğu söylenebilir.

Kaynakça

  • 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu, madde 1. https://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/k5216.html, (e.t. 19.10.2015).
  • 5393 sayılı Belediye Kanunu, madde 1. http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5393.pdf, (e.t. 19.10.2015).
  • Akyol, İ.T. (2012). “Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Ortaya Çıkış Sürecinin Günümüz Yerel Yönetim Sistemi Üzerine Etkileri”, T.C. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Tokat.
  • Aydın, Y. (2011). “Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Gelişim Süreci”, Dış Denetim e-dergi, ss. 11 – 20. http://www.sayder.org.tr/e-dergi-turkiyede-yerelyonetimlerin-gelisim-sureci12-2.pdf (e.t. 15.10.2015).
  • Balcı, A. (2000). “Örgütsel Gelişme: Kuram ve Uygulama”, 2. Baskı, Ankara, Pegem Yayınları.
  • Burnes, B. (1997). “Organizational Choice and Organizational Change”, Management Decision, Vol. 35, No. 10.
  • Buzan, T., Dottino, T. ve Israel, R. (2001). “Akıllı Lider”, Çev. Serdar Uçar, İstanbul, Alfa Yayınları.
  • Çetin, Z.Ö. (2015). “Türkiye’de İl Özel İdaresi Sisteminin Dönüşümü ve 6360 Sayılı Kanunun Dönüşüme Etkileri”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C: 20, S: 2, ss. 247 – 266.
  • Çiftepınar, R. (2006). “Yeni İl Özel İdaresi Yasası’na Eleştirel Bir Bakış”, Yasama, S: 2, 2006, ss. 123 – 145.
  • Drucker, P.F. (2000). “21. Yüzyıl için Yönetim Tartışmaları”, Çev. İrfan Bahçıvangil, Gülenay Gorbon, 2. Baskı, İstanbul, Epsilon Yayınları.
  • Duck, J.D. (1999). “Değişim Yönetimi”, Değişim, Çev. Meral Tüzel, İstanbul, MESS Yayınları.
  • Düren, A.Z. (2000). “2000’li Yıllarda Yönetim”, İstanbul, Alfa Yayınları.
  • Eryiğit, B.H. (2012). “Belediyelerde Stratejik Planlama Sürecinde Dikey ve Yatay Entegrasyon: İstanbul Örneği”, T.C. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı Doktora Tezi.
  • Genç, N. (2005). “Yönetim ve Organizasyon: Çağdaş Sistemler ve Yaklaşımlar”, 2. Baskı, Ankara, Seçkin Yayıncılık.
  • Güler, B.A. (1994). “Yerel Yönetim Tarihi”, Belediye Dergisi, ss. 4-6.
  • Hitt, M.A., Porter, L.M. ve Black, J.S. (2009). “Management”, Second Edition, Pearson Prentice Hall, New Jersey.
  • Hodgetts, R. (1997). “Yönetim: Teori, Süreç ve Uygulama”, Çev. Canan Çetin, Esin Can Mutlu, İstanbul, Der Yayıncılık.
  • Jörg, B. ve Kissler, L. (1995). “Vom Untertan zum Kunden?”, Edition Sigma, Berlin.
  • Kavruk, H. (2004). “Köy ve Mahalle: Yerleşim ve Yönetim Birimi, Odak Yayınları.
  • Maxwell, J.C. (1998). “İçinizdeki Lideri Geliştirmek”, Çev. Selim Yeniçeri, İstanbul:Beyaz Yayıncılık.
  • Pustu, Y. (2005). “Yerel Yönetimler ve Demokrasi”, Sayıştay Dergisi, S: 57, 2005, ss. 121 – 134. Sabuncuoğlu, Z., TÜZ, M. (1998). “Örgütsel Psikoloji”, 3. Baskı, Bursa, Alfa Yayınları.
  • Tortop, N., Aykaç, B., Yayman, H. ve Özer, M. A. (2008). “Mahalli İdareler”, Nobel Yayınları, 2. Baskı.
  • Ulusoy, A., Akdemir, T. (2012). “Mahalli İdareler”, Seçkin Yayınları.
  • Uygun, O. (2014). “Devlet Teorisi”, Levha Yayıncılık.Werkman, R.A. (2009). “Understanding Failure to Change: A Pluralistic Approach and Five Patterns”, Leadership & Organization Development Journal, Vol. 30, No. 7.
  • Yavuz, B. (2009). “Çoğulcu Demokrasi Anlayışı ve İnsan Hakları”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C: 8, ss. 283 – 302.
  • Yazıcı, E. (2014). “İl Mülki Sınırında Büyükşehir Yönetim Modelinin İşlevselliğinin Analizi: Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Örneği”, T.C. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi. Yazıcı, S. (2001). “Öğrenen Organizasyonlar”, İstanbul, Alfa Yayınları.
  • Yeniçeri, Ö. (2002). “Örgütsel Değişimin Yönetimi”, Ankara, Nobel Yayınları.
  • http://www.arem.gov.tr/ortak_icerik/arem/Projeler/Yonetim/Koy_hizmetleri/Bl_3.pdf (e.t. 17.10.2015).
  • https://www.e-icisleri.gov.tr/Anasayfa/MulkiIdariBolumleri.aspx (e.t. 19.10.2015).

Change Management in Local Administrations

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 2, 116 - 126, 01.07.2015

Öz

Local governments are establishments which is governed by organs selected by local people and which are established in order to provide common needs of a local community and which provides public properties and public services. They emerge as a result of economic, social, administrative and political reasons. In Turkey, which has traditions of powerful centralized administration for centuries, formal localization is within the bounds of possibility within a short period but it is not rational to consider that local administrations would work actively and productively. In this context, it can be said that it is possible to base variation method in local administrations on long term strategic plans and to restructure in the end of an ardous process.

Kaynakça

  • 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu, madde 1. https://www.tbmm.gov.tr/kanunlar/k5216.html, (e.t. 19.10.2015).
  • 5393 sayılı Belediye Kanunu, madde 1. http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5393.pdf, (e.t. 19.10.2015).
  • Akyol, İ.T. (2012). “Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Ortaya Çıkış Sürecinin Günümüz Yerel Yönetim Sistemi Üzerine Etkileri”, T.C. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Tokat.
  • Aydın, Y. (2011). “Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Gelişim Süreci”, Dış Denetim e-dergi, ss. 11 – 20. http://www.sayder.org.tr/e-dergi-turkiyede-yerelyonetimlerin-gelisim-sureci12-2.pdf (e.t. 15.10.2015).
  • Balcı, A. (2000). “Örgütsel Gelişme: Kuram ve Uygulama”, 2. Baskı, Ankara, Pegem Yayınları.
  • Burnes, B. (1997). “Organizational Choice and Organizational Change”, Management Decision, Vol. 35, No. 10.
  • Buzan, T., Dottino, T. ve Israel, R. (2001). “Akıllı Lider”, Çev. Serdar Uçar, İstanbul, Alfa Yayınları.
  • Çetin, Z.Ö. (2015). “Türkiye’de İl Özel İdaresi Sisteminin Dönüşümü ve 6360 Sayılı Kanunun Dönüşüme Etkileri”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C: 20, S: 2, ss. 247 – 266.
  • Çiftepınar, R. (2006). “Yeni İl Özel İdaresi Yasası’na Eleştirel Bir Bakış”, Yasama, S: 2, 2006, ss. 123 – 145.
  • Drucker, P.F. (2000). “21. Yüzyıl için Yönetim Tartışmaları”, Çev. İrfan Bahçıvangil, Gülenay Gorbon, 2. Baskı, İstanbul, Epsilon Yayınları.
  • Duck, J.D. (1999). “Değişim Yönetimi”, Değişim, Çev. Meral Tüzel, İstanbul, MESS Yayınları.
  • Düren, A.Z. (2000). “2000’li Yıllarda Yönetim”, İstanbul, Alfa Yayınları.
  • Eryiğit, B.H. (2012). “Belediyelerde Stratejik Planlama Sürecinde Dikey ve Yatay Entegrasyon: İstanbul Örneği”, T.C. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı Doktora Tezi.
  • Genç, N. (2005). “Yönetim ve Organizasyon: Çağdaş Sistemler ve Yaklaşımlar”, 2. Baskı, Ankara, Seçkin Yayıncılık.
  • Güler, B.A. (1994). “Yerel Yönetim Tarihi”, Belediye Dergisi, ss. 4-6.
  • Hitt, M.A., Porter, L.M. ve Black, J.S. (2009). “Management”, Second Edition, Pearson Prentice Hall, New Jersey.
  • Hodgetts, R. (1997). “Yönetim: Teori, Süreç ve Uygulama”, Çev. Canan Çetin, Esin Can Mutlu, İstanbul, Der Yayıncılık.
  • Jörg, B. ve Kissler, L. (1995). “Vom Untertan zum Kunden?”, Edition Sigma, Berlin.
  • Kavruk, H. (2004). “Köy ve Mahalle: Yerleşim ve Yönetim Birimi, Odak Yayınları.
  • Maxwell, J.C. (1998). “İçinizdeki Lideri Geliştirmek”, Çev. Selim Yeniçeri, İstanbul:Beyaz Yayıncılık.
  • Pustu, Y. (2005). “Yerel Yönetimler ve Demokrasi”, Sayıştay Dergisi, S: 57, 2005, ss. 121 – 134. Sabuncuoğlu, Z., TÜZ, M. (1998). “Örgütsel Psikoloji”, 3. Baskı, Bursa, Alfa Yayınları.
  • Tortop, N., Aykaç, B., Yayman, H. ve Özer, M. A. (2008). “Mahalli İdareler”, Nobel Yayınları, 2. Baskı.
  • Ulusoy, A., Akdemir, T. (2012). “Mahalli İdareler”, Seçkin Yayınları.
  • Uygun, O. (2014). “Devlet Teorisi”, Levha Yayıncılık.Werkman, R.A. (2009). “Understanding Failure to Change: A Pluralistic Approach and Five Patterns”, Leadership & Organization Development Journal, Vol. 30, No. 7.
  • Yavuz, B. (2009). “Çoğulcu Demokrasi Anlayışı ve İnsan Hakları”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C: 8, ss. 283 – 302.
  • Yazıcı, E. (2014). “İl Mülki Sınırında Büyükşehir Yönetim Modelinin İşlevselliğinin Analizi: Kocaeli Büyükşehir Belediyesi Örneği”, T.C. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi. Yazıcı, S. (2001). “Öğrenen Organizasyonlar”, İstanbul, Alfa Yayınları.
  • Yeniçeri, Ö. (2002). “Örgütsel Değişimin Yönetimi”, Ankara, Nobel Yayınları.
  • http://www.arem.gov.tr/ortak_icerik/arem/Projeler/Yonetim/Koy_hizmetleri/Bl_3.pdf (e.t. 17.10.2015).
  • https://www.e-icisleri.gov.tr/Anasayfa/MulkiIdariBolumleri.aspx (e.t. 19.10.2015).
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İşletme
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mustafa Yıldırım Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Temmuz 2015
Kabul Tarihi 1 Haziran 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yıldırım, M. (2015). Yerel Yönetimlerde Değişim Yönetimi. Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi, 1(2), 116-126.
Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi
ISSN: 2149-1984
YÜKSEKBİLGİLİ EĞİTİM VE DANIŞMANLIK LTD. ŞTİ.