Abstract
L’Union Européenne figure aujourd’hui parmi les principaux acteurs internationaux. Démunie des instruments classiques des relations internationales, elle développe une stratégie particulière d’influence qui consiste en la projection de ses normes juridiques sur le plan international. Elle utilise à cette fin les accords internationaux préférentiels qui servent de support et d’instrument d’une influence normative d’envergure. Elle prend appui dans cette stratégie des prescriptions de l’article XXIV GATT qui obligent les parties aux accords préférentiels à réaliser le libre-échange commercial. L’objectif commun de libre-échange des accords préférentiels conclus par l’UE, incite les parties à entamer un processus de rapprochement des législations qui acheminent l’acquis communautaire vers l’ordre juridique interne de ses partenaires. L’UE se présente ainsi comme un acteur international de type particulier, qui nécessite une nouvelle lecture des relations internationales.
L’INFLUENCE NORMATIVE DE L’UNION EUROPÉENNE PAR LE BIAIS DE LIENS CONVENTIONNELS. UNE CONTRIBUTION DE JURISTE À LA THÉORIE DES RELATIONS INTERNATIONALES
Abstract
Avrupa Birliği günümüz uluslararası sisteminin temel aktörlerinden biri olmayı başarmıştır. Devletlerin klasik uluslararası ilişkiler araçlarından yoksun bu aktör, kendi hukuk kurallarının uluslararası alanda yayılmasına yönelik, kendine özgü bir etki stratejisi izlemektedir. Bu doğrultuda araçsallaştırdığı tercihli uluslararası antlaşmaları, büyük ölçekli bir hukuk normu ihracı için önemli dayanak oluşturmaktadır. Tercihli ticaret antlaşmalarına ilişkin GATT’ın XXIV. maddesi, antlaşmaya tarafları ticari serbestleşme hedefini gerçekleştirmeye zorlayarak AB’nin bu stratejisine destek sağlamaktadır. AB’nin imzaladığı ticaret antlaşmalarının ortak noktasını oluşturan bu hedef, tarafları hukuk kurallarını uyumlulaştırmaya sevk ederek AB müktesebatının diğer devletlerin hukuk sistemlerine girmesini sağlamaktadır. Bu stratejisi nedeniyle, AB yeni ve farklı bir uluslararası aktör kimliğiyle karşımıza çıkmakta, uluslararası ilişkilere dair yeni bir okuma biçimi geliştirmeyi gerektirmektedir
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | October 1, 2010 |
| Submission Date | January 1, 2010 |
| Published in Issue | Year 2010 Volume: 9 Issue: 2 |