This article provides a critical analysis of the EU’s good neighbourhood conditionality with a specific focus on Belgrade-Pristina Dialogue beyond the Western Balkans enlargement. Article acknowledges that the EU is seen as the foremost stabilizing actor in the Region. Consequently, not only the EU member states did apply political conditionality based on their political preferences, but also the conditionality politics has been strategically altered in this sense. The member states’ veto power on resolution process is a distinct factor on setting up the conditions from the first step. Therefore, the EU is anticipated to formalize further conditionality on Belgrade-Pristina Dialogue to prevent any presumptive deadlock before 2025, the declared potential accession date of Serbia to the EU.
Bu makale, AB koşulluluk politikasını ülkelerarası meseleler ve iyi komşuluk ilişkileri çerçevesinde analiz etmekte ve Güneydoğu Avrupa (Batı Balkanlar) genişlemesi kapsamında Sırbistan-Kosova Diyaloğu özelinde tartışmaktadır. Koşulluluk politikasının ortaya konduğu ilk zamandan bu yana stratejik bir şekilde ve önemli oranda değişikliğe uğradığı, günümüzde ise Batı Balkanlar’da bölgesel barışı tesis etme yönünde bir araç olarak kullanıldığı anlatılmaktadır. AB’nin ve üye devletlerinin siyasi kontrolüyle şekillenen genişleme politikası, üyelerin genişleme sürecinde sahip olduğu veto yetkisini önemli kılmaktadır. Bu çerçevede, Sırbistan’ın üye olma durumunda Kosova’nın AB sürecini tıkamaması+ için Sırbistan’a üyelik perspektifi verilen 2025 yılından önce Sırbistan ve Kosova ilişkileri bağlamında stratejik adımlar atılması gerektiği sonucuna varılmaktadır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Political Science |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 17, 2020 |
Submission Date | August 26, 2019 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 19 Issue: 1 |
Ankara Review of European Studies (ARES) is licenced under the Creative Commons License of CC BY-NC-ND license.