Karadeniz’e Kıyısı Bulunan Ülkelerin Karadeniz’deki Balıkçılık Yetki Alanları ve Balıkçılık Faaliyetleri

Year 2019, Volume: 15 Issue: 2, 117 - 125, 14.06.2019

İsmet Balık

https://doi.org/10.22392/actaquatr.577155

Cited By: 1

Abstract

Bu çalışmada,
Karadeniz’e kıyısı olan Türkiye, Gürcistan, Rusya Federasyonu, Ukrayna, Romanya
ve Bulgaristan’ın balıkçılık sahalarının ve av güçlerinin büyüklüğü tespit
edilmiş, 1950 yılından itibaren kıyıdaş ülkelerin bu denizden avladıkları su
ürünlerinin miktarları incelenmiştir. Av ve av gücü verileri
“www.seaaroundus.org” ve FAO balıkçılık istatistiklerinden alınmıştır. Bunun
yanı sıra ülkelerin resmi istatistikleri ve yapılan bilimsel araştırmaların
sonuçlarından da yararlanılmıştır. Kıyıdaş ülkelerin Karadeniz’den elde
ettikleri toplam avın 1950’li yıllarda 400-500 bin ton yıl^-1
arasında değiştiği, 1980’li yıllarda ise 1.3 milyon ton yıl^-1’a
kadar yükseldiği tespit edilmiştir. Ancak, 1980’li yılların sonunda hızlı bir
azalma gösteren Karadeniz’den elde edilen balık üretimi 1990’lı yılların
başlarında 500 bin ton yıl^-1’ın altına kadar düşmüştür. 1990’lı
yılların başından günümüze kadar olan yıllık üretim ise 500-900 bin ton yıl^-1
arasında değişmiştir. Balık üretiminde 1950’li yıllara kadara Sovyetler Birliği
en büyük paya sahip iken, bu ülkeyi Türkiye ve Ukrayna izlemiştir. Türkiye’nin
bu denizden elde ettiği üretim 1980’li yılların başlarından sonra hızla
artarken, Rusya Federasyonu’nun üretimi hızla azalmıştır. Son yıllardaki üretim
miktarları bakımından ülkeler Türkiye, Rusya Federasyonu, Ukrayna, Gürcistan,
Bulgaristan ve Romanya şeklinde sıralanmaktadır. 

Keywords

Karadeniz’e kıyısı olan ülkeler, Balıkçılık, Balıkçılık ekonomisi

Maritime Jurisdiction Areas and Fisheries Activities of Riparian Countries in the Black Sea

Abstract

In this study, the fishing areas and efforts of Turkey, Georgia, Russia,
Ukraine, Romania and Bulgaria have been compared and, fluctuations in the fish
catch amounts of riparian countries were investigated since 1950. Fishing
fleets and catch values were taken from "www.seaaroundus.org" and FAO
fishing statistics. In addition, the official statistics of the countries and
the results of the scientific researches were also used. By using the data, the
roles of the riparian countries in the Black Sea fisheries was evaluated. While
total catch obtained by the riparian countries from the Black Sea was between
400-500 thousand tons year^-1 in the 1950s and it was 1.3 million
tons year^-1 in the 1980s. However, at the end of the 1980s it showed
a rapid decline and fell to below 500 thousand tons in the early 1990s. Annual
catch from the beginning of the 1990s to the recent years varied between 500
and 900 thousand tons. Until the late 1970s, the Soviet Union's share in this
total catch was the highest and followed by Turkey and Ukraine. While the catch
obtained by Turkish fishermen increased sharply in the early 1980s, it
decreased sharply for Russian fishermen.

Keywords

Countries in the coast of Black Sea, Fishery, Fisheries economy

References

• Blacksea-comission, (2018). (Blacksea-comission.org) (Erişim tarihi 6/04/2018). http://www.blacksea-commission.org/
• Chazchin, A.K. (1995). Abundance, distribution and migrations of anchovy stocks in the Black Sea. Turkish J. Zool., 19, 173-180.
• Chuenpagdee, R., Liguori, L., Palomares, M. D., & Pauly, D. (2006). Bottom-up, global estimates of small-scale marine fisheries catches. Fisheries Centre Research Reports 14(8), University of British Columbia, Vancouver. 112 pp.
• Doğanay, H. (1997). Türkiye Beşeri Coğrafyası. MEB Yay. No: 2982, Bilim ve Kültür Eserleri Dizisi No: 877, Eğitim Dizisi No: 10, İstanbul, s. 130
• European Commission, (2018). (Erişim tarihi 5/04/2018) https://ec.europa.eu/fisheries/cfp/international
• Emiroğlu, M. (1987). Türkiye’nin Su Ürünleri Üretimi. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 31 (1-2), 77-146.
• Ergin, A. (2002). Kıyı Mühendisliği. Kıyı ve Liman Mühendisliği, TMH - Türkiye Mühendislik Haberleri, 420-421-422, 60-64.
• FAO, (2016). Food and Agriculture Organization of the United Nations, The State of Mediterranean and Black Sea Fisheries. General Fisheries Commission for the Mediterranean. Rome.
• FAO, (2018). Food and Agriculture Organization of the United Nations, Fisheries and Aquaculture Department. (Erişim tarihi 8/04/208). http://www.fao.org/fishery/en
• GFCM, (2015). Report on the management of anchovy fisheries in the Black Sea (WKMEASURES - BS). Trabzon.
• Karapınar, N. (2015). Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi ve deniz alanlarına ilişkin bazı kavramlar. Doğal Kay. ve Eko. Bült., 20, 3-21.
• Kuran, S. (2009). Uluslararası deniz hukuku, 3. Baskı. İstanbul.
• Pazarcı, H. (1984). Kıta Sahanlığı Kavramı ve Ege Denizi Kıta Sahanlığı Sorunu. Prof. Aziz Köklü’nün Anısına Armağan, A.Ü. SBF Yayınları, Ankara.
• Raykov, V.S., & Düzgüeş, E. (2017). Fisheries Management in the Black Sea-Pros and Cons. Front. Mar. Sci., 4, 227. doi: 10.3389/fmars.2017.00227
• SAU, (2018). (Sea Around Us) (Erişim tarihi 5/04/2018). http://www.seaaroundus.org/data/#/eez/794?chart=catch-chart&dimension= commercialgroup&measure=tonnage&limit=10
• Sava, D. (2018). Macrophytobenthos from the Romanian Black Sea coast-An overview of the studies and actual state. Chapter 6. In: C.W. Finkl, C. Makowski (eds.), Diversity in Coastal Marine Sciences, Coastal Research Library, 23, 369-382.
• STECF, (2015). Scientific, Technical and Economic Committee for Fisheries (STECF) – Black Sea assessments (STECF-15-16). Luxembourg: Publications Office of the European Union, 284.
• Svetovidov, A.N. (1964). Fishes of the Black Sea. Moscow: Nauka, 550 pp.