Abstract
Aynı maddi vakıalar ve tek bir talep
sonucu üzerinde, bu talebi haklı göstermeye
yarayan birden fazla hukuki sebep
bulunabilir. Bu durumda hukuki sebepler
birbiriyle yarışır ve mahkemece hangi
hukuki sebebe dayalı olarak karar verileceği
sorunu gündeme gelir. Bu soruna ilişkin
olarak TBK m. 60’ta bir düzenleme
mevcuttur. Buna göre bir kişinin
sorumluluğu, birden çok hukuki sebebe
dayandırılabiliyorsa hâkim, zarar gören
aksini istemiş olmadıkça veya kanunda aksi
öngörülmedikçe, zarar görene en iyi giderim
imkânı sağlayan sorumluluk sebebine göre
karar verir. Söz konusu düzenleme
kapsamında, hukuki sebeplerin
belirlenmesinde zarar görenin iradesine
öncelik verildiği görülmektedir. Öte yandan
HMK m. 33’te düzenlenen “hâkim hukuku
re’sen uygular (iura novit curia)” ilkesi
uyarınca hâkim, önüne gelen somut olaya
uygulayacağı soyut kanun hükümlerini
kendisi belirlemelidir. Dolayısıyla bu iki
düzenlemenin birbiriyle ilişkisinin ortaya
konulması ihtiyacı doğmuş ve bu sebeple
söz konusu çalışma hazırlanmıştır. Bu
bağlamda çalışmada TBK m. 60’ın kapsamı,
uygulanma koşulları incelenmeye ve bu
maddenin iura novit curia ilkesi
çerçevesinde anlamı ortaya konmaya
çalışılmıştır.
Abstract
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Public Administration |
| Journal Section | ÖZEL HUKUK |
| Authors | |
| Publication Date | April 19, 2023 |
| Published in Issue | Year 2023 |