Research Article
BibTex RIS Cite

3-12 Yaş Çocuklarda Gıda Takviyesi Kullanımı ve Sağlıklı Beslenmenin Değerlendirilmesi

Year 2024, , 332 - 341, 17.12.2024
https://doi.org/10.46332/aemj.1472945

Abstract

Amaç: Beslenme vücut sağlığını korumak, geliştirmek ve hayat kalitesini yükseltmek için bedenin ihtiyacı olan besin çeşitlerini belirli zamanlarda, yeterli çeşit ve miktarda almak olarak tanımlanmıştır. Bu çalışmada 3-12 yaş arası çocuklarda sağlıklı beslenme davranışları ve gıda takviyesi kullanımı araştırılmıştır.

Araçlar ve Yöntem: Bu çalışmaya 423 katılımcı dahil edilmiştir. Veriler anket yoluyla toplanmıştır. Elde edilen veriler daha sonra SPSS paket program ile analiz edilmiştir.

Bulgular: Çocukların %59.8'i normal ağırlıklı, %18.4'ü obezdir. Çocukların %67.8'i 3 ana öğün, %14.2'si 4 ve üzeri ana öğün tüketmektedir. Çocukların %44.0'ü 2 ara öğün, %25.5'i 3 ara öğün almaktadır. Çocukların %54.8'i öğün atlamaktadır. En sık atlanan öğün öğle yemeğidir. Ebeveynlerin %25.0'i çocuklarının ağırlık durumunu yanlış algılamaktadır. Katılımcıların %48.2'si çocuklarına daha önce gıda takviyesi kullandırmıştır. En sık omega, D vitamini, multivitamin+mineral kullanılmaktadır.

Sonuç: Gıda takviyesi daha çok bağışıklık sistemini güçlendirmek, sağlığı korumak için tercih edilmektedir. Kronik hastalığı olan ve öğün atlayan çocuklarda gıda takviyesi kullanımı daha fazladır. Kız çocuklarında bağışıklık sistemini güçlendirmek için gıda takviyesi kullanımı daha yüksektir. Ebeveynlere sağlıklı beslenme ve gıda takviyelerinin bilinçli kullanımı konusunda eğitim verilmesi, çocuklarda sağlıklı beslenme ve gıda takviyesi kullanımını araştıran daha geniş kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.

Ethical Statement

Çalışma, Samsun Üniversitesi Klinik Araştırmalar Etik Kurulu’nun 19.10.2022 tarihli SÜKAEK-2022 10/4 nolu kararı ile etik onayını almıştır. Çalışmanın ilerleyen dönemlerinde tez jürisinin de önerisiyle çalışmanın ismi değiştirilmeye karar verilmiş ve SÜKAEK-2023 4/22 nolu ikinci bir etik kurul onayı daha alınmıştır.

References

  • 1. Pekcan G, Şanlıer N, Baş M, Acar Tek N, Gökmen Özel H. Türkiye Beslenme Rehberi 2022.
  • 2. Schwarzenberg SJ, Georgieff MK; Commıttee On Nutrition. Advocacy for Improving Nutrition in the First 1000 Days to Support Childhood Development and Adult Health. Pediatrics. 2018;141(2): e20173716.
  • 3. WHO Malnutrition Key Facts. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/malnutrition. Erişim tarihi 28 Mayıs, 2024.
  • 4. UNICEF The State of the World's Children 2023. https://www.unicef.org/media/108161/file/SOWC-2023-full-report-English.pdf. Erişim tarihi 28 Mayıs, 2024.
  • 5. Çavlin A, Seçkiner P. 2018 Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. Ankara:T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı ve TÜBİTAK. 2019.
  • 6. Gropper SS, Smith JL, Carr TP. Advanced Nutritionand Human Metabolism. 8th ed. Cengage Learning; 2022.
  • 7. Acar Tek N, Pekcan G. Besin Destekleri Kullanılmalı mı? Sağlık Bakanlığı. 2012.
  • 8. Yeyinli N, Çağındı Ö, Dedeoğlu M, İnce C, Köse E. Türkiye’de ve Dünyada Takviye Edici Gıdalara Genel Bir Bakış. The Journal of Food .2022;47(4):576-590.
  • 9. Türkmen Z, Türkdoğru S, Mercan S, Açıkkol M. Bitkisel ürünlerin ve gıda destek ürünlerinin içeriklerinin adli ve hukuki boyutu. Bull Leg Med. 2014;19(1):38-45.
  • 10. Bailey RL, Gahche JJ, Thomas PR, Dwyer JT. Why US children use dietary supplements. Pediatr Res. 2013;74(6):737-741.
  • 11. Neyzi O, Günöz H, Furman A, Bundak R. Türk çocuklarında vücut ağırlığı, boy uzunluğu, baş çevresi ve vücut kitle indeksi referans değerleri. ÇSHD.2008;51(1):1-14.
  • 12. Franko D, Striegel-Moore R, Thompson D et al. The relationship between meal frequency and body mass index in black and white adolescent girls: more is less. Int J Obes. 2008;32(1):23-29.
  • 13. Sarıbaş S, Goktas Z. Meal frequency, physical activity levels and nutritional status among college students. Clin. Nutr. 2018;37(1):253.
  • 14. Zhang X, Wang Y, Brinkley JSet al. Eating Frequency is not associated with obesity in Chinese adults. Int. J. Environ. Res. Public Health. 2018;15(11):2561.
  • 15. T.C. Sağlık Bakanlığı, Hacettepe Üniversitesi. Türkiye beslenme ve sağlık araştırması 2010. 2013;931.
  • 16. Terry A, Wambogo E, Ansai N, Ahluwalia N. Breakfast intake among children and adolescents: United States, Hyattsville, 2015–2018.
  • 17. Coulthard JD, Palla L, Pot GK. Breakfast consumption and nutrient intakes in 4-18-year-olds: UK National Diet and Nutrition Survey Rolling Programme (2008-2012). Br. J. Nutr. 2017;118(4):280-290.
  • 18. Kesztyüs D, Traub M, Lauer R, Kesztyüs T, Steinacker JM. Skipping breakfast is detrimental for primary schoolchildren: cross-sectional analysis of determinants for targeted prevention. BMC Public Health. 2017;17(1):1-10.
  • 19. Okada C, Tabuchi T, Iso H. Association between skipping breakfast in parents and children and childhood overweight/obesity among children: a nationwide 10.5-year prospectivestudy in Japan. Int J Obes. 2018;42(10):1724-1732.
  • 20. hales c, fryar cd. prevalence of obesity and severe obesity among persons aged 2-19 years-national health and nutrition examination survey, 1999-2000 through 2017-2018. centers dısease control & preventıon 1600 clıfton rd, atlanta, ga 30333 usa; 2020:390-390.
  • 21. Fryar C, Carroll M, Ogden C. Division of Health and Nutrition Examination Surveys. Prevalence of Overweight, Obesity, and Severe Obesity Among Children and Adolescents Aged 2–19 Years: United States, 1963–1965 Through 2017–2018. Heal E-Stats. 2020;324(12):1208-1210.
  • 22. Organization WH. The State of Food Security and Nutrition in the World 2021: Transforming food systems for food security, improved nutrition and affordable healthy diets for all. vol 2021. Food & Agriculture Org.; 2021.
  • 23. Gümüştakım Ş, Aksoy H, Cebeci S, Çakır L. 0-2 yaş çocuklarda beslenme alışkanlıklarının değerlendirilmesi: Çok merkezli çalışma. Aile Hekimliği ve Palyatif Bakım. 2017;2(1):1-8.
  • 24. Çoşkun F, Turhan H. İstanbul'da vitamin kullanım alışkanlıkları ve bu alışkanlıkları etkileyen faktörler üzerine bir araştırma. Marmara Pharm. J. 2010;14(1): 21-28.
  • 25. Bülbül S, Sürücü M, Aşık G. Vitamin kullanım alışkanlıkları ve etkileyen faktörler. ÇHSD. 2014;57(4):241-245.
  • 26. Jun S, Cowan AE, Tooze JA, et al. Dietary Supplement Useamong U.S. Childrenby Family Income, Food Security Level, and Nutrition Assistance Program Participation Status in 2011–2014. Nutrients. 2018;10(9): 1212.
  • 27. Stierman B, Mishra S, Gahche JJ, Potischman N, Hales CM. DietarySupplementUse in ChildrenandAdolescentsAged ≤19 Years - United States, 2017-2018. MMWR Morb Mortal Wkly Rep. 2020;69(43):1557-1562.
  • 28. Kobayashi E, Sato Y, Nishijima C, Chiba T. ConcomitantUse of Dietary Supplements and Medicines Among Preschool and School-Aged Children in Japan. Nutrients. 2019;11(12):2960.
  • 29. Kobayashi E, Nishijima C, Sato Y, Umegaki K, Chiba T. Theprevalence of dietary supplement use among elementary, junior high, and high school students: a nation wide survey in Japan. Nutrients. 2018;10(9): 1176.
  • 30. O'Brien SK, Malacova E, Sherriff JL, Black LJ. The Prevalence and Predictors of Dietary Supplement Use in the Australian Population. Nutrients. 2017;9(10): 1154.
  • 31. Jeon JH, Seo MY, Kim SH, Park MJ. Dietary supplement use in Korean children and adolescents. KNHANES 2015-2017. Public Health Nutr. 2021;24(5):957-964.
  • 32. Herzig M, Bertsche A, Kiess W, Bertsche T, Neininger MP. Medicine and supplement use in infants, children, and adolescents depends on sex, age, and socioeconomic status: results of a German longitudinal population-based cohort study (LIFE Child). Eur J Pediatr. 2022;181(8):2991-3003.
  • 33. O'Sullivan E, O'Connell ML, O'Regan S, Buffini M. Characterising the food supplements consumed by children and teenagers in Ireland. Proceedings of the Nutrition Society. 2022;81:E124.
  • 34. Sato Y, Yamagishi A, Hashimoto Y, Virgona N, Hoshiyama Y, Umegaki K. Use of Dietary Supplements among Preschool Children in Japan. J Nutr Sci Vitaminol. 2009;55(4):317-325.
  • 35. Bailey RL, Gahche JJ, Thomas PR, Dwyer JT. Why US children use dietary supplements. Pediatr Res. 2013;74(6):737-741.

Evaluation of Supplementary Food Use and Healthy Diet in Children Aged 3-12 Years

Year 2024, , 332 - 341, 17.12.2024
https://doi.org/10.46332/aemj.1472945

Abstract

Purpose: Nutrition is defined as the intake of the necessary types of nutrients in adequate variety and quantity at specific times to maintain and improve body health and enhance the quality of life. This study investigates healthy eating behaviors and the use of dietary supplements in children aged 3-12 years.

Materials and Methods: The study included 423 participants. Data were collected via questionnaire. Statistical analyses made by using SPSS program.

Results: In this study, 59.8% of the children were of normal weight, while 18.4% were obese. 67.8% of the children consumed three main meals, and 14.2% consumed four or more main meals. 44.0% of the children had two snacks, while 25.5% had three snacks. 54.8% of the children skipped meals, with lunch being the most commonly skipped meal. 25.0% of the parents misperceived their children's weight status. 48.2% of the participants had previously given dietary supplements to their children, with omega, vitamin D, and multivitamin+mineral supplements being the most commonly used.

Conclusion: Dietary supplements are primarily preferred to strengthen the immune system and maintain health. The use of dietary supplements is more common in children with chronic diseases and those who skip meals. The use of dietary supplements to boost the immune system is higher in girls. Educating parents about healthy nutrition and the conscious use of dietary supplements is essential, and there is a need for more comprehensive studies investigating healthy eating and dietary supplement usage in children.

References

  • 1. Pekcan G, Şanlıer N, Baş M, Acar Tek N, Gökmen Özel H. Türkiye Beslenme Rehberi 2022.
  • 2. Schwarzenberg SJ, Georgieff MK; Commıttee On Nutrition. Advocacy for Improving Nutrition in the First 1000 Days to Support Childhood Development and Adult Health. Pediatrics. 2018;141(2): e20173716.
  • 3. WHO Malnutrition Key Facts. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/malnutrition. Erişim tarihi 28 Mayıs, 2024.
  • 4. UNICEF The State of the World's Children 2023. https://www.unicef.org/media/108161/file/SOWC-2023-full-report-English.pdf. Erişim tarihi 28 Mayıs, 2024.
  • 5. Çavlin A, Seçkiner P. 2018 Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü. Ankara:T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı ve TÜBİTAK. 2019.
  • 6. Gropper SS, Smith JL, Carr TP. Advanced Nutritionand Human Metabolism. 8th ed. Cengage Learning; 2022.
  • 7. Acar Tek N, Pekcan G. Besin Destekleri Kullanılmalı mı? Sağlık Bakanlığı. 2012.
  • 8. Yeyinli N, Çağındı Ö, Dedeoğlu M, İnce C, Köse E. Türkiye’de ve Dünyada Takviye Edici Gıdalara Genel Bir Bakış. The Journal of Food .2022;47(4):576-590.
  • 9. Türkmen Z, Türkdoğru S, Mercan S, Açıkkol M. Bitkisel ürünlerin ve gıda destek ürünlerinin içeriklerinin adli ve hukuki boyutu. Bull Leg Med. 2014;19(1):38-45.
  • 10. Bailey RL, Gahche JJ, Thomas PR, Dwyer JT. Why US children use dietary supplements. Pediatr Res. 2013;74(6):737-741.
  • 11. Neyzi O, Günöz H, Furman A, Bundak R. Türk çocuklarında vücut ağırlığı, boy uzunluğu, baş çevresi ve vücut kitle indeksi referans değerleri. ÇSHD.2008;51(1):1-14.
  • 12. Franko D, Striegel-Moore R, Thompson D et al. The relationship between meal frequency and body mass index in black and white adolescent girls: more is less. Int J Obes. 2008;32(1):23-29.
  • 13. Sarıbaş S, Goktas Z. Meal frequency, physical activity levels and nutritional status among college students. Clin. Nutr. 2018;37(1):253.
  • 14. Zhang X, Wang Y, Brinkley JSet al. Eating Frequency is not associated with obesity in Chinese adults. Int. J. Environ. Res. Public Health. 2018;15(11):2561.
  • 15. T.C. Sağlık Bakanlığı, Hacettepe Üniversitesi. Türkiye beslenme ve sağlık araştırması 2010. 2013;931.
  • 16. Terry A, Wambogo E, Ansai N, Ahluwalia N. Breakfast intake among children and adolescents: United States, Hyattsville, 2015–2018.
  • 17. Coulthard JD, Palla L, Pot GK. Breakfast consumption and nutrient intakes in 4-18-year-olds: UK National Diet and Nutrition Survey Rolling Programme (2008-2012). Br. J. Nutr. 2017;118(4):280-290.
  • 18. Kesztyüs D, Traub M, Lauer R, Kesztyüs T, Steinacker JM. Skipping breakfast is detrimental for primary schoolchildren: cross-sectional analysis of determinants for targeted prevention. BMC Public Health. 2017;17(1):1-10.
  • 19. Okada C, Tabuchi T, Iso H. Association between skipping breakfast in parents and children and childhood overweight/obesity among children: a nationwide 10.5-year prospectivestudy in Japan. Int J Obes. 2018;42(10):1724-1732.
  • 20. hales c, fryar cd. prevalence of obesity and severe obesity among persons aged 2-19 years-national health and nutrition examination survey, 1999-2000 through 2017-2018. centers dısease control & preventıon 1600 clıfton rd, atlanta, ga 30333 usa; 2020:390-390.
  • 21. Fryar C, Carroll M, Ogden C. Division of Health and Nutrition Examination Surveys. Prevalence of Overweight, Obesity, and Severe Obesity Among Children and Adolescents Aged 2–19 Years: United States, 1963–1965 Through 2017–2018. Heal E-Stats. 2020;324(12):1208-1210.
  • 22. Organization WH. The State of Food Security and Nutrition in the World 2021: Transforming food systems for food security, improved nutrition and affordable healthy diets for all. vol 2021. Food & Agriculture Org.; 2021.
  • 23. Gümüştakım Ş, Aksoy H, Cebeci S, Çakır L. 0-2 yaş çocuklarda beslenme alışkanlıklarının değerlendirilmesi: Çok merkezli çalışma. Aile Hekimliği ve Palyatif Bakım. 2017;2(1):1-8.
  • 24. Çoşkun F, Turhan H. İstanbul'da vitamin kullanım alışkanlıkları ve bu alışkanlıkları etkileyen faktörler üzerine bir araştırma. Marmara Pharm. J. 2010;14(1): 21-28.
  • 25. Bülbül S, Sürücü M, Aşık G. Vitamin kullanım alışkanlıkları ve etkileyen faktörler. ÇHSD. 2014;57(4):241-245.
  • 26. Jun S, Cowan AE, Tooze JA, et al. Dietary Supplement Useamong U.S. Childrenby Family Income, Food Security Level, and Nutrition Assistance Program Participation Status in 2011–2014. Nutrients. 2018;10(9): 1212.
  • 27. Stierman B, Mishra S, Gahche JJ, Potischman N, Hales CM. DietarySupplementUse in ChildrenandAdolescentsAged ≤19 Years - United States, 2017-2018. MMWR Morb Mortal Wkly Rep. 2020;69(43):1557-1562.
  • 28. Kobayashi E, Sato Y, Nishijima C, Chiba T. ConcomitantUse of Dietary Supplements and Medicines Among Preschool and School-Aged Children in Japan. Nutrients. 2019;11(12):2960.
  • 29. Kobayashi E, Nishijima C, Sato Y, Umegaki K, Chiba T. Theprevalence of dietary supplement use among elementary, junior high, and high school students: a nation wide survey in Japan. Nutrients. 2018;10(9): 1176.
  • 30. O'Brien SK, Malacova E, Sherriff JL, Black LJ. The Prevalence and Predictors of Dietary Supplement Use in the Australian Population. Nutrients. 2017;9(10): 1154.
  • 31. Jeon JH, Seo MY, Kim SH, Park MJ. Dietary supplement use in Korean children and adolescents. KNHANES 2015-2017. Public Health Nutr. 2021;24(5):957-964.
  • 32. Herzig M, Bertsche A, Kiess W, Bertsche T, Neininger MP. Medicine and supplement use in infants, children, and adolescents depends on sex, age, and socioeconomic status: results of a German longitudinal population-based cohort study (LIFE Child). Eur J Pediatr. 2022;181(8):2991-3003.
  • 33. O'Sullivan E, O'Connell ML, O'Regan S, Buffini M. Characterising the food supplements consumed by children and teenagers in Ireland. Proceedings of the Nutrition Society. 2022;81:E124.
  • 34. Sato Y, Yamagishi A, Hashimoto Y, Virgona N, Hoshiyama Y, Umegaki K. Use of Dietary Supplements among Preschool Children in Japan. J Nutr Sci Vitaminol. 2009;55(4):317-325.
  • 35. Bailey RL, Gahche JJ, Thomas PR, Dwyer JT. Why US children use dietary supplements. Pediatr Res. 2013;74(6):737-741.
There are 35 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Clinical Sciences (Other)
Journal Section Original Articles
Authors

Tümay Filiz 0000-0002-5532-3582

Bahadır Yazıcıoğlu 0000-0003-4397-2769

Muhammet Ali Oruç 0000-0002-4320-8579

Early Pub Date December 12, 2024
Publication Date December 17, 2024
Submission Date April 25, 2024
Acceptance Date September 16, 2024
Published in Issue Year 2024

Cite

APA Filiz, T., Yazıcıoğlu, B., & Oruç, M. A. (2024). 3-12 Yaş Çocuklarda Gıda Takviyesi Kullanımı ve Sağlıklı Beslenmenin Değerlendirilmesi. Ahi Evran Medical Journal, 8(3), 332-341. https://doi.org/10.46332/aemj.1472945
AMA Filiz T, Yazıcıoğlu B, Oruç MA. 3-12 Yaş Çocuklarda Gıda Takviyesi Kullanımı ve Sağlıklı Beslenmenin Değerlendirilmesi. Ahi Evran Med J. December 2024;8(3):332-341. doi:10.46332/aemj.1472945
Chicago Filiz, Tümay, Bahadır Yazıcıoğlu, and Muhammet Ali Oruç. “3-12 Yaş Çocuklarda Gıda Takviyesi Kullanımı Ve Sağlıklı Beslenmenin Değerlendirilmesi”. Ahi Evran Medical Journal 8, no. 3 (December 2024): 332-41. https://doi.org/10.46332/aemj.1472945.
EndNote Filiz T, Yazıcıoğlu B, Oruç MA (December 1, 2024) 3-12 Yaş Çocuklarda Gıda Takviyesi Kullanımı ve Sağlıklı Beslenmenin Değerlendirilmesi. Ahi Evran Medical Journal 8 3 332–341.
IEEE T. Filiz, B. Yazıcıoğlu, and M. A. Oruç, “3-12 Yaş Çocuklarda Gıda Takviyesi Kullanımı ve Sağlıklı Beslenmenin Değerlendirilmesi”, Ahi Evran Med J, vol. 8, no. 3, pp. 332–341, 2024, doi: 10.46332/aemj.1472945.
ISNAD Filiz, Tümay et al. “3-12 Yaş Çocuklarda Gıda Takviyesi Kullanımı Ve Sağlıklı Beslenmenin Değerlendirilmesi”. Ahi Evran Medical Journal 8/3 (December 2024), 332-341. https://doi.org/10.46332/aemj.1472945.
JAMA Filiz T, Yazıcıoğlu B, Oruç MA. 3-12 Yaş Çocuklarda Gıda Takviyesi Kullanımı ve Sağlıklı Beslenmenin Değerlendirilmesi. Ahi Evran Med J. 2024;8:332–341.
MLA Filiz, Tümay et al. “3-12 Yaş Çocuklarda Gıda Takviyesi Kullanımı Ve Sağlıklı Beslenmenin Değerlendirilmesi”. Ahi Evran Medical Journal, vol. 8, no. 3, 2024, pp. 332-41, doi:10.46332/aemj.1472945.
Vancouver Filiz T, Yazıcıoğlu B, Oruç MA. 3-12 Yaş Çocuklarda Gıda Takviyesi Kullanımı ve Sağlıklı Beslenmenin Değerlendirilmesi. Ahi Evran Med J. 2024;8(3):332-41.

Dergimiz, ULAKBİM TR Dizin, DOAJ, Index Copernicus, EBSCO ve Türkiye Atıf Dizini (Turkiye Citation Index)' de indekslenmektedir. Ahi Evran Tıp dergisi süreli bilimsel yayındır. Kaynak gösterilmeden kullanılamaz. Makalelerin sorumlulukları yazarlara aittir.

Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.