Bu araştırmada, çalışan ve emekli yöneticilerin yaşamın anlamı doğrultusunda yaşam doyumu düzeylerinin karşılaştırılması çalışması yapılmıştır. Çalışma esnasında, yaşamın anlamı ölçeği ve yaşam doyumu ölçeği kullanılarak demografik bilgiler yardımıyla çeşitli değişkenlere göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir.
Araştırmaya, özel sektörde halen çalışan yöneticiler ile çalışma hayatına son vermiş emekli yöneticiler katılmıştır. Ankete 212 çalışan yönetici, 178 emekli yönetici olmak üzere toplam 390 kişi katılmıştır. Katılımcıların %54.3’ü çalışmakta, %45.7’i emeklidir. Araştırmada anket yöntemi kullanılmış olup, anket online olarak mail aracılığı ile kişilere ulaştırılmıştır. Verilerin analizi SPSS 23 programı ile yapılmış olup çalışmada test tekniklerinden Pearson korelasyon testi, bağımsız gruplar T-testi, ANOVA testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarında Emekli yöneticilerin çalışan yöneticilere oranla yaşam doyumunun daha yüksek olduğu bulunmuştur.
Adler, A. (2014). Yaşamın Anlam ve Amacı. İstanbul: Say Yayınları.
Akarsu, B. (1962). Sokrates’de Erdem Düşüncesi. İstanbul Üniversitesi
Arşivi Dergisi 13.
Atak, H. (2011). Yetişkinliğe Geçiş Yıllarında Sigara İçme Davranışının
Psikososyal Belirleyicileri ve Sigara İçmenin Yaşam Doyumu ve Öznel İyi
Oluşla İlişkisi; Klinik Psikiyatri, 14:29-43.
Başkaya, D. B. (2013). Hayatın Anlamı ve Ölüm: Albert Camus’den Yaşam
Dersleri. EFD/JFL Vol.30, Number: 2.
Büyükdüvenci, S. (1993). Aristoteles’te Mutluluk Kavramı. Felsefe
Dünyası, Sayı: 9.
Diener, E. (1984). Subjective Well-Being. Psychological Bulletin Vol.95
No.3, 542-575.
Dikmen, A. A. (1995). İş Doyumu ve Yaşam Doyumu İlişkisi. A.Ü. Siyasal
Bilimler Fakültesi Dergisi, Ankara. Sayı: 3-4 Cilt:50 S: 115-140.
Doğan, S. (2015). Yaşam Doyumu. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Erdoğan, B. & Bauer, T. (2012). Whistle While You Work: A Review of
The Life Satisfaction Literature. Journal Of Management Vol. 38 No. 4
1038-1083.
Fleming, S. J. (2004). Erikson’s Psychosocial Developmental Stages.
Frankl, V. E. (2014). İnsanın Anlam Arayışı. İstanbul: Okuyan Us.
Frankl, V. E. (2016). Hayatın Anlamı ve Psikoterapi. İstanbul: Say
Yayınları.
Frankl, V. E. (2017). Consequences of a Meaningless Life. https://
viktorfrankl. wikispace.com
Froidevaux, A. & Hirschi, A. (2015). Managing The Transition to
Retirement: from meaningful work to meaning in life at retirement.
Handbook of research on Sustainable Careers.
Geçtan, E. (2002). Varoluş ve Psikiyatri. İstanbul: Metis.
Hofman, P. (2012). Yeni Bir Başlangıç: Emeklilik. İstanbul: İletişim
Yayınları.
İlhan, T. & Özbay, Y. (2010). Yaşam Amaçlarının ve Psikolojik İhtiyaç
Doyumunun Öznel İyi Oluş Üzerindeki Yordayıcı Rolü. Türk Psikolojik
Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 ( 34 ), 109-118.
İpek, C. (2017). Emeklilik Hayatında Uyum Sorunu ve Emeklilik Eğitimi.
Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt:3, Sayı:1,
Sayfa: 60-72.
Kuzgun, Y. (1972). Kendini Gerçekleştirme. Araştırma Ankara Ünv. Dil ve
Tarih – Coğrafya Fakültesi Felsefe Dergisi. Cilt: 10, Sayfa 162-172.
Lenoir, F. (2016). Mutluluk Üstüne Felsefi Bir Yolculuk. İstanbul: Bilge
Kültür Sanat.
MacDonald Conford, F. (2003). Sokrates’ten Önce ve Sonra. Ankara,
Ayraç Yayınevi.
Macdonald, M. J. & Wong, P. T. P. & Gingras, D. T. (2011). Meaning
in Life Measures and Development of a Brief Version of The personal
Meaning Profile.
Malette, J. & Olivier, L. (2006). Retirement and Existential Meaning in
the Older Adult: A Qualitative Study Using Life Review. Counselling,
Psychotherapy, and Health, 2(1), 30-49.
McLeod, S. A. (2007). Maslow’s Hierarchy of Needs, http://www.
simplypsychology.org/maslow.html
Melton, A. M. A. & Schulenberg, S. E. (2008). On The Measurment
of Meaning: Logotherapy’s Empirical Contribution to Humanistic
Psychology. The Humanistic Psychologist, 36:31-44.
Newman, D. & Tay, L. & Diener, E. (2013). Leisur and Subjective Well-
Being: A model of Psychological Mechanisms as Mediating Factors.
Nimrod, G. (2007). Retirees’ Leisure: Activities, Benefits, and Their
Contribution to Life Satisfaction. Leisure Studies, Vol. 26, No.1, 65-80.
Percy, A. (2017). Her Güne Bir Nietzsche. İstanbul: Pena Yayınları
Russell, B. (2016). Batı Felsefesi 1. Cilt. İstanbul: Alfa.
Russell, B. (2016). Batı Felsefesi 2. Cilt. İstanbul: Alfa.
Schopenhauer, A. (2014). Hayatın Anlamı. İstanbul: Say Yayınları.
Sezer, S. (2012). Yaşamın Anlamı Konusunda Kuramsal ve Psikometrik
Çalışmalar Açısından Bir Bakış. Journal of Faculty of Educational
Sciences.
Sığın, A. (2016). Çalışma Hayatı ve Emeklilik Bağlamında Türkiye’de
Yaşlılık. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
Sayı:25/1, S: 87-101.
The Cornell (2000). The Cornell Retirement and Well- Being Study.
Cornell Gerontology Research Institute.
Ventegodt, S., Andresen J. N., Merrick, J. (2003). Quality of Life Philosophy
I. Quality of Life, Happiness, and Meaning in Life, The Scientific World
Journal 3, 1164-117.
Yalom, I. (2014). Varoluşcu Psikoterapi. İstanbul: Kabalcı Yayıncılık.
Yetim, Ü. (1991). Kişisel Projelerin Organizasyonu ve Örüntüsü Açısından
Yaşam Doyumu. Ege Üniversitesi Psikoloji Anabilim Dalı Doktora Tezi.
Yıldız, F. (2015). Freud’da Ahlak Duygusunun Kaynağı ve Kant’ın Ahlak
Düşüncesi. Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı:19,S:137-151.
Year 2019,
Volume: 5 Issue: 2, 93 - 115, 01.12.2019
Adler, A. (2014). Yaşamın Anlam ve Amacı. İstanbul: Say Yayınları.
Akarsu, B. (1962). Sokrates’de Erdem Düşüncesi. İstanbul Üniversitesi
Arşivi Dergisi 13.
Atak, H. (2011). Yetişkinliğe Geçiş Yıllarında Sigara İçme Davranışının
Psikososyal Belirleyicileri ve Sigara İçmenin Yaşam Doyumu ve Öznel İyi
Oluşla İlişkisi; Klinik Psikiyatri, 14:29-43.
Başkaya, D. B. (2013). Hayatın Anlamı ve Ölüm: Albert Camus’den Yaşam
Dersleri. EFD/JFL Vol.30, Number: 2.
Büyükdüvenci, S. (1993). Aristoteles’te Mutluluk Kavramı. Felsefe
Dünyası, Sayı: 9.
Diener, E. (1984). Subjective Well-Being. Psychological Bulletin Vol.95
No.3, 542-575.
Dikmen, A. A. (1995). İş Doyumu ve Yaşam Doyumu İlişkisi. A.Ü. Siyasal
Bilimler Fakültesi Dergisi, Ankara. Sayı: 3-4 Cilt:50 S: 115-140.
Doğan, S. (2015). Yaşam Doyumu. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Erdoğan, B. & Bauer, T. (2012). Whistle While You Work: A Review of
The Life Satisfaction Literature. Journal Of Management Vol. 38 No. 4
1038-1083.
Fleming, S. J. (2004). Erikson’s Psychosocial Developmental Stages.
Frankl, V. E. (2014). İnsanın Anlam Arayışı. İstanbul: Okuyan Us.
Frankl, V. E. (2016). Hayatın Anlamı ve Psikoterapi. İstanbul: Say
Yayınları.
Frankl, V. E. (2017). Consequences of a Meaningless Life. https://
viktorfrankl. wikispace.com
Froidevaux, A. & Hirschi, A. (2015). Managing The Transition to
Retirement: from meaningful work to meaning in life at retirement.
Handbook of research on Sustainable Careers.
Geçtan, E. (2002). Varoluş ve Psikiyatri. İstanbul: Metis.
Hofman, P. (2012). Yeni Bir Başlangıç: Emeklilik. İstanbul: İletişim
Yayınları.
İlhan, T. & Özbay, Y. (2010). Yaşam Amaçlarının ve Psikolojik İhtiyaç
Doyumunun Öznel İyi Oluş Üzerindeki Yordayıcı Rolü. Türk Psikolojik
Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 ( 34 ), 109-118.
İpek, C. (2017). Emeklilik Hayatında Uyum Sorunu ve Emeklilik Eğitimi.
Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt:3, Sayı:1,
Sayfa: 60-72.
Kuzgun, Y. (1972). Kendini Gerçekleştirme. Araştırma Ankara Ünv. Dil ve
Tarih – Coğrafya Fakültesi Felsefe Dergisi. Cilt: 10, Sayfa 162-172.
Lenoir, F. (2016). Mutluluk Üstüne Felsefi Bir Yolculuk. İstanbul: Bilge
Kültür Sanat.
MacDonald Conford, F. (2003). Sokrates’ten Önce ve Sonra. Ankara,
Ayraç Yayınevi.
Macdonald, M. J. & Wong, P. T. P. & Gingras, D. T. (2011). Meaning
in Life Measures and Development of a Brief Version of The personal
Meaning Profile.
Malette, J. & Olivier, L. (2006). Retirement and Existential Meaning in
the Older Adult: A Qualitative Study Using Life Review. Counselling,
Psychotherapy, and Health, 2(1), 30-49.
McLeod, S. A. (2007). Maslow’s Hierarchy of Needs, http://www.
simplypsychology.org/maslow.html
Melton, A. M. A. & Schulenberg, S. E. (2008). On The Measurment
of Meaning: Logotherapy’s Empirical Contribution to Humanistic
Psychology. The Humanistic Psychologist, 36:31-44.
Newman, D. & Tay, L. & Diener, E. (2013). Leisur and Subjective Well-
Being: A model of Psychological Mechanisms as Mediating Factors.
Nimrod, G. (2007). Retirees’ Leisure: Activities, Benefits, and Their
Contribution to Life Satisfaction. Leisure Studies, Vol. 26, No.1, 65-80.
Percy, A. (2017). Her Güne Bir Nietzsche. İstanbul: Pena Yayınları
Russell, B. (2016). Batı Felsefesi 1. Cilt. İstanbul: Alfa.
Russell, B. (2016). Batı Felsefesi 2. Cilt. İstanbul: Alfa.
Schopenhauer, A. (2014). Hayatın Anlamı. İstanbul: Say Yayınları.
Sezer, S. (2012). Yaşamın Anlamı Konusunda Kuramsal ve Psikometrik
Çalışmalar Açısından Bir Bakış. Journal of Faculty of Educational
Sciences.
Sığın, A. (2016). Çalışma Hayatı ve Emeklilik Bağlamında Türkiye’de
Yaşlılık. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
Sayı:25/1, S: 87-101.
The Cornell (2000). The Cornell Retirement and Well- Being Study.
Cornell Gerontology Research Institute.
Ventegodt, S., Andresen J. N., Merrick, J. (2003). Quality of Life Philosophy
I. Quality of Life, Happiness, and Meaning in Life, The Scientific World
Journal 3, 1164-117.
Yalom, I. (2014). Varoluşcu Psikoterapi. İstanbul: Kabalcı Yayıncılık.
Yetim, Ü. (1991). Kişisel Projelerin Organizasyonu ve Örüntüsü Açısından
Yaşam Doyumu. Ege Üniversitesi Psikoloji Anabilim Dalı Doktora Tezi.
Yıldız, F. (2015). Freud’da Ahlak Duygusunun Kaynağı ve Kant’ın Ahlak
Düşüncesi. Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı:19,S:137-151.
Baytan, B., & İşözen, H. (2019). Çalışan ve Emekli Yöneticilerin Yaşamın Anlamı Doğrultusunda Yaşam Doyumu Düzeylerinin Karşılaştırmalı İncelenmesi. Aydın İnsan Ve Toplum Dergisi, 5(2), 93-115.