Çankırı (Eldivan) Karaçam Orman topraklarında saptanan mikrofunguslar

Year 2017, Volume: 3 Issue: 1, 23 - 38, 15.07.2017

Funda Oskay , Ziya Şimşek

Abstract

Bu
çalışma, karaçam orman topraklarının mikrofunguslarının belirlemesi amacıyla,  ilk kez, Çankırı ili Eldivan ilçesi sınırları
içerisinde 2006-2007 yılları arasında yürütülmüştür.

 

Toprağı
seyreltme yöntemi ile gerçekleştirilen izolasyon çalışmaları sonucunda; karaçam
orman topraklarında 62,986 (KOB/g) mikrofungus bulunduğu, bunların Askomycota
ve Zygomycota bölümlerine ait 28 cinse dahil 71 ayrı tür ve
varyete, ayrıca teşhisi yapılamayan 9 adet farklı steril mikrofungi içerdiği belirlenmiştir. Çalışmada
tespit edilen fungus cinsleri, harf sırasına göre; Absidia, Acremonium, Alternaria, Aspergillus, Aureobasidium, Chrysosporium, Cladobotryum,
Cladosporium, Clonostachys, Cunninghamella, Engyodontium,
Eurotium, Fusarium, Gliomastix, Memnoniella, Mortierella,
Mucor, Myrothecium, Paecilomyces, Penicillium,  Rhizopus, Sepedonium, Sporothrix, Stachybotrys,
Thysanophora, Trichoderma,
Trichothecium
ve Ulocladium olduğu
anlaşılmıştır. Tür zenginliği bakımından ele alındığında; sözü edilen
funguslardan, Penicillium, Fusarium, Aspergillus, Mucor, Trichoderma, Cladosporium ve Paecilomyces cinslerinin
öne çıktıkları belirlenmiştir.  Araştırma,
koloni sayıları bakımından değerlendirildiğinde ise Penicillium cinsinin ilk sırayı aldığı, bunu Aspergillus, Trichoderma,
Mucor, Absidia, Fusarium, Clonostachys,
Engyodontium, Thysanophora, Gliomastix,
Mortierella, Rhizopus, Cladosporium, Cunninghamella, Stachybotrys ve Paecilomyces
cinslerinin izlediği anlaşılmıştır. Buna göre, gerek tür zenginliği ve gerekse
koloni sayısı bakımından, Penicillium
cinsinin ilk sırayı aldığı kanısına varılmıştır. Çalışmada,  en yaygın tür ve varyetelerin ise
sırasıyla, Penicillium glabrum (%4,11), P. decumbens (%3,06), Clonostachys rosea (Syn: Gliocladium roseum) (%2,95), Penicillium
sp.2 (%2,95), Trichoderma harzianum (%2,95), Parengyodontium album (syn: Engyodontium
album) (%2,85), Thysanophora
penicillioides (%2,75), P. chrysogenum var. chrysogenum (%2,63) olduğu bu
çalışma ile ortaya konulmuştur.

 

Çalışma
sonucunda elde edilen bulguların, Ülkemiz orman topraklarının mikrofungal tür
zenginliği ve çeşitliliğinin belirlenmesine yönelik çalışmalara katkı
sağlarken, toprak funguslarının çeşitliliği ve zenginliği üzerinde etkili
biyotik ya da abiyotik faktörlerin değerlendirilmesine yönelik olarak bunda
sonra yapılacak olan çalışmalar için de bir altlık oluşturacağı kanısındayız.  

Keywords

toprak mikrofungusları, fungal topluluklar, Anadolu Karaçamı

References

• Ainsworth, G. C., & Sussman, A. S. (Eds.). 2013. The Fungal Population: An Advanced Treatise. Elsevier.
• Asan, A, Ekmekçi, S. 1994. The Determination of Penicillium and Aspergillus Species İn Edirne Soils and Their Seasonal Distribution. Turk. J. Biol. 18: 291-303, 1994.
• Asan, A. 1987. Edirne ve Civarında Yetistirilen Misirlarda Tohumla Taşınan Funguslarm Tesbiti ve Tanımlanmasi üzerinde Araştırmalar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 49s., Trakya Universitesi, Fen Bilimleri Enstitusü, Biyoloji Anabilim Dali, Edirne.
• Asan, A. 1992. Edirne Ili Topraklarından İzole Edilen Aspergillus Mich, Ex Fr. ve Penicillium Link Ex Fr. Türleri Üzerinde Taksonomik ve Ekolojik Araştırmalar. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Trakya Universitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, Edirne.
• Asan, A. 1997a. Trakya Bölgesi Mısır Tarlaları Mikrofungus Florası I. Turk. J. Biol. 21: 89-101,
• Asan, A. 1997b. Trakya Bölgesi Mısır Tarlaları Mikrofungus Florası II. Kükem Derg. 20: 9-18,
• Asan, A. 2000. Check List Of Aspergillus and Penicillium Species Reported From Turkey. Turk J Bot 24: 151-167.
• Asan, A. 2004. Check List Of Aspergillus and Penicillium Species Reported From Turkey Mycotaxon 89 (1): 155-157.
• Azaz, A.D and Hasenekoğlu, İ. 1997. An İnvestigation into the Microfungal Flora of Field Soils in The GAP (Southeastern Anatolia Project) Irrigation Area of Harran Plain. Tr. J.Of Botany, 21: 165-172.
• Azaz, A.D ve Hasenekoğlu, İ. 1998. Harran Ovasında GAP İkinci Kademede Sulanması Planlanan Tarla Ve İşlenmemiş Toprakların Mikrofungus Florası üzerine Bir Araştırma. Kükem Derg 21: 57-67.
• Azaz, A.D. 1994. Harran Ovası GAP Sulama Alanı İçerisinde Kalan Tarla Topraklarının Mikrofungus Florası Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 193s., Erzurum
• Azaz, A.D. 2003a. Isolation and Identification Of Soilborne Fungi in Fields Irrigated By GAP in Harran Plain Using Two Isolation Methods. Turk J Bot 27: 83-92.
• Azaz, A.D. 2003b. Bandırma Kuş Cenneti İçinde Kalan Toprakların Mikrofungus Florası Üzerine Bir Araştırma. Türk J. Biol, 27, 117–123
• Azaz, A.D. ve Hasenekoglu İ. 1999. Göktaş Bakir Fabrikasinin Kirlettigi Alanlarin Mikrofungus Florasi ve Bunun Normal Orman Topraklari Florasi ile Karsilastirilmasi Uzerine Bir Arastirma. Biyoteknoloji (Kukem) Derg. 22: 29-40.
• Azaz, A.D.and Pekel, O. 2002. Comparison of Soil Fungi Flora in Burnt and Unburnt Forest Soils in The Vicinity of Kargicak (Alanya-Turkey). Turk J Bot 26: 409-416.
• Barnett, H L 1965. Illustrated Genera Of Imperfect Fungi. 2th Edition. Burges Publishing Company, 225p., USA.
• Booth, C. 1971. The Genus Fusarium, Commonwealth Mycological Institute, Kew, Surrey, England,. 237 P.
• Booth, C. 1977. Fusarium, Labaratory Guide To The İdentification Of The Major Species. Commonwealth Mycological Institute, Ferry Lane Kew, Surrey, 58p
• Bora, T. ve Özaktan, H. 1998. Bitki Hastalıklarıyla Biyolojik Savaş. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bitki Koruma Bölümü Fitopatoloji Anabilim Dalı, 204, İzmir.
• Boynukara Z. 1998. Van Golu Cevresi Topraklarinin Aspergillus Mich Ex Fr. Ve Penicillium Link Ex Fr. Turleri Uzerinde Taksonomik ve Ekolojik Bir Arastirma. Yüzüncü Yıl Üniv. Fen Bilimleri Enst. Biyoloji ABD. Yayınlanmamış Doktora Tezi. 90s., Van.
• Burgess, L.W., Summerell, B.A.,Bullock,S., Gott, K., Backhause, D. 1994. Laboratory Manual For Fusarium Research 3th Edition 133p., Sidney.
• Canavesi, F. and Sieber, T. N. 1993. Successional Patterns Of Fungal Communities İn Needles Of European Silver Fir {Abies Alba Mill.) New Phytot., 125, 149-161
• Candan C. 1996. Selcuk Universitesi Kampusu ile Çomakli Araştırma ve Uygulama Çiftlik Arazisi Topraklarında Mikrofungus Dağılımı Üzerine Bir Araştırma. Selcuk University Fen Bil Enst. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. 92 s.,. Konya
• Chesters, C.G.C. 1940. A Method Of Isolating Soil Fungi.Trans. Brith. Mycol. Soc. 30. 100-117
• Chesters, C.G.C. 1948. A Contribution to The Study of Fungi In Soil Trans. Brith. Mycol. Soc. 24. 352-355
• Christensen M, 1969. Soil Microfungi Of Dry To Mesic Conifer-Hardwood Forests İn Northern Wisconsin. Ecology Vol. 50, No. 1, Pp. 9-27.
• Christensen, M., 1981. Species Diversity And Dominance İn Fungal Communities, 201-202, İn Teh Fungal Community, İts Organisation And Role İn The Ecosisytem, Edited By Wicklow, D., And Carroll, G., Marcel Dekker, İnc.,Newyork.
• Christensen, M., Frisvad, J.C.,Tuthıll, D.E., 2000. Pennicillium Species Diversity İn Soil And Same Taxonomik And Ecologycal Notes, 309-320. İn İntegration Of Modern Taksonomic Methods For Penicllium and Aspergillus Clasification, Edited By Samson, R.A. And Pitt,J., Harwood Academic Publishers, Singapore.
• Christensen, M., Whittingham, W.F., Novak, R.O. 1962. The soil microfungi of wet-mesic forests in southern Wisconsin. Mycologia 54, 374-388
• Chu-Chou, M., & Grace, L. J. 1977. Sepedonium sp. parasitic on fruiting bodies of Rhizopogon sp. and Suillus sp. in New Zealand. Transactions of the British Mycological Society, 68(3), 473-475.
• Çiğden, N. 1992. Yamanlar Dağı Güney Yamacı Mikrofungus Florasının Araştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, 118s., İzmir
• Çolakoğlu G. 2001a. Istanbul/Belgrad Ormani’nda Karacam (Pinus Nigra Arnold.) Ve Meşe (Quercus Spp.) Meşcerelerinin Topraklarındaki Mikrofungus Floraları Ve Bunların Karşılaştırılması Üzerine Bir Araştırma. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi Seri A,Cilt 51, Sayı 1, 95-116
• Çolakoğlu G. 2001b. Belgrad Ormani’nda Meşe (Quercus Spp.) Meşcerelerinin Topraklarındaki Mikrofungus Florası Üzerinde Araştırmalar. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi Seri A,Cilt 52,Sayı 2, 131-140.
• Çolakoğlu, G. 2002. Karaçam (Pinus Nigra Arnold.) Meşcerelerinin Topraklarındaki Mikrofungus Florası Üzerinde Araştırmalar. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi Seri A,Cilt 52,Sayı 1, 115-124
• De Hoog, G. S. 1972. The Genera Beauveria, Isaria, Tritirachium And Acrodontium Gen. Nov. Stud. Mycol. 1:1-41.
• Demirel, R., İlhan, S., Asan, A., Kınacı, E. and Öner, S. 2005. Microfungi İn Cultivated Fields İn Eskişehir Provice (Turkey). J. Basic Microbiol. 45, 4,279-293
• Dennis, C. and Webster, J. 1971a. Antagonistic properties of species-groups of Trichoderma. I. Production of non-volatile antibiotics. Trans. Br. Mycol. Soc., 84:25-39,
• Dennis, C. and Webster, J. 1971b. Antagonistic properties of species-groups of Trichoderma. II. Production of volatile antibiotics. Trans. Br. Mycol. Soc., 84:41-48,
• Dennis, C. and Webster, J. 1971c. Antagonistic properties of species-groups of Trichoderma. III. Hyfal interaction. Trans. Br. Mycol. Soc., 57:363-369,
• Doğmuş, T. ve Doğanoğlu, Ö. 2003. Orman Fidanlıklarında Çökerten Hastalığının Önemi ve Bu Hastalığın Biyolojik Kontrolünde Ektomikorizal Fungusların Önemi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri A (Sayı 1);103–118
• Domsch, K.H., Gams, W. and Anderson, T.H. 1980. Compendium Of Soil Fungi Academic Pres, 859P., London, New York, Toronto, Sydney, Sanfransisco.
• Domsch, K.H., Gams, W. and. Anderson, T.H 1960. Das Pilzpektrum Einer Bodenprobe III.Nachweins Der Einzelpilze Archir Für Microbiologie 35,310-339.
• Domsch, K.M., W. Gams and T. Anderson. 1993. Compendium of Soil Fungi. Vol 1, 2nd ed. Academic Press, London. 860 pp
• Dreisbach, T. 2002. Importance Of Fungı In Forest Ecosystems.Web Sitesi: http://wwwnotes.fs.fed.us:81/pnw/DecAID/DecAID.nsf/HomePageLinks/24D9761EE72378E688256B8F005A8FC1?OpenDocument. Erişim tarihi: 22/10/2006
• Ekmekci S, Yararbas Z. 1996. Izmir İli Cevresindeki Topraklardan İzole Edilen Funguslarin Antibakteriyal Etkileri Uzerine Bir Arastirma. XIII. Ulusal Biyoloji Kongresi Bildiri Özetleri Kitabı. S. 235-239.
• Ekmekçi, S. 1974b. Bazı Aspergillus ve Penicillium Türlerinin Sporulasyonlarının Ortam Faktörleri İle İlişkileri, Bitki 1 (2):183-188.
• Ekmekçi, S. 1974c. Güney-Yarı Ege Bölgesi’ndeki Bazı Aspergillus ve Penicillium Türlerinin Büyümelerine Tesir Eden Faktörler. Bitki. 1(3) :388-396.
• Ekmekçi, S., 1971. İzmir-Nif Dağı Kuzey Yamacı Üzerinde 100'er Metre Düşey Mesafelerle Tesbit Edilen İstasyonlardan İzole Edilen Aspergillus ve Penicillium Türleri, TÜBİTAK 3. Bilim Kongresi, Ankara.
• Ekmekçi, S., 1973 . Bazı Aspergillus ve Penicillium Türlerinin Sporulasyonuna Tesir Eden Ortam Faktörleri, TÜBİTAK 4. Bilim Kongresi, Ankara.
• Ekmekçi, S., 1974a. Güney-Yarı Ege Bölgesi Topraklarında İzole Aspergillus ve Penicillium Türlerinin Taksonomi, Ekoloji ve Fizyolojileri Üzerinde Bir Araştırma, Doktora Tezi, 76 S., Ege Üniversitesi, Fen Fakültesi, Sistematik Botanik Kürsüsü, İzmir.
• Ekmekçi, S., 1974d. Güney Ege Bölgesi'nden İzole Edilen Aspergillus Ve Penicillium Türlerinin Ekolojisi. Bitki. 1(4): 457-465.
• Ekmekçi, S., 1975. Güney Ege Bölgesi'ndeki Aepergillus ve Penicillium Türleri, Bitki. 2(L):19-29.
• Ekmekçi, S., 1981. İzmir Çevresinde, Karada, Suda ve Kumda Gelişen Bitki Süksesyon Evrelerinde Bulunan Toprak Funguslarının Taksonomi ve Ekolojisi İle İlgili Bir Araştırma. Ege Üniversitesi, Fen Fakültesi, Biyoloji Bölümü, Temel ve Endüstriyel Mikrobiyoloji Anabilim Dalı. Yayınlanmamış Doçentlik Tezi. 78 S., ,İzmir
• Ellis, M., 1971 .Dematiaceus Hyphomycetes, Commonwealth Mycological Institute Kew, Surrey, England,C.A.B. 608 P.
• Ellis, M., 1976. More Dematiaceus Hyphomycetes, Commonwealth Mycological Institute Kew, England, C.A.B. 507 P.
• Eltem R, Özkale-Taskin E, Sarigul N, Efendiler E, Kap S. 2002. Manisa Ve Izmir Illerindeki Cesitli Sultani Cekirdeksiz Üzüm Baglarinin Toprak Mikoflorasinin Incelenmesi. XVI. Ulusal Biyoloji Kongresi. Mikrobiyoloji Seksiyonu. Kongre Kitabi. P. 50. 4-7 September. Malatya-Turkey. (Turkish).
• Fisher, R. And F. Binkley, D. T. 2000. Ecology And Manegement Of Forest Soils. Third Edition, ISBN: 0–471–1942–3, John Willey & Sons, INC, USA
• Gams, W., H. A. van der Aa, A. J. van der Plaats-Niterink, R. A. Samson, and J. A. Stalpers. 1987. CBS course of mycology. Centraalbureau voor Schimmelcultures, Baarn, The Netherlands.
• Garbeva P., Van Veen, J.A. And Van Elsas J.D., 2004. Mıcrobıal Dıversıty In Soıl: Selection Of Microbial Populations By Plant And Soil Type And Implications For Disease Suppressiveness. Annu. Rev. Phytopathol. 42:243–70
• Gilman, J. C. 1959. A Manual Of Soil Fungi. The Lowa State University Press, 450p., USA Göçmen, H. and Özkan, VK. 2001. A Research On The Microfungal Flora Of Some Greenhouse Soils In The Vicinity Of Lapseki Canakkale, Turkey. Mycopathol 153: 103-112.
• Göl, C. 2002. Çankırı-Eldivan Yöresinde Arazi Kullanım Türleri İle Bazı Toprak Özellikleri Arasındaki İlişkiler. A.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara.
• Gür K. 1991. Muş ve Van Topraklarındakı Mikrofungus Dağılımı Üzerine Bir Araştırma. J. Kükem 14: 68-69.
• Haliki A, Dizbay M. 1997. İzmir-Bergama Yöresindeki Bazi Tarimsal Alanlardan Mezofilik Toprak Mikrofunguslarinin İzolasyonu ve Mevsimsel Dagilimlari. Turk J Biol 21: 329-341.
• Halkman, A. K. 1995. Mikrobiyolojide Kullanılan Besiyerleri. 58s., Ankara.
• Hasenekoğlu, İ. 1982. Erzurum Et Kombinası Civarındaki Kirlenmiş Toprakların Mikrofungus Populasyonu, Atatürk Üniversitesi, Fen Fakültesi Dergisi, Özel Sayı,1(1):409-416.
• Hasenekoğlu, İ. 1984. Funguslar İçin Kültür Vasatları, Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi, Erzurum.
• Hasenekoğlu, İ. 1985a. Sarıkamış Civarı Orman, Çayır ve Tarla Topraklarının Mikrofungus Populasyonunun Sayısal Analizi, Kükem Dergisi,8(1): 33-39.
• Hasenekoğlu, İ. 1985b. Sarıkamış Civarı Orman, Çayır ve Tarla Topraklarının Mikrofungus Florası, Kükem Dergisi, 8(1):40-46.
• Hasenekoğlu, İ. 1987. Doğu Iğdır Ovası Çorak Topraklarının Mikrofungus Populasyonu Üzerinde Bir Ön Araştırma, Kükem Dergisi. 10(1):53-59.
• Hasenekoğlu, İ. 1989. Toprak Mikrofunguslarının İzolasyon ve Kültür Metodları. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi, 94, Erzurum.
• Hasenekoğlu, İ., 1991. Toprak Mikrofungusları. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları No: 689, 7 Cilt.
• Hasenekoğlu, İ., Azaz, A.D., 1991. Sarıkamış Civarındaki Tıraşlanmış Orman Alanları Topraklarının Mikrofungus Florası ve Bunun Normal Orman Toprakları Florası İle Karşılaştırılması Üzerine Bir Araştırma. Türk J Of Bot 15: 214–226.
• Hill, G. T., Mitkowski, N. A. Aldrich-Wolfe, L. Emele, L. R. Jurkonie, D. D. Ficke, A. Maldona-Ramirez, S.. Lynch, S. T and Nelson, E. B. 2000. Methods for assessing the composition and diversity of soil microbial communities. Appl. Soil Ecol. 15:25-36
• Imali, A. 1997. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Kampus Alanı Topraklarının Aspergillus Mich Ex Fr. ve Penicillium Link Ex Fr. Florasi Uzerine Bir Arastirma. Yüzüncü Yıl Üniv Fen Bil Enst. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. 61s.,. Van.
• Kara, Ö. 2002. Kuzey Trakya Dağlık Yetişme Ortamı Bölgesinde Kayın, Meşe, Karaçam Ormanlarındaki Toprak Mikrofunguslarının Mevsimsel Dağılımı, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Orman Mühendisliği A.B.D. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul.
• Karaoğlu, S.A., Ülker, S. 2006. Isolation, İdentification And Seasonal Distribution Of Soilborne Fungi İn Tea Growing Areas Of Iyidere-Ikizdere Vicinity (Rize-Turkey). J. Basic Microbiol. 46:3, 208–218
• Kirk, P. M., Ansell, A.,E. 1992. Authors Of Fungal Names. Index Of Fungi Supplement. 95 Pp. International Mycological Institute. An Institute Of CAB International. Kew, Surrey (UK). Web Sitesi: www.indexfungorum.org. Erişim Tarihi:12/12/2005.
• Klich, M.A. 2002. Biogeography Of Aspergillus Species İn Soil And Litter. Mycologia, 94 (1): 21-27
• Klich, M.A., Tiffany LH, Knaphus G. 1992. Ecology Of The Aspergilli Of Soils And Litter. In: Bennett JW, Klich MA, Eds. Aspergillus: Biology And İndustrial Applications. Boston: Butterworth Heineman. P 329–354.
• Köhl, J., Lombaers-van der Plas, C., Molhoek, W. et al. 1999. Competitive ability of the antagonists Ulocladium atrum and Gliocladium roseum at temperatures favourable for Botrytis spp. development. BioControl 44: 329. doi:10.1023/A:1009907311624
• Kubicek, C.P. and Harman, G.E. (Eds.) 1998. Trichoderma and Gliocladium. Vol. 1. Basic Biology, Taxonomy And Genetics. Taylor & Francis, London, 278 Pp.
• Küçük, Ç. 2000. Trichoderma harzianum ile Toprak Kökenli Bazı Bitki Patojenlerinin Kontrolü, Anadolu Üniversitesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. 80s., Eskişehir.
• La Touche, C.J. 1948. Slide Traps For Soil Fungi Trans. Brith. Mycol. Soc. 31. 281-284.
• Li, G. Q., Huang, H. C., & Acharya, S. N. 2003. Antagonism and biocontrol potential of Ulocladium atrum on Sclerotinia sclerotiorum. Biological Control, 28(1), 11-18.
• Lucarotti, C. 1981. The Effect Of Fire And Forest Regeneration On Mesofauna Population And Microfungal Species İn Lichens. Mcgill Subarctic Research Paper 32: 7-26.
• Maplestone, P., Whipps, A., Lynch, J.M. 1991. Effect of peat-bran inoculum of Trichoderma species on biological control of Rhizoctonia solani in lectuce. Plant Soil 136, 257-263.
• Mehrotra, B. S. and Basu, M. 1976. Some interesting new isolates of Aspergillus from stored wheat and flour. Nova Hedwigia 27: 597-607
• Mueller, K.E. and Durrel, L.W. 1957. Sampling Tubes For Soil Fungi. Phytopath. 47: 243
• Ocak, İ., Sülün, Y. And Hasenekoğlu, İ. 2004. The Effect Of Cement Dust Emitted From Gaziantep Cement Plant On Microfungus Flora Of Surroundings Soils, Turkey. Trakya Üniv. J. Sci, 5(2), 107-115.
• Öner, M. 1970. Soil Microfungi Of Turkey.Mycopathol. Mycol. Appl. 42: 81–87
• Öner, M. 1973. Atatürk Üniv. Erzurum Çiftliği, Eğerli Dağı Kuzey Yamacı ve Trabzon-Hopa Sahil Şeridi Mikrofungus Florası İle İlgili Bir Araştırma. Ankara: Atatürk Üniv. Yayınları No: 158, 171s.
• Öner, M. 1974. Seasonal Distribution Of Some Fungi Imperfecti İn The Soils Of Western Part Of Anatolia. Mycopathol. Mycol. Appl. 52: 267-268,
• Öner, M., 2002. Mikrobiyal Ekoloji. 2.Baskı. Ege Üniversitesi Basımevi. 282s., Bornova-İzmir.
• Öner, M., Ekmekci, S., Dizbay, M. 1977. Plant Succession And Development Of Fungi İn The Soil. Ege Unv. J. Fac. Sci.
• Öner, M.,1962. Nebraska Eyaletinin Lancester Bölgesinde Çayır, Orman ve Ziraat Topraklarında Bulunan Fungusflorasının İncelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Öner, M.,1966. Atatürk Üniversitesi Erzurum Çiftliği Eğerli Dağı Kuzey Yamacı Ve Trabzon-Hopa Sahil Şeridi Mikrofungus Florası İle İlgili Bir Araştırma,Atatürk Üniversitesi Yayınları, No:17. Erzurum.
• Öner, M.,1972. A Contribution To The Soil Dilution Method. Zentraal Blaff. F.Bakt.Pres.Inf.Hyg. V.127 (7/8) :770-776.
• Öner, N., İmal, B. 2006. Bülbülpınarı (Eldivan-Çankırı) Yöresi Meşcere Kuruluşları Üzerine Araştırmalar. SDÜ Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, Sayı 2, 67-79.
• Özkan, V. K. And Gür, K. 2000. The Microfungal Flora Of The Soils Of Great Konya Basin (Turkey). Ot Sistematik Botanik Dergisi, 7,2, 217-231
• Özkan, V.K., Müftüoğlu, N.M., Göçmen, H., Türkmen, C. 2001. The Microfungal Flora Of Some Agricultural Areas İn The Ezine (Çanakkale) Vicinity. Ot-Sist Bot Derg. (The Herb-J Syst Bot) 8: 119-131.
• Rao, P.R.1970. Studies On Soil Fungi IV. A Comparison Of Some Techniques For İsolating Soil Fungi. Mycopathologia, Volume 40, Numbers 3-4.
• Rossman, A.Y. 1996. Morphological and molecular perspectives on systematics of Hypocreales. Mycologia 88, 1–19.
• Samson, R.A. 1974. Paecilomyces And Some Allied Hypomycetes. Stud. Mycol., 1-119
• Sewell, G. W. F. 1959 Studies Of Fungi İn A Callunaheathland Soil. II. By The Complimentary Use Of Severel İsolation Methods. Brith. Mycol. Soc. Trans. 42: 354-369.
• Singh, K., Frisvad, J. C., Thrane, U. And Mathur, S.B. 1991. An Illustrated Manual On Identification Of Same Seed-Borne Aspergilli, Fusaria, Penicillia And Their Mycotoxins. 133p., Denmark
• Sivri, A. 1996. Manisa’nın Salihli İlçesi Çınarlı Değirmeni Mevkiinde Erozyon Alanı, Bağ, Maki Alanı, Sebze Bahçesinde Mikrofungus Florasının Araştırılması. Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Biyoloji Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. 70s., İzmir
• Soylu N. 1997. Trabzon Merkez İlcede Kulture Alinmis Topraklarla Kulture Alinmamis Topraklarin Mikrofungus Florasi. Karadeniz Technical University Fen Bil Enst. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. 77s.,. Trabzon
• Södertröm And Baat (1978), Soil Microfungi İn Three Swedish Coniferous Forests. Holartic Ecology 1:62-72. Copenhagen. Web Sitesi: http://www.blackwell-synergy.com/doi/abs/10.1111/j.1600-0587.1978.tb00939.x. Erişim Tarihi: 28/10/2006
• Sülün, Y. 2001. Kuzeydogu Anadolu Bölgesi Topraklarının Mikrofungus Florası. Atatürk Üniv Zir Fak Derg 32: 9-15.
• Sülün, Y. ve Hasenekoğlu, İ.. 1993. A Study On Aspergillus Mich Ex Fr. And Penicillium Link Ex Gray Flora Of The Northeast Anatolia, Türkiye. Doğa-Türk J Biol 17: 49-60.
• Tokumasu, S. 1996. Mycofloral succession on Pinus densiflora needles on a moder site. Mycoscience 37: 313- 321.
• Tokumasu, S. 1998. Fungal successions on pine needles fallen at different seasons: the succession of surface colonizers. Mycoscience 39:409-416.
• Tsang, C-C., Chan, J. F. W., Wai-Mei Pong, Jonathan H. K. Chen, Antonio H. Y. Ngan, Mei Cheung, Christopher K. C. Lai, Dominic N. C. Tsang, Susanna K. P. Lau, Patrick C. Y. Woo; Cutaneous hyalohyphomycosis due to Parengyodontium album gen. et comb. nov.. Med Mycol 2016; 54 (7): 699-713. doi: 10.1093/mmy/myw025
• Turkekul I. 1995. Tokat İli Kazgolu Civarindaki Topraklarin Termofil Ve Termotolerant Mikrofungus Florasi Uzerine Bir Arastirma. Gazi Osman Pasa Üniv. Fen Bil Enst. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, 61s.,. Tokat.
• Türker, N. 1979. İzmir’in Kavaklıdere Köyü’nde Yüksek Bitki Süksesyonuna Bağlı Toprakta Mikrofungusların Nicel ve Nitel Yönden Gelişimi Üzerinde Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ege Üniv. Fen. Fak. Botanik Böl., İzmir,
• Tüzüner, A. 1990. Toprak ve Su Analiz El Kitabı. Ankara: Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Matbaası. 375s., Ankara.
• Uztan (Haliki), A. 1981. İzmir İli Topraklarından İzole Edilen Mikrofungusların Taksonomi ve Ekolojileri Uzerinde Arastirmalar. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Ege Univ., Fen Fak., Mikrobiyoloji Böl. İzmir.
• Waksman, S.A. 1922. A Method Counting The Numbers Of Fungi İn The Soil J.Bact.7: 339-341.
• Warcup, I., M.,1960. Method For İsolation And Estimation Of Activity Of Fungi İn Soil. The Ecology Of Soil. An International Symposium, Liverpool Univ Press
• Warcup, J. H. 1950. The Soil-Plate Method For İsolation Of Fungi From Soil. Nature.166, 117–118
• Widden, P. and Parkinson, D. 1973. Fungi from Canadian coniferous forest soils. Can. J. Bot. 51, 2275-2290
• Widden, P. and Parkinson, D. 1975. The effects of a forest fire on soil microfungi. Soil Biol. Biochem.7, 125 138
• Zimmermann, G. 2008. The entomopathogenic fungi Isaria farinosa (formerly Paecilomyces farinosus) and the Isaria fumosorosea species complex (formerly Paecilomyces fumosoroseus): biology, ecology and use in biological control. Biocontrol Science and Technology, 18(9), 865-901.