Research Article
BibTex RIS Cite

İŞİTME KAYBI OLAN VE OLMAYAN 5-6 YAŞ GRUBU ÇOCUKLARIN OKUL OLGUNLUĞU DÜZEYLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI / THE COMPARISON OF 5-6 YEAR-OLD CHILDREN’S MATURITY LEVELS IN TERMS OF HAVING HEARING LOSS OR NOT

Year 2017, Volume: 5 Issue: 1, 1 - 11, 30.06.2017

Abstract


 Bu çalışma işitme kaybı olan ve olmayan 5-6 yaş grubu çocukların okul olgunluğu düzeylerinin karşılaştırılması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında 81 kız 110 erkek toplam 191 çocuk taramaya alınmıştır. Bu çocukların 169’u normal işitmeye sahiptir. 22 tanesinde ise değişik derecelerde işitme kaybı mevcuttur. İşitme kaybı olan çocukların yaş ve cinsiyetlerine göre benzerlik taşıyan random yolu ile eşit sayıda çocuk seçilmiş toplamda 44 çocuğun (işitme kaybı olan 22 çocuk, işitme kaybı olmayan 22 çocuk) verileri üzerinden karşılaştırma yapılmıştır. Bu çalışmada genel tarama modellerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak Metropolitan Okul Olgunluk Testi ve saf ses hava ve kemik yolu işitme eşik testleri kullanılmıştır.


        Bu çalışmaya katılan tüm çocuklara araştırmacı odyolog tarafından otoskopik muayene yapılmıştır. Normal bulgulara sahip olanların sessiz odada Interacoustics (Equinox Model AC 440 Audiometer Assens, Denmark) klinik odyometre ve TDH 39 Telephonics kulaklıklar kullanılarak hastaların 125-8000 Hz aralığında saf ses işitme eşikleri tespit edilmiştir. İşitme kayıpları 500, 1000 ve 2000 Hz’deki işitme eşiklerinin aritmetik ortalamasına göre bulunmuştur. İşitme kayıplarının derecelendirilmesi Martin ve Clark’ın derecelendirme sistemine göre (2006) göre yapılmıştır. Daha sonra çocuklara Metropolitan Okul Olgunluk Testi uygulanmıştır.


      İşitme kaybı olan ve olmayan 5-6 yaşındaki çocukların Metropolitan Okul Olgunluk Testinden almış oldukları genel okul olgunluğu puanları ve testin alt boyutlarından almış oldukları puanlar incelendiğinde, hem genel okul olgunluğu puanları, hem de tüm alt boyutlardan alınan puanlarda işitme kaybı olmayan çocukların puanlarının daha yüksek olduğu görülmüştür. Bu farklılık, genel okul olgunluğu puanları ve cümle anlama, genel bilgi, eşleştirme, sayı, kopya etme alt boyutlarında istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Kelime anlama alt boyutunda ise puanlar arasında işitme kaybı olmayan çocuklar lehine fark olmakla birlikte, bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunamamıştır. Çalışmanın sonucunda, işitme kaybı olan 5-6 yaş grubu çocukların okul olgunluğu puanlarının işitme kaybı olmayan çocuklara göre daha düşük olduğu, işitme kaybının okul olgunluğunu etkilediği sonucuna varılmıştır.


References

  • Akçamete,G. (2003). İşitme engellilerin eğitiminde öğretmen el kitabı. Ed: Akçamete. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • Akfırat, F.Ö. (2004). Yaratıcı Dramanın İşitme Engellilerin Sosyal Becerilerinin Gelişimine Etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(1), 9-22.
  • Akmeşe, P.P. (2015). Doğuştan İleri/ Çok İleri Derecede İşitme Kayıplı Çocukların Dil Becerilerine İlişkin Araştırmaların İncelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, (16) 2: 392-407.
  • Barmak, E.(2010). İşitme Engelinin Erken Tanısının Gelişim Alanlarına Etkisi. Yayınlanlamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Boehm, A. (2004). Assesment of basic relational concept. In B. Bracken (Ed.), Psycoeducational assesment of preschool children. (pp.186204). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Bozkurt, E.B. (2011). Tek taraflı işitme kayıplı çocukların gelişim düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Büyükköse, D. (2012). Normal İşiten ve İşitme Engelli Çocukların Kavram Gelişimlerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Can, E.(2009). İşitme Kayıplı Türk Çocuklarda Alıcı ve İfade Edici Dil Becerilerinin Gelişimi.Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Can,E.& Kuruoğlu,G. (2014). İşitme Cihazı Kullanan İşitme Kayıplı Türk Çocukların Alıcı ve İfade Edici Dil Becerilerinin Gelişimi. Edebiyat Fakültesi Dergisi ,31(1), 101-124.
  • Ceylan, F. (2012). Okul öncesi dönem işitme engellilerde müzik eğitimi ile çocukların gelişim özellikleri üzerine terapötik bir çalışma. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı.
  • Derinsu U, Akdaş F, Öztürk B, Genç A, Canatan D, Kayıkçı M (2010). Yenidoğan İşitme Taraması Eğitim Kitabı, http://www.ozida.gov.tr/egitim/yit/.27.06.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • Diefendorf, A.O.(2002). Detection and Assessment of Hearing Loss in Infants and Children. Katz J. (Ed.) Handbook of Clinical Audiology. 5. Edition. USA: Lippincott Williams and Wilkins.
  • Ekinci D.(2007). Türkçe konuşan işitme engelli çocukların ad durum eklerini kullanma becerilerinin incelenmesi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Dil ve Konuşma Terapistliği Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Garabli, H., (2008). İşitme Kaybı Riski Taşıyan Bebeklerde İşitme Taraması Protokolü. Bilim Uzmanlığı Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Genç, G.A., Ertürk, B.B., Belgin, E., (2005). Yenidoğan İşitme Taraması: Başlangıçtan Günümüze. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 48, 109-118.
  • Hamre, B.K. & Pianta, R.C. (2001). Early teacher-child relationships and trajectory of children’s school outcomes through eighth grade. Child Development, 72(2), 625–638.
  • Horn, D.L., Pisoni, D.B., Miyamoto, R.T., (2006). Divergence of Fine and Gross Motor Skills in Prelingually Deaf Children: Implications for Cochlear Implantation. Laryngoscope, 116, 1500-1506.
  • Kandır, A ve Orçan, M. (2011). Okulöncesi Dönemde Matematik Eğitimi. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
  • Karasar, N. (1998). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
  • Keilmann A, Limberger A, Mann WJ. Psychological and physical well-being in hearing-impaired children (2007). International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology, 71:1747-52.
  • Kırman,A. & Sarı, H.Y. (2011). İşitme Engelli Çocuk ve Adölesanların Sağlık Durumları. Güncel Pediatri, 9, 85-92
  • Marschark, M., Rhoten, C. & Fabich, M. (2007). Effects of cochlear implants on children’s reading and academic achievement. Journal of Deaf Studies and Deaf Education, 12(3), 269-282.
  • Martin F.N & Clark J.G.(2006). Introduction to Audilogy. USA: Pearson/ Allyn and Bacon.
  • Oktay, A.(2002). Yaşamın Sihirli Yılları. (Üçüncü Baskı). İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
  • Öztürk Ö, Silan F, Oğhan F, Egeli E, Belli S, Tokmak A. ve ark. (2005). Evaluation of deaf children in a large series in Turkey, International Journal of Pediatric Otorhinolayngology, 69:367-73.
  • Pirpir, D.A.(2011). Anne eğitim programının 5–6 yaş çocuklarının temel eğitime hazır bulunuşluk düzeyine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Sennaroğlu, G. (2008). Aile Eğitim Rehberi Dil ve Konuşma Özürlüler. Aile Eğitim Serisi 4. Yayın: 28 Ankara: Mattek Matbaacılık.
  • Silan F, Demirci L, Egeli A, Egeli E, Önder Hİ, Öztürk Ö. Ve ark. (2004). Syndromic etiology in children at schools for the deaf in Turkey. International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology, 68,1399-406.
  • Şahin, F.(2000) Okul Sağlığı. Sürekli Tıp Eğitim Dergisi, 9,1. http://www.ttb.org.tr/sted/sted0600/3.html (14.06.2016 tarihinde erişilmiştir)
  • Tüfekçioğlu, U. (1992). Kaynaştırmadaki işitme engelli çocuklar. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Umek, L. M., Kranjc, S. Fekonja, U. & Bajc, K. (2008). The effect of preschool on children’s school readiness. Early Child Development and Care, 178(6), 569 588.
  • Unutkan, Ö.P. (2007). İlköğretim 1. Sınıfa Başlarken: Çocuk-Öğretmen ve Anne-Baba. (Editör. Ayla Oktay, Özgür Polat Unutkan). İlköğretim Çağına Genel Bir Bakış. İstanbul: Morpa Yayınları, 27-40.
  • Usta, H. (1992). Bedensel özürlü olmanın sebepleri (Görme- işitme ve ortopedik özürlüler). İstanbul : Milli Eğitim Basımevi.
  • Uus, K.& Bamford, J., (2006). Effectiveness of Population-Based Newborn Hearing Screening in England: Ages of Interventions and Profile of Cases. Pediatrics, 117, 887-893.
  • Ülkü, B. Ü. (2007). Anasınıfı ve İlköğretim 1. Sınıfa Devam Eden Çocukların Velileri ve Öğretmenlerinin, Çocukların Okul Olgunluğu Hakkındaki Görüşlerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Vohr, B., Jodoin-Krauzyk, J., Tucker, R., Johnson, M.J., Topol, D., Ahlgren, M., (2009). Early Language Outcomes of Early-Identified Infants with Permanent Hearing Loss at 12 to 16 Months of Age . Pediatrics, 122, 535-544.
  • Yazıcı, Z. (2002). Okul öncesi eğitiminin okul olgunluğu üzerine etkisinin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 155-156.

İŞİTME KAYBI OLAN VE OLMAYAN 5-6 YAŞ GRUBU ÇOCUKLARIN OKUL OLGUNLUĞU DÜZEYLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI / THE COMPARISON OF 5-6 YEAR-OLD CHILDREN’S MATURITY LEVELS IN TERMS OF HAVING HEARING LOSS OR NOT

Year 2017, Volume: 5 Issue: 1, 1 - 11, 30.06.2017

Abstract


 Bu çalışma işitme kaybı olan ve olmayan 5-6 yaş grubu çocukların okul olgunluğu düzeylerinin karşılaştırılması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında 81 kız 110 erkek toplam 191 çocuk taramaya alınmıştır. Bu çocukların 169’u normal işitmeye sahiptir. 22 tanesinde ise değişik derecelerde işitme kaybı mevcuttur. İşitme kaybı olan çocukların yaş ve cinsiyetlerine göre benzerlik taşıyan random yolu ile eşit sayıda çocuk seçilmiş toplamda 44 çocuğun (işitme kaybı olan 22 çocuk, işitme kaybı olmayan 22 çocuk) verileri üzerinden karşılaştırma yapılmıştır. Bu çalışmada genel tarama modellerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak Metropolitan Okul Olgunluk Testi ve saf ses hava ve kemik yolu işitme eşik testleri kullanılmıştır.


        Bu çalışmaya katılan tüm çocuklara araştırmacı odyolog tarafından otoskopik muayene yapılmıştır. Normal bulgulara sahip olanların sessiz odada Interacoustics (Equinox Model AC 440 Audiometer Assens, Denmark) klinik odyometre ve TDH 39 Telephonics kulaklıklar kullanılarak hastaların 125-8000 Hz aralığında saf ses işitme eşikleri tespit edilmiştir. İşitme kayıpları 500, 1000 ve 2000 Hz’deki işitme eşiklerinin aritmetik ortalamasına göre bulunmuştur. İşitme kayıplarının derecelendirilmesi Martin ve Clark’ın derecelendirme sistemine göre (2006) göre yapılmıştır. Daha sonra çocuklara Metropolitan Okul Olgunluk Testi uygulanmıştır.


      İşitme kaybı olan ve olmayan 5-6 yaşındaki çocukların Metropolitan Okul Olgunluk Testinden almış oldukları genel okul olgunluğu puanları ve testin alt boyutlarından almış oldukları puanlar incelendiğinde, hem genel okul olgunluğu puanları, hem de tüm alt boyutlardan alınan puanlarda işitme kaybı olmayan çocukların puanlarının daha yüksek olduğu görülmüştür. Bu farklılık, genel okul olgunluğu puanları ve cümle anlama, genel bilgi, eşleştirme, sayı, kopya etme alt boyutlarında istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Kelime anlama alt boyutunda ise puanlar arasında işitme kaybı olmayan çocuklar lehine fark olmakla birlikte, bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunamamıştır. Çalışmanın sonucunda, işitme kaybı olan 5-6 yaş grubu çocukların okul olgunluğu puanlarının işitme kaybı olmayan çocuklara göre daha düşük olduğu, işitme kaybının okul olgunluğunu etkilediği sonucuna varılmıştır.


References

  • Akçamete,G. (2003). İşitme engellilerin eğitiminde öğretmen el kitabı. Ed: Akçamete. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
  • Akfırat, F.Ö. (2004). Yaratıcı Dramanın İşitme Engellilerin Sosyal Becerilerinin Gelişimine Etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(1), 9-22.
  • Akmeşe, P.P. (2015). Doğuştan İleri/ Çok İleri Derecede İşitme Kayıplı Çocukların Dil Becerilerine İlişkin Araştırmaların İncelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, (16) 2: 392-407.
  • Barmak, E.(2010). İşitme Engelinin Erken Tanısının Gelişim Alanlarına Etkisi. Yayınlanlamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Boehm, A. (2004). Assesment of basic relational concept. In B. Bracken (Ed.), Psycoeducational assesment of preschool children. (pp.186204). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.
  • Bozkurt, E.B. (2011). Tek taraflı işitme kayıplı çocukların gelişim düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
  • Büyükköse, D. (2012). Normal İşiten ve İşitme Engelli Çocukların Kavram Gelişimlerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Can, E.(2009). İşitme Kayıplı Türk Çocuklarda Alıcı ve İfade Edici Dil Becerilerinin Gelişimi.Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Can,E.& Kuruoğlu,G. (2014). İşitme Cihazı Kullanan İşitme Kayıplı Türk Çocukların Alıcı ve İfade Edici Dil Becerilerinin Gelişimi. Edebiyat Fakültesi Dergisi ,31(1), 101-124.
  • Ceylan, F. (2012). Okul öncesi dönem işitme engellilerde müzik eğitimi ile çocukların gelişim özellikleri üzerine terapötik bir çalışma. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı.
  • Derinsu U, Akdaş F, Öztürk B, Genç A, Canatan D, Kayıkçı M (2010). Yenidoğan İşitme Taraması Eğitim Kitabı, http://www.ozida.gov.tr/egitim/yit/.27.06.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • Diefendorf, A.O.(2002). Detection and Assessment of Hearing Loss in Infants and Children. Katz J. (Ed.) Handbook of Clinical Audiology. 5. Edition. USA: Lippincott Williams and Wilkins.
  • Ekinci D.(2007). Türkçe konuşan işitme engelli çocukların ad durum eklerini kullanma becerilerinin incelenmesi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Dil ve Konuşma Terapistliği Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Garabli, H., (2008). İşitme Kaybı Riski Taşıyan Bebeklerde İşitme Taraması Protokolü. Bilim Uzmanlığı Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Genç, G.A., Ertürk, B.B., Belgin, E., (2005). Yenidoğan İşitme Taraması: Başlangıçtan Günümüze. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 48, 109-118.
  • Hamre, B.K. & Pianta, R.C. (2001). Early teacher-child relationships and trajectory of children’s school outcomes through eighth grade. Child Development, 72(2), 625–638.
  • Horn, D.L., Pisoni, D.B., Miyamoto, R.T., (2006). Divergence of Fine and Gross Motor Skills in Prelingually Deaf Children: Implications for Cochlear Implantation. Laryngoscope, 116, 1500-1506.
  • Kandır, A ve Orçan, M. (2011). Okulöncesi Dönemde Matematik Eğitimi. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
  • Karasar, N. (1998). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
  • Keilmann A, Limberger A, Mann WJ. Psychological and physical well-being in hearing-impaired children (2007). International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology, 71:1747-52.
  • Kırman,A. & Sarı, H.Y. (2011). İşitme Engelli Çocuk ve Adölesanların Sağlık Durumları. Güncel Pediatri, 9, 85-92
  • Marschark, M., Rhoten, C. & Fabich, M. (2007). Effects of cochlear implants on children’s reading and academic achievement. Journal of Deaf Studies and Deaf Education, 12(3), 269-282.
  • Martin F.N & Clark J.G.(2006). Introduction to Audilogy. USA: Pearson/ Allyn and Bacon.
  • Oktay, A.(2002). Yaşamın Sihirli Yılları. (Üçüncü Baskı). İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
  • Öztürk Ö, Silan F, Oğhan F, Egeli E, Belli S, Tokmak A. ve ark. (2005). Evaluation of deaf children in a large series in Turkey, International Journal of Pediatric Otorhinolayngology, 69:367-73.
  • Pirpir, D.A.(2011). Anne eğitim programının 5–6 yaş çocuklarının temel eğitime hazır bulunuşluk düzeyine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Sennaroğlu, G. (2008). Aile Eğitim Rehberi Dil ve Konuşma Özürlüler. Aile Eğitim Serisi 4. Yayın: 28 Ankara: Mattek Matbaacılık.
  • Silan F, Demirci L, Egeli A, Egeli E, Önder Hİ, Öztürk Ö. Ve ark. (2004). Syndromic etiology in children at schools for the deaf in Turkey. International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology, 68,1399-406.
  • Şahin, F.(2000) Okul Sağlığı. Sürekli Tıp Eğitim Dergisi, 9,1. http://www.ttb.org.tr/sted/sted0600/3.html (14.06.2016 tarihinde erişilmiştir)
  • Tüfekçioğlu, U. (1992). Kaynaştırmadaki işitme engelli çocuklar. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Umek, L. M., Kranjc, S. Fekonja, U. & Bajc, K. (2008). The effect of preschool on children’s school readiness. Early Child Development and Care, 178(6), 569 588.
  • Unutkan, Ö.P. (2007). İlköğretim 1. Sınıfa Başlarken: Çocuk-Öğretmen ve Anne-Baba. (Editör. Ayla Oktay, Özgür Polat Unutkan). İlköğretim Çağına Genel Bir Bakış. İstanbul: Morpa Yayınları, 27-40.
  • Usta, H. (1992). Bedensel özürlü olmanın sebepleri (Görme- işitme ve ortopedik özürlüler). İstanbul : Milli Eğitim Basımevi.
  • Uus, K.& Bamford, J., (2006). Effectiveness of Population-Based Newborn Hearing Screening in England: Ages of Interventions and Profile of Cases. Pediatrics, 117, 887-893.
  • Ülkü, B. Ü. (2007). Anasınıfı ve İlköğretim 1. Sınıfa Devam Eden Çocukların Velileri ve Öğretmenlerinin, Çocukların Okul Olgunluğu Hakkındaki Görüşlerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Vohr, B., Jodoin-Krauzyk, J., Tucker, R., Johnson, M.J., Topol, D., Ahlgren, M., (2009). Early Language Outcomes of Early-Identified Infants with Permanent Hearing Loss at 12 to 16 Months of Age . Pediatrics, 122, 535-544.
  • Yazıcı, Z. (2002). Okul öncesi eğitiminin okul olgunluğu üzerine etkisinin incelenmesi. Milli Eğitim Dergisi, 155-156.
There are 37 citations in total.

Details

Journal Section Makaleler
Authors

Çağla Gür

Nurcan Koçak This is me

Selim Ünsal This is me

Ferdane Karayel This is me

Publication Date June 30, 2017
Published in Issue Year 2017 Volume: 5 Issue: 1

Cite

APA Gür, Ç., Koçak, N., Ünsal, S., Karayel, F. (2017). İŞİTME KAYBI OLAN VE OLMAYAN 5-6 YAŞ GRUBU ÇOCUKLARIN OKUL OLGUNLUĞU DÜZEYLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI / THE COMPARISON OF 5-6 YEAR-OLD CHILDREN’S MATURITY LEVELS IN TERMS OF HAVING HEARING LOSS OR NOT. Asian Journal of Instruction (E-AJI), 5(1), 1-11.

ASIAN JOURNAL OF INSTRUCTION

Creative Commons License  This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.