The aim of this study was to develop marketing strategies about milk, in accordance with the reflection of the economical income created by the final milk selling price, to the producers and the consumers, in the milk supply chain in Antalya located in the southern region of Turkey. For that reason, unit margin and producer share of milk price was calculated per marketing channel. In this region, milk supply chain consists of five different marketing channels. Extension of marketing channel in the milk supply chain causes an increase in the marketing margin. By this way, the producer share decreases while the price consumer pays increases. The producer share within the consumer milk price is, in milkman sales 60%, in dairy sales 40% and in factory sales 26%. The high difference between the producer and consumer prices causes the producers prefer alternate channels to market their milk instead of modern marketing channels. To prevent this, 5.5 Turkish Penny milk incentive premiums is implicated. The milk incentive premium is not demanded because it’s found low by the milk producers, but can be seen suitable to be consumed in accordance with the livestock organization it’s a member of. This situation shows that the milk incentive premium is not adequate for the selling of milk to the modern marketing channels by the producers. The increasing of the producer share and incentive amount is needed to enable the marketing of milk using the modern marketing channels.
Bu çalışmanın amacı, Türkiye’nin güneyinde yer alan Antalya ilinde süt arz zincirinde nihai süt
satış fiyatı aracılığı ile ortaya çıkan ekonomik kazancın üretici ve tüketiciye yansımaları
doğrultusunda süt ile ilgili pazarlama stratejileri geliştirmektir. Bu çerçevede her bir pazarlama
kanalı için birim marj ve süt fiyatı üretici payı hesaplanmıştır. Bu bölgede süt arz zinciri, beş
farklı pazarlama kanalından oluşmaktadır. Süt arz zincirinde pazarlama kanalının uzaması
pazarlama marjının yükselmesine neden olmaktadır. Böylece tüketicinin ödediği fiyat artarken
üretici payı azalmaktadır. Tüketici süt fiyatı içerisinde üretici payı, seyyar sütçü satışlarında
%60, mandıra satışlarında %40 ve fabrika satışlarında %26’dır. Üretici ve tüketici fiyatları
arasındaki farkın yüksekliği üreticilerin sütü modern pazarlama kanalı yerine farklı kanallarda
pazarlamak istemesine neden olabilmektedir. Bunu önlemek için 5,5 krş l-1 süt teşvik primi
uygulanmaktadır. Teşvik prim miktarı, süt üreticileri tarafından düşük düzeyde bulunması
nedeniyle talep edilmeyip üyesi olduğu hayvancılık örgütünün ihtiyacı doğrultusunda
harcanmasını uygun görmektedir. Bu durum, süt teşvik prim miktarının üreticilerin sütü
modern pazarlama kanallarına satmasında yeterli olmadığını göstermektedir. Sütün, modern
pazarlama kanalları aracılığıyla pazarlanmasını sağlamak için üretici payının ve teşvik
miktarının arttırılması gerekmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Agricultural Engineering |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2011 |
Published in Issue | Year 2011 Volume: 24 Issue: 2 |