Effects of Different Training Systems and Planting Densities on Yield and Quality of M19 F1 Tomato Cultivar

Year 2009, Volume: 22 Issue: 2, 233 - 238, 01.12.2009

K. Ulukapı N. Ercan A. N. Onus

Abstract

It is important to increase the plant yield per area as the world population continuously increases. The objective of the study was to reveal effects of the different applications on yield and quality parameters. For this purpose, different training systems (opposite hang down, the clips and laiding on horizontal wires) and planting densities (low 40 x 40 and high 80 x 40) were applied. The seedlings were planted in greenhouse in second week of September in 2006 and harvest ended in the first week of July of the 2007. Experiment results revealed that spacing of 40 X 40 planting could not be recommended to growers. On the other hand, spacing of 40 X 40 planting and not topping increased the yield. Control + spacing of 40 X 40 application was determined the best application for yield Although there was a (total 1 ton) reduction in yield of the opposite hang down + spacing of 40 X 40 subject, that application gave better results on fruit quality such as fruit size, fruit firmness, and fruit flesh thickness. As a conclusion the opposite hang down + spacing of 40 X 40 planting can be recommended to growers in order to increase the yield and quality.

Keywords

Tomato, training systems, quality parameters

Farklı Terbiye Şekillerinin ve Dikim Mesafelerinin M19 Salkım Domates Çeşidinde Verim ve Kalite Üzerine Etkileri

Abstract

Nüfusun hızla arttığı dünyada, birim alandan elde edilen ürün miktarını arttırmak son derece önem arz etmektedir. Üretimi ve ticareti sürekli artış gösteren domatesin birim alandan elde edilen verimini arttırmak amacıyla yapılan bu çalışmada verim artışını sağlamanın yanı sıra, yapılan uygulamaların kalite özellikleri üzerine olan etkileri de değerlendirilmiştir. Bu amaçla farklı terbiye sistemleri (atlatma, klips, yatırma) ve dikim mesafeleri (sık 40 x 40, seyrek 80 x 40) uygulanmıştır. Eylül ayının ikinci haftası seraya dikilen fidelerin sökümü sera sıcaklığının aşırı artmasından dolayı temmuz başında gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda, seyrek dikim uygulaması kesinlikle önerilmezken sık dikim ve uç almadan yapılan yetiştiriciliğin ciddi verim artışı sağladığı tespit edilmiştir. Kontrol sık dikim uygulamasının verim (711,11 g/salkım) artışını sağlayan en iyi uygulama olduğu tespit edilmiştir. Ancak atlatma sık uygulamasında toplam verimde 1 tonluk bir azalma olmasına rağmen meyve iriliğinin, meyve eti sertliğinin ve meyve eti kalınlığının daha fazla olması, duyusal analizlerde atlatma sık uygulamasının daha iyi netice vermesi üretim sistemi ile tüketici tercihinin ortak noktada buluşması açısından da önem kazanmaktadır. Hem elde edilen verim hem de meyve kalitesi yönünden salkım domates çeşitleri için önerilebilecek terbiye sisteminin atlatma sık dikim uygulaması olduğu sonucuna varılmıştır

Keywords

Domates, Terbiye sistemleri, Kalite parametreleri

References

• Anonim 1981. Tomato , Part 4 Training and spacing. MAFF Lion House, Willowburn Estate, Alnwick, Northumberland, NE66 2PF
• Anonymous 2008. Commercial Greenhouse Tomato Production: Tomato Plant Propagation. www.agric.gov.ab.ca/$department/deptdocs.nsf/ all/opp7957
• Elattir H., 2003. Plant Density Effects on Processing Tomato Grown in Morrocco. Acta Horticultuae 613: VIII International Symposium on the Processing Tomato.
• Eltez R. Z. and Tüzel Y., 1995. Sera Domates Yetiştiriciliğinde Farklı Terbiye Şekillerinin Verime Etkisi. Türkiye II. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi. 3-6 Ekim, Adana. Cilt II: 32- 36.
• Erdal G., 2006. Tarımsal Ürünlerde Üretim-Fiyat İlişkisinin Koyck Yaklaşımı ile Analizi (Domates Örneği). Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 23(2),17-24.
• Food and Agricultural Organization. 2007. www.fao.org
• Hamid M., 1985. Effect of Plant Density on Tomato Yield. www.arc-avrdc.org/pdf_files/ Monjurhamid(3-N).pdf
• Jones J.B.,Wolf, Jr B. and Mills, H.A. 1991.Plant Analysis Handbook. I. Methods of Plant Analysis and Interpratation. Micro-Macro Publishing Inc.,183 Paradise Blvd, Suite 108, Athens Georgia 30607 USA.
• Kacar B. and Katkat A. V., 2007. Bitki Besleme. Nobel Yayın No:849 Fen ve Biyoloji Yayınları Dizisi:29. Eylül 2007.
• Kaygısız H., 1995. Toprağın Karnesi ve Notları. Hasad Yayıncılık. s: 13-18 Temmuz 1999 İstanbul.
• Kaygısız H., 1995. Kalsiyum İçerikli Gübreler Hakkında Görüşler. Hasad Yayıncılık. s: 54-57 Temmuz 1999 İstanbul.
• Keskin G. and Gül U., 2004. Domates, Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü (T.E.A.E.) Sayı: 5 Nüsha: 13, Nisan 2004, Ankara.
• Paksoy M. 2003. Konya Ekolojisinde Değişik Ekim- Dikim Zamanlarında Yetiştirilen Bazı Sanayilik Domates Çeşitlerinde Verim ve Kalite Özelliklerinin Fakültesi Dergisi 17 (32): 6-9.
• Shigetada H. and Yoshiyuki I. 2006. Characteristics of High-Wire Training Systems and Forcing Culture of Tomatoes. Bulletin of the Tochigi Prefectural Agricultural Experiment Station. 55: 15- 26.
• Teerapolvichitra, P., 1983. Effect of Plant Population Density on Tomato. www.arc-avrdc.org/ pdf_files/prapa(N).pdf
• Ting K. C., Giacomelli G. A. and Fang W. 1993. Decision Support System for single truss tomato production XXV CIOSTA – CIGR V Congress, Wageningen, The Netherlands. pages 420.
• Vural H., Eşiyok D. ve Duman İ. 2000. Kültür Sebzeleri (Sebze Yetiştirme). Ege Üniversitesi Basımevi, Bornava, İzmir. s: 261.
• Wamser A. F., Becker W. F., Santoz J. P. dos and Mueller S. 2008. Influence of the training systems of tomato plants on the incidence of diseases and insect-pests. Hortic. Bras. v. 26, n. 2, pp. 180-185.
• Yavuz F. 2005. Türkiye’de Tarım. Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı. http://sgb.tarim.gov.tr/ tarim_politikalari/turkiyede_tarim/turkiyede_tar im.pdf