This study was carried out to investigate the effects of varying length of feed withdrawal on egg production performance, internal egg quality and egg shell quality of forced moult laying hens at postmoult period. Also determination of the optimum starving period was aimed. A total of four hundred and eight 80 week-old white laying hens (Nick chick) were randomly assigned to four treatments, which consisted of fed unmoulted controls or hens fasted for 8, 12 and 16 days. The trial was lasted for 24 weeks following initiation of fasting.
The body weights of forced moult hens for 8, 12 and 16 days last at the level of 23.21 %, 26.43 % and 32.66 % respectively. Hen-day egg productions of the treatments were 54.84 %, 63.42 %, 66.63 % and 66.22 %; egg weights were 69.81 g, 70.86 g, 70.84 g and 70.22 g respectively. Total egg production as hen-day were 92.03, 96.31, 97.95 and 93.94. Total egg production was not effected by the treatments. Cracked egg ratio was 6.96 %, 5.39 %, 5.30 % and 5.78 %; shelless egg ratios were 8.42 %, 6.26 %, 4.34 % and 4.92 % respectively. Feed consumption and feed conversion ratios of moulted and unmoulted hens were significantly different than each other (P<0.05).
Except egg shell weight, egg yolk weight and egg yolk diameter findings, all other egg quality parameters of moulted treatments were significantly different than that of the control. However, better results were determined with hens were fasted for 12 and 16 days. Hens, starved for 12 days at resting period performed better hen-day egg production, total eggs (hen-housed), feed conversion ratio and egg quality characteristics than those other treatments at postmoult production period.
As a result of this study, it is concluded that fasting hens for different periods at resting period could b a succesful practice fasting the more than 8 days may yield satisfactory egg production performance and egg quality characteristics. It seems, successful application of the method dependable on body weight loss between 26-27 %, but not more than 30 %.
Bu araştırma, farklı açlık sürelerinin zorlamalı tüy döktürülen yumurtacı tavuklarda yumurta verim performansı, yumurta iç kalitesi ve kabuk kalitesi üzerine olan etkileri ile en uygun açlık süresinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada 80 haftalık yaştaki Nick-Chick genotipinde ticari yumurtacı tavuklar kullanılmıştır. Araştırma 4 gruptan oluşmuş, birinci gruptaki tavuklar tüy döktürülmemiş (kontrol), ikinci, üçüncü ve dördüncü gruplar sırasıyla 8, 12 ve 16 gün aç bırakmak suretiyle zorlamalı tüy dökümüne tabi tutulmuşlardır.
Tüy döktürülen ikinci, üçüncü ve dördüncü gruplarda açlık süresindeki canlı ağırlık kayıpları sırasıyla % 23.21, % 26.43 ve % 32.66 düzeyinde olmuştur. Denemedeki gruplarda tavuk/gün esasına göre yumurta verimi sırasıyla % 54.84, % 63.42, % 66.63 ve % 66.22; yumurta ağırlığı 69.81, 70.86, 70.84 ve 70.22 g; tavuk-gün esasına göre toplam yumurta 92.03, 96.31, 97.95 ve 93.94 adet; kırık-çatlak yumurta oranı % 6.96, % 5.39, % 5.30 ve % 5.78; kabuksuz yumurta oranı % 8.42, % 6.26, % 4.34 ve % 4.92 olup, toplam yumurta sayısı hariç diğer bütün özellikler yönünden gruplar arasında belirlenen farklılıklar önemli bulunmuştur (P<0.05). Yem tüketimi ve yemden yararlanma oranı bakımından istatistiki farklılık sadece kontrol grubu ile tüy döktürülen gruplar arasında çıkmıştır (P<0.05). Oransal kabuk ağırlığı, sarı yüksekliği ve sarı çapı hariç diğer bütün kalite kriterleri yönünden kontrol grubu ile diğer gruplar arasındaki farklılıklar önemli olup (P<0.05) en iyi değerler 12 ve 16 gün aç bırakılarak zorlamalı tüy döktürülen gruplardan elde edilmiştir. Bu araştırmada, yumurta verimi, tavuk başına toplam yumurta, yemden yararlanma değeri, kırık-çatlak yumurta oranı ve yumurta kalitesi gibi ekonomik önemi olan kriterler yönünden ikinci verim döneminde en iyi performans 12 gün aç bırakılan grupta olmuştur.
Sonuç olarak, zorlamalı tüy dökümünün sahadaki pratik uygulamalarında aç bırakma metodunun başarı ile uygulanabileceği ve bu metodun ikinci verim dönemi verim kriterleri ve yumurta kalitesi açısından tatminkar sonuçlar verdiği söylenebilir. Metodun başarıyla uygulanabilmesi tavukların açlık sonu canlı ağırlık kaybının % 26-27 arasında gerçekleşerek % 30’ dan fazla olmamasına bağlı görünmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Agricultural Engineering |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2003 |
Published in Issue | Year 2003 Volume: 16 Issue: 2 |