Türkiye gibi nüfusun önemli bir bölümünün tarım sektöründe istihdam edildiği ve yaşadığı gelişmekte olan ülkelerde, kırsal alandaki kadınlar önemli ölçüde tarımsal üretim faaliyetine katılmakta ve aile gelirinin oluşmasına katkıda bulunmaktadırlar. Kadınlar bu önemli katkılarına rağmen, eğitim olanaklarından ve yayım hizmetlerinden yeterince yararlanamamaktadırlar. Türkiye’de genel olarak kırsal kadınlara yönelik tarımsal yayım hizmeti sunulmamaktadır. Bu hizmet bazı özel projeler şeklinde seçilmiş pilot bölgelerde, sınırlı sayıda kadını kapsayacak şekilde yürütülmektedir. Bu araştırmada birbirinden farklı özelliklere sahip iki köydeki kadınların tarımsal üretim faaliyetine katılımları incelenmiştir. Köyler arasındaki temel farklılık, Yemişli köyünü bölgedeki yerel toplulukların, Yeni Yayla köyünü ise Balkanlardan göçle gelen toplulukların oluşturmasıdır. Yemişli köyü 19.yüzyılın ikinci yarısında Karakayalı konar-göçer aşiret üyelerince, Yeni Yayla köyü ise 1952 yılında Balkan Türkleri tarafından kurulmuştur. Araştırma sonuçlarına göre Yemişli ve Yeni Yayla köylerinin her ikisinde de kadınlara yönelik tarımsal yayım hizmeti sunulmamaktadır. Yemişli köyünde kadınların tarımsal üretim faaliyetine fiilen katılım oranı %17,3 olup karar sürecine katılım oranı %44,2’dir. Yeni Yayla köyünde kadınların fiilen üretim faaliyetine katılım oranı %68,6 olup, karar sürecine katılım oranı %83,5’tir. Buna göre kadın nüfusun üretim faaliyetine katkı ve katılımları dikkate alınarak kadınlara kendilerini geliştirme olanakları tanınmalıdır. Bu kapsamda kadınların tarımsal yayım hizmetlerinden yararlandırılması üzerinde önemle durulmalıdır.
Participation of rural women to agricultural activities is considerably important and they contribute to family income in developing countries like Turkey where majority of the population is employed in agriculture. However women do not enough benefit from education facilitates and agricultural extension services even though their huge contributions. In Turkey, generally agricultural extension services are not oriented to rural women. Extension activities for women are implemented in the selected pilot areas in the framework of the special projects but only small number of women is targeted in this type of activities. In this research, participation of women to agricultural activities is examined in two different villages that show different characteristics from each other. Basic difference between villages comes from the origin of people living in these villages. Yemisli village was found by the members of named tribe of Karakayali in of second halftime 19th century local people but Yeni Yayla village was founded by the Balkans’ Turks in 1952. The research results showed that agricultural extension for women is not applied in both Yemisli and Yeni Yayla Villages. In Yemisli village, the rate of women participation to agricultural activities is 17,3% and 44,2% in decision making process. In Yeni Yayla village, the rate of women participation to agricultural activities and decision making process is 68,6 % and 83,5%, respectively. Considering the participation and contribution of women to agricultural activities, they should be given an opportunity to improve their status. It is suggested that women should be benefited from extension services.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Agricultural Engineering |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2001 |
Published in Issue | Year 2001 Volume: 14 Issue: 1 |