Sustainable fruit growing basin of Sultandağı district of Afyonkarahisar and Akşehi̇r district of Konya: The case of cherry

Year 2025, Volume: 27 Issue: Özel Sayı, 172 - 184, 19.03.2025

Yılmaz Uzer

Abstract

Sustainable Development is defined as increasing the production of agriculture, industry and service sectors in countries from one year to another, as well as protecting the environment and increasing the welfare and income of all segments of society. This definition is also called rural development. Not every region of every country is developed at the same level and has the same economic resources. Without sustainable development, social inequalities arise because there is no distribution that spreads to the base and includes all segments of society. Environmental pollution disrupts ecological balances and raw materials cannot be provided to other sectors, resulting in economic shrinkage. Sustainable development includes the environment, social equality and justice, and economic growth. The subheadings of sustainable development consist of headings such as environment, agriculture sector, energy, manufacturing, technology, transportation and logistics, businesses, income distribution, public works, politics and cultural values. Agriculture is very important in terms of sustainable development. Because it provides raw materials for the industry and service sectors, as well as the food production necessary for the biological life of people. Turkey serves as a major production hub of many agricultural products with its soil structure, climate and ecological system. One of these important fruits is cherry. Turkey is one of the important cherry producing countries in the world. It is an important source of income in cities such as Izmir, Konya, Manisa, Afyonkarahisar, Isparta. In addition, Sultandağı - Akşehir region is one of the most suitable regions for cherry production due to ecological reasons such as soil structure, microclimate effect of Eber and Akşehir lakes. In this region where cherry production is intensive, there is also production of other fruits. The contribution of this production region to sustainable development is less outward migration, higher living standards and a greener social environment. As a result, the sustainable development of Turkey, which accounts for 30% of the world's cherry production, and regions such as the Sultandağı - Akşehir basin can be achieved through the establishment of correct and appropriate agricultural policies.

Keywords

Sustainable Development, Agriculture, Cherry Production, Cherry Export

Afyonkarahisar’ın Sultandağı ve Konya’nın Akşehir ilçelerinin sürdürülebilir meyvecilik havzası: Kiraz örneği

Abstract

Sürdürülebilir Kalkınma, ülkelerde tarım, sanayi ve hizmet sektörünün bir yıldan diğerine üretim artışı yanında çevrenin korunması, toplumun her kesiminin refahının ve gelirinin yükseltilmesi şeklinde açıklanabilir. Bu tanıma kırsal kalkınma da denilmiştir. Her ülkenin her bölgesi aynı seviyede gelişmemiş ve aynı ekonomik kaynaklara sahip değildir. Sürdürülebilir kalkınma olmaksızın tabana yayılan ve toplumun her kesimini kapsayan bir bölüşüm olmadığından toplumsal eşitsizlikler ortaya çıkar. Özellikle çevre kirliliği ekolojik dengeleri bozar ve diğer sektörlere hammadde sağlanamaz ve sonuçta ekonomik küçülme meydana gelir. Sürdürülebilir kalkınma, çevre, toplumsal eşitlik ve adalet ve ekonomik büyümeyi kapsar. Sürdürülebilir kalkınmanın alt başlıkları ise çevre, tarım, enerji, imalat, teknoloji, ulaştırma ve lojistik, işletmeler, gelir dağılımı, bayındırlık, siyaset ve kültürel değerler gibi başlıklardan oluşur. Sürdürülebilir kalkınma açısından tarım çok önemlidir. Çünkü kişilerin biyolojik yaşamı için gerekli gıda üretimi yanında sanayii ve hizmet sektörüne de hammadde sağlar. Türkiye, toprak yapısı, iklimi ve ekolojik sistemi ile birçok tarımsal ürünün üretim merkezidir. Örneğin Türkiye, dünyanın önemli kiraz üreticisi ülkelerinden birisi olup, İzmir, Konya, Manisa, Afyonkarahisar ve Isparta gibi şehirlerinde yerel halkın en önemli geçim kaynaklarından birisidir. Bunun yanında Sultandağı – Akşehir bölgesi, toprak yapısı, Eber ve Akşehir göllerinin mikro klima etkisi gibi ekolojik sebeplerle kiraz üretiminin en uygun bir bölgelerinin başında gelir. Kiraz üretiminin yoğun yapıldığı bu bölgelerde diğer meyvelerin üretimi de mevcuttur. Bu üretim bölgesinin sürdürülebilir kalkınmaya katkısı, bölgeden dışarıya daha az göç veren bir yapı, yaşam standartlarının yüksekliği ve daha yeşil bir toplumsal çevrenin varlığıdır. Sonuç olarak dünya kiraz üretiminin %30’unu karşılayan Türkiye’nin ve Sultandağı – Akşehir havzası gibi bölgelerinin sürdürülebilir kalkınması doğru ve yerinde tarım politikalarının oluşturulmasıyla sağlanabilecektir.

Keywords

Sürdürülebilir Kalkınma, Tarım, Kiraz üretimi, Kiraz İhracatı

References

• Anonim. (tarih yok). Sultandağı-Akşehir kiraz üreticileri.
• Beyhan, E. (2012). Sürdürülebilir kalkınma – Çevre ve yerel yönetimler. [Web sitesi]. Yerel Siyaset. http://www.yerelsiyaset.com (Erişim tarihi: 11 Ağustos 2012).
• Burak, M., Ergun, M., & Yalçınkaya, E. (2001). Bitkisel özel ihtisas komisyonu raporu, meyvecilik alt komisyonu, kiraz raporu. Devlet Planlama Teşkilatı.
• Çelik, Y., & Sarıaltın, H. K. (2019). Türkiye’de kiraz üretiminin yapısal analizi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 6(4), 596–607.
• Çelik, Z., Gökkur, S., & Adanacıoğlu, H. (2023). Türkiye’de kiraz üretiminde fiyatlar ve pazarlama marjları üzerine bir değerlendirme. ANADOLU, Journal of AARI, 33(2), 259–267.
• Çetin, M. (2006). Teori ve uygulamada bölgesel sürdürülebilir kalkınma. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 7(1), 4.
• Collados, C., & Duane, T. P. (1999). Natural capital and quality of life: A model for evaluating the sustainability of alternative regional development paths. Ecological Economics, 30, 441–460.
• Devlet Planlama Teşkilatı (DPT). (2001). 8. 5 yıllık kalkınma planı, bitkisel üretim özel ihtisas komisyonu, meyvecilik alt komisyon raporu.
• Dulupçu, M. A., Sungur, O., & Keskin, H. (2010). Bölgesel kalkınmada yeni yaklaşımlar ve Türkiye’de kalkınma planlarına yansımaları: Kalkınma planlarının yeni teoriler açısından değerlendirilmesi. 6. Ulusal Coğrafya Sempozyumu, Ankara.
• Food and Agriculture Organization (FAO). (2008). Agriculture world: Towards 2015–2030. Food and agriculture in national and international setting.
• Food and Agriculture Organization (FAO). (2023). FAO statistical databases. Food and Agriculture Organization of the United Nations. http://www.fao.org/faostat
• Govindan, K. (2018). Sustainable consumption and production in the food supply chain: A conceptual framework. International Journal of Production Economics, 195, 419–431.
• Gülçubuk, B. (1996). Kırsal alanda yapısal değişimler, gelişme stratejileri. TMMOB Workshop, Ankara.
• Gürlük, S. (2001). Dünyada ve Türkiye’de kırsal kalkınma politikaları ve sürdürülebilir kalkınma. Uludağ Üniversitesi İktisat Fakültesi Dergisi, 19(4).
• Harris, J. M. (2000). Basic principles of sustainable development. G-DAE Working Paper No. 00-04.
• JICA. (2005). Chapter 2: Effective approaches to agricultural and rural development (ss. 13–75). Japan International Cooperation Agency. http://www.jica.go.jp (Erişim tarihi: 20 Aralık 2024).
• Lee, S., & Wen, J. (2001). A phylogenetic analysis of Prunus and the Amygdaloideae (Rosaceae) using ITS sequences of nuclear ribosomal DNA. American Journal of Botany, 88(1), 150–160.
• Mateos, Z., & Fierro. (2020). Sustainable production of sweet cherry: Maximising benefits from ecosystem service. University of Worcester, 4–5.
• McKenzie, F. C., & Williams, J. (2015). Sustainable food production: Constraints, challenges and choices by 2050. Food Security, 7, 221–233.
• Moseley, M. J. (2003). Rural development: Principles and practice. SAGE.
• Naradoslawsky, M. (2001). A regional approach to sustainability in Austria. International Journal of Sustainability in Higher Education, 2(3), 226–237.
• Nooghabi, S. N., Burkart, S., Mahmoudi, H., Taheri, F., Damghani, A. M., Yazdanpanah, M., Hosseininia, G., & Azadi, H. (2018). More food or better distribution? Reviewing food policy options in developing countries. Food Reviews International, 34(6), 566–580.
• Resmî Gazete. (2004). Coğrafi işaretlerin korunmasına ilişkin tescil talep ilanı. Resmî Gazete, 25430.
• Rowley, T. D., et al. (1996). Rural development research: A foundation for policy. Greenwood Press.
• Safitra, M. F., Lubis, M., Kurniawan, M. T., Alhari, M. İ., Nuraliza, H., Azzahra, S. F., & Putri, D. P. (2023). Challenges, opportunities, and future trends for sustainable development. Proceedings of the 2023 11th International Conference on Computer and Communications Management (ICCCM '23), 168–173.
• Smutko, L. S. (1994). Building a sustainable landscape: The costs and benefits of non-regulatory land protection. Presented at an Annual Meeting of the Conservation Trusts for North Carolina, Chapel Hill, NC, September.
• Selçuk Üniversitesi Öğrencileri ve Mezunları Formu. (2009). Konya’nın ürettiği meyveler. http://www.concert.net (Erişim tarihi: 15 Mart 2011).
• Tan, S., Hasdemir, M., & Everest, B. (2016). Türkiye’de tarımsal destekleme politikaları. Management Studies, 4(6), 237–242.
• Taner, K. (2005, 4 Nisan). AB’nin meyve bahçesi olabiliriz. Yeni Şafak Gazetesi.
• Tarım ve Köyişleri Bakanlığı. (2004). II. Tarım Şurası Kırsal Kalkınma Politikaları Komisyon Raporu, 8.
• TÜİK. (2023). Bitkisel üretim istatistikleri. Türkiye İstatistik Kurumu Veri Tabanı. http://biruni.tuik.gov.tr
• United Nations. (2014). Prototype global sustainable development report (Online unedited version). United Nations Department of Economic and Social Affairs, Division for Sustainable Development.
• Ward, N., Brown, D. L. (2009). Placing the rural in regional development. Regional Studies, 43(10), 1237–1244.
• Wikipedia. (2024). Sultandağı ve Akşehir ilçe bilgileri. http://tr.wikipedia.org (Erişim tarihi: 5 Aralık 2024).
• Woodcock, B. A., Bullock, J. M., McCracken, M., Chapman, R. E., Ball, S. L., Edwards, M. E., Nowakowski, M., & Pywell, R. F. (2016). Spill-over of pest control and pollination services into arable crops. Agriculture, Ecosystems and Environment, 231, 15–23.