An Evaluation of Distance Learning in Higher Education through the Eyes of Course Instructors

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 1, 25 - 39, 06.03.2020

Ebru Koç

Öz

The present study aimed to investigate lecturers’ views on the advantages and disadvantages of distance learning. The participants in the study were six course instructors of online courses, namely, Atatürk’s Principles and History of the Reform, Turkish Language and Foreign Language. The data were collected through four open-ended interview questions: 1) What are the advantages of distance learning? 2) What are the disadvantages of distance learning? 3) What are the online teaching problems you have experienced so far? and 4) How can distance learning be made more effective? The interviews were conducted in Turkish, and then transcribed. Thematic analysis was used to analyse the transcribed data. According to the findings, the advantages of distance learning can be categorised into three groups: advantages for university students, for university lecturers, and for the university. The most frequently mentioned advantageous of distance learning is the accessibility of education for all students. The most frequently mentioned disadvantage was the lack of teacher-student interaction, students’ not participating in classes regularly, and technical problems. Most of the lecturers also mentioned that learning environments should be facilitated through socialisation.

Anahtar Kelimeler

distance learning, university instructors, higher education

Üniversite Öğretim Elemanlarının Gözünden Yüksek Öğretimde Uzaktan Öğrenimin Değerlendirilmesi

Öz

Bu çalışma üniversite öğretim elemanlarının uzaktan öğrenmenin avantaj ve dezavantajlarına yönelik görüşlerini araştırmayı amaçlamıştır. Katılımcılar Türk Dili, Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi ile Yabancı Dil (İngilizce) derslerini uzaktan eğitim yoluyla öğrencilere sunan altı üniversite öğretim elemanıdır. Veriyi toplamak için dört açık uçlu soru sorulmuştur: 1) Uzaktan öğrenimin avantajları nelerdir? 2) Uzaktan öğrenimin dezavantajları nelerdir? 3) Şimdiye kadar çevirimiçi ders verirken hangi problemlerle karşılaştınız? 4) Uzaktan öğrenim nasıl daha etkili hale getirilebilir?. Yüz yüze ve Türkçe yapılan görüşmeler yazılı dökümana çevrilmiş, ve tematik analiz yapılmıştır. Sonuçlara gore uzaktan öğrenimin avantajları üniversite öğrencileri için avantaj, üniversite için avantajlar, ve öğretim elemanı için avantajlar olarak categorize edilmiştir. Öğrenciler için en büyük avantaj eğitime ulaşım kolaylığıdır. En fazla belirtilen dezavantaj ise öğretim elemanı ve öğrenci arasındaki etkileşim eksikliği, öğrencilerin düzenli derse katılmayışı, ve teknik problemlerdir. Ayrıca,üniversite öğretim elemanlarının çoğu öğrenme ortamlarının sosyalleştirerek geliştirilmesi yönünde öneride bulunmuşlardır.

Anahtar Kelimeler

uzaktan öğrenim, üniversite öğretim elemanları, yüksek öğretim

Kaynakça

• Bağcı, Ş. E. (2007). Avrupa birliği ülkelerinde yaşam boyu eğitim politikaları: Almanya, Danimarka ve Türkiye üzerine karşılaştırmalı bir çalışma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Halk Eğitimi Anabilim Dalı, Ankara.
• Balcı, B. (2011). E-öğrenme sistemindeki başarı faktörleri. Yamamoto, G.T., Demiray, U., Kesim, M. (Editörler), Türkiye’de e-öğrenme: gelişmeler ve uygulamalar içinde bölüm:20, .385-397, Efil Yayınevi, Ankara.
• Baturay, M. H. ve Yükseltürk, E. (2015). The role of online education preferences on student’s achievement. The Turkish Online Journal of Distance Education, 16(3), 3-12.
• Bilgiç, H. G. ve Tüzün, H., (2015). Yükseköğretim kurumları web tabanlı uzaktan eğitim programlarında yaşanan sorunlar. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 1, 26-50. Çivril, H., Aruğaslan,E., ve B.Ö., Özkara.( 2018).Uzaktan eğitim öğrencilerinin uzaktan eğitime yönelik algıları: bir metafor analizi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 8(1),39-59.
• Galusha, J. M. (1997). Barriers to learning in distance education. Interpersonal Computing and Technology,5(34), 6-14.
• Günay, D. ve Günay, A. (2011). 1933’den günümüze Türk yükseköğretiminde niceliksel gelişmeler. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(1), 1–22.
• Gürer, M. D., Tekinarslan, E. ve Yavuzalp, N. (2016). Çevrimiçi ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitim hakkındaki görüşleri. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(1), 47-78.
• Hillman, D. C., Willis, D. J., ve Gunawardena, C. N. (1994). Learner-interface interaction in distance education: An extension of contemporary models and strategies for practitioners. The American Journal of Distance Education, 8(2), 30-42.
• İlter, B.G. , Aksu, M.B. ve Yılmaz, N. (2005). Students’ views of distance education provision at one University. Turkish Online Journal of Distance Education, 6(4), 128-137.
• İşman, A. (2011). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Kaya, Z. (2002). Uzaktan eğitim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Kırali, F.N. ve Alcı, B. (2016). Üniversite öğrencilerinin uzaktan eğitim algısına ilişkin görüşleri.İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 30,55-83.
• Moore, M.G. (1989). Three types of interaction. The American Journal of Distance Education, 3(2), 1-6.
• Özgül,M., Sarıkaya, İ. ve Öztürk, M. (2017). Örgün eğitimde ve uzaktan eğitim uygulamalarına ilişkin öğrenci ve öğretim elemanı değerlendirmeleri. Yüksek öğretim ve Bilim Dergisi, 7(2),294-304.
• Özyürek, A., Begde, Z., Yavuz, N. F. ve Özkan İ. (2016). Uzaktan eğitim uygulamasının öğrenci bakış açısına göre incelenmesi. Joiss Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 583-59.
• Taşlıbeyaz, E. (2018). İngilizce eğitiminde kullanılan senaryo temelli etkileşimli videolara yönelik öğrenci görüşleri. Kastamonu Üniversitesi Eğitim Dergisi, 26(1), 21-28.
• Torkul, O. (2012). Uzaktan eğitim ve Türkiye'de yaygınlaşması önündeki engeller. Eğitim Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 8(22), 42-44.
• Tulunay-Ateş, Ö.(2014). Yükseköğretimde uzaktan eğitimin sayısal verilerle değerlendirilmesi. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1),22-40.
• Tuncer, M. ve Tanaş, R. (2011). Akademisyenlerin uzaktan eğitim programlarına yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi (Fırat ve Tunceli Üniversiteleri örneği). İlköğretim Online, 10(2), 776- 784.
• Tuncer, M. ve Taşpınar M. (2007). Sanal eğitim-öğretim ve geleceği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(20),112-133.
• Tuncer, M. ve Bahadır, F. (2017). Uzaktan eğitim programlarının bu programlarda öğrenim gören görüşlerine göre değerlendirilmesi, The Journal of Educational Reflections, 1(2), 29-38.
• Yıldız, M. ve Selim, Y. (2015). A qualitative study on transferring the experience of using technology from formal education to distance education. Turkish Online Journal of Distance Education, 16(4), 125-134.
• Yüksek Öğretim Kurumu (YÖK). (2007). Türkiye’nin yükseköğretim stratejisi. Ankara: YÖK Yayınları. https://www.yok.gov.tr/Documents/Yayinlar/Yayinlarimiz/Turkiyenin-yuksekogretim-stratejisi.pdf sayfasından 11.10.2019 tarihinde indirilmiştir.
• URL 1 MEB Hayat Boyu Öğrenme Stratejisi Belgesi http://ecvet.ua.gov.tr/Uploads/f7699346-4182-4730-8282-a61938751493.pdf sayfasından 12. 09.2019 tarihinde indirilmiştir.
• URL2https://uluslararasi.yok.gov.tr/Documents/yay%C4%B1nlar/yuksekogretimde_yeniden_yapilanma_66_soruda_bologna_2010.pdf
• URL3https://www.yok.gov.tr/Documents/Kurumsal/egitim_ogretim_dairesi/Uzaktan_ogretim/yuksekogretim_kurumlarinda_uzaktan_ogretime_iliskin_usul_ve_esaslar.pdf sayfasından 10.10.2019 tarihinde indirilmiştir.