Soğanlı Vadisi (Kayseri) Karayosunu Florası

Year 2023, Volume: 9 Issue: 2, 80 - 85, 30.11.2023

Recep Kara , Cemal Sevinç , Emrah Urlu

https://doi.org/10.26672/anatolianbryology.1374434

Abstract

Dünya mirası olarak kabul edilen Soğanlı Vadisi, Yeşilhisar (Kayseri) ve Derinkuyu (Nevşehir) arasında yer almaktadır. Vadi, yaklaşık olarak 25 km uzunluğunda 1-2 km genişliğinde bir kanyona sahiptir. Soğanlı Vadisi'nde güvercinlik, mağara ve barınak gibi ilginç kaya oluşumları da bulunmaktadır. 2022 ve 2023 yıllarında bu vadiden toplanan yaklaşık 300 karayosunu örneğinin değerlendirilmesi ile toplam 70 tür ve tür altı seviyede bitki taksonu tespit edilmiştir.

Keywords

Briyofitler, Kapadokya, Harabe Habitat, Dünya Mirası, Türkiye

Supporting Institution

Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü

The Moss Flora of Soğanlı Valley (Kayseri)

Abstract

Soğanlı Valley, a UNESCO World Heritage Site, is located between Yeşilhisar (Kayseri) and Derinkuyu (Nevşehir). The valley features an impressive canyon that stretches approximately 25 kilometers in length and 1-2 kilometers in width. Soğanlı Valley boasts intriguing rock formations, including pigeon houses, caves, and shelters. A comprehensive evaluation of approximately 300 moss samples collected from Soğanlı Valley between 2022 and 2023 revealed a remarkable diversity of plant life; a total of 70 species and subspecies plant taxa were identified.

Keywords

Bryophytes, Cappadocia, Ruin Habitat, World Heritage, Türkiye

Supporting Institution

Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü

References

• Bozdoğan ŞG. 2012. Cennet Vadisi ve Tekir Yaylası’nın Bryofit Florası, Yüksek Lisans Tezi, N.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Niğde, s. 1-170.
• Erata H, Batan N, Alataş M, Ezer T. 2023. Trematodon and Ptychostomum Species New to Turkey and South-West Asia, Biology Bulletin, Pleiades Publishing Ltd - Doi: 10.1134/S106235902360075.
• Glime J M. 2017. Meet the Bryophytes. Chapt. 2-1. In: Glime, J. M. Bryophyte Ecology. Volume 1. Physiological Ecology. Ebook 2-1-1. (http://digitalcommons.mtu.edu/bryophyte-ecology/).
• Hodgetts N. G. Söderström L. Blockeel T.L. Caspari S. Ignatov M.S. Konstantinova N.A. Lockhart N. Papp B. Schröck C. SimSim M. et al. 2020. An annotated checklist of bryophytes of Europe, Macaronesia and Cyprus. Journal of Bryology. 42: 1-116.
• Kara R, Taşpınar H. 2021. Göreme Milli Parkındaki (Nevşehir) Epifitik Karayosunlarının Substrat Tercihleri. Anatolian Bryology , 7:2, 96-108 . DOI: 10.26672/anatolianbryology.951081.
• Kara R. 2023. Gomeda Vadisi (Kapadokya/Nevşehir) Epilitik Briyofit Vejetasyonu . Anatolian Bryology , 9:1, 31-41 . DOI: 10.26672/anatolianbryology.1294493.
• Kazancı N, Suludere Y. 2020. Kapadokya’nın Litolojik Yapısı ve Sınırları, Türkiye Jeoloji Bülteni Geological Bulletin of Turkey 63 (2020) 373-380 doi:10.25288/tjb.695327.
• Kürschner H. 2006. “A key to the pleurocarpous mosses (Bryophytina p. p.) of the Near and Middle East Towards a bryophyte flora of the Near and Middle East 5”, Nova Hedwigia, 83: 353-386.
• Kürschner H. 2007. “A key to the Pottiaceae (Bryopsida-Bryophytina) of the Near and Middle East Towards a bryophyte flora of the Near and Middle East, 6”, Nova Hedwigia, 84: 21-50.
• Ören M, Keçeli T. 2014. The moss flora of Ihlara Valley Aksaray/Turkey, Biyolojik Çeşitlilik ve Koruma, 7:1, 88-93.
• Shmida A, Wilson MV. 1985. Biological Determinants of Species Diversity, Journal of Biogeography, 12:1, 1-20.
• Söderström L, Durıng H.J. 2005. Bryophyte rarity viewed from the perspectives of life history strategy and metapopulation Dynamics. Journal of Bryology. 27: 261-268.
• URL 1. https://tr.wikipedia.org/wiki/Vadi. 07.10.2023 [Erişim: 06 Ekim 2023].
• URL 2. Kapadokya'nın En Güzel Vadileri (Peri Bacaları, Kaya Yerleşimleri). https://cappadocia4u.com/tr/kapadokya-en-guzel-vadiler/. [Erişim: 10 Eylül 2023].
• URL 3. Soğanlı Vadisi, https://kayserisehir.saglik.gov.tr/TR-760954/soganli-vadisi.html. [Erişim: 08 Ekim 2023].
• URL 4. https://www.tropicos.org/ [Erişim: 08 Haziran 2023].
• Vanderpoorten A, Engels P, Sotiaux A. 2004. Trends in diversity and abundance of obligate epiphytic bryophytes in a highly managed landscape. Ecography. 27: 567-576.
• Vanderpoorten A, Goffinet B. 2009. Introdiction to Bryophytes, Cambridge University Press, New York, 2009. doi:10.1017/CBO9780511626838.
• Whittaker RH. 1959. On the Broad Classification of Organisms. The Quarterly Review of Biology, 34:3, 210–226. http://www.jstor.org/stable/2816520.
• Yayıntaş A, Erdağ A. 1995. Some Mosses From Ihlara Valley, Journal of Faculty of Science Ege University 18:1, 1-7.