Kişisel verilerin korunmasının, ulusal ve uluslararası düzlemde
yaşanan normatif düzeydeki gelişmelere paralel bir şekilde yargı
mercilerinin kararlarına da konu olduğu görülmektedir. Türk hukuk
düzeni açısından özellikle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin
(AİHM) ve Anayasa Mahkemesinin (AYM) kararları büyük önem arz
etmektedir. Bireysel başvuru açısından Anayasa’da Avrupa İnsan Hakları
Sözleşmesi (AİHS) ile kurulan ilişki, Türkiye’nin AİHS’e taraf olması
ve AYM’nin bireysel başvuru kararlarında AİHM kararlarına yaptığı
atıflar; AYM’nin bireysel başvuru kararlarının AİHM’in yaklaşımı ile
uyumunun incelenmesini gerekli kılmaktadır. Bu çerçevede bu çalışma
Genel Bilgi Toplama (GBT) sistemine mahkûmiyet ve yargılamaya ilişkin
verilerin kaydedilmesi ve tutulmaya devam edilmesi üzerine yapılan
bireysel başvurular neticesinde verilen Bülent Kaya ve E.Ç.A. kararlarını
incelemektedir. Çalışmada GBT sistemi ve buna veri kaydı yapılmasını düzenleyen Bilgi Toplama Yönergesi’nin (Yönerge) uygulanışına ilişkin de bir değerlendirme sunulmaya çalışılmakta ve AYM’nin kişisel
verilerin korunmasına ilişkin başka kararlarına da değinilmekteyse de
esas olarak Bülent Kaya ve E.Ç.A. kararlarının AİHM kararları ile uyumu
irdelenmektedir. Yapılan inceleme neticesinde söz konusu kararların
AİHM içtihadına aykırı olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Bülent Kaya kararı E.Ç.A. kararı Kişisel verilerin korunması Genel Bilgi Toplama (GBT) yargılamaya ve mahkûmiyete ilişkin veriler
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 36 Sayı: 2 |