Dejeneratif el bileği eklemi patolojilerinin tedavisinde proksimal sıra rezeksiyon artroplastisinin orta dönem sonuçları
Abstract
Amaç: El bileği ekleminde proksimal sıra rezeksiyon artroplastisi (PSRA) uygulanan olgularda orta dönem sonuçlar değerlendirildi.
Çalışma planı: Dokuz hastaya (4 erkek, 5 kadın; ort. yaş 38; dağılım 23-66) el bileğindeki ağrıyı geçirmek, hareketleri ve kavrama kuvvetlerini artırmak amacıyla PSRA uygulandı. Bir hastada akut transskafoid-perilunat kırıklı çıkık; bir hastada eski perilunat kırıklı çıkık; dört hastada Kienböck hastalığı; üç hastada skafoid kaynamama sonrasında gelişen SLAC (scapho-lunate advanced collapse) artriti vardı. Semptomların süresi sekiz ay ile 10 yıl arasında değişiyordu. Ameliyat öncesi ve sonrası klinik ve radyografik incelemelerle yöntemin sonuçları değerlendirildi. Aktif-pasif hareketler, kavrama kuvveti, pulp pinch ve key pinch ölçümleri yapıldı. Hastalar ortalama 35.4 ay (13.5-72 ay) süreyle izlendi.
Sonuçlar: Tüm olgularda ameliyat sonrası dönemde ağrı sona erdi ve erken dönemde komplikasyon görülmedi. Akut karpal kırıklı çıkık olan hastada, ameliyattan üç yıl sonra radyokapitat eklem dejenerasyonu ve ağrı sonucu total el bileği artrodezi uygulandı. Diğer el ile yapılan karşılaştırmalarda, el bileği fonksiyonlarının ağrısız olarak yerine getirilmesinde yeterli olduğu görüldü. Hareket kısıtlılığı açısından, pasif radiyal deviyasyonda anlamlı düşüş görüldü (p<0.05). Yaş, cinsiyet, semptomların süresi gibi faktörlerin ameliyat sonrası başarı oranlarını etkilemediği gözlendi.
Çıkarımlar: Seçilmiş olgularda, PSRA ile ağrı giderilmekte, günlük aktiviteler için yeterli hareket sınırı ve kavrama kuvveti sağlanmaktadır. Ancak, radiyal deviyasyondaki düşüşü önlemek için tedaviye radiyal stiloidektominin de eklenmesi gerekir.
The mid-term results of proximal row carpectomy in the treatment of degenerative wrist joint derangements
Abstract
Objectives: We evaluated the mid-term results of proximal row carpectomy (PRC) in patients who underwent treatment for wrist joint derangements.
Methods : Nine patients (4 men, 5 women; mean age 38 years; range 23 to 66 years) underwent PRC to relive pain in the wrist joint and to improve motion and grip strength. Indications for surgery were acute transscaphoid-perilunate fracture dislocation in one patient, formerly unreduced perilunate fracture dislocation in one patient, Kienbock’s disease in four patients, and scaphoid nonunion associated with scapholunate advanced collapse (SLAC) in three patients. The duration of the symptoms ranged from eight months to 10 years. The results were assessed with the use of pre- and postoperative clinical and radiographic studies, and measurements of active and passive motion, grip strength, and pulp and key pinch strengths. The mean follow-up was 35.4 months (range 13.5 to 72 months).
Results: Postoperatively, pain relief was achieved in all the patients and no complications were encountered in the early period. One patient with acute transscaphoid-perilunate fracture dislocation developed radiocapitate joint degeneration three years after surgery and underwent total wrist arthrodesis. Compared to the uninvolved side, wrist functions were found adequate with painless motion, except for passive radial deviation which exhibited a significant decrease (p<0.05). Age, sex, and the duration of symptoms did not influence postoperative results.
Conclusion : In selected patients with wrist joint derangement, PRC enables painless and adequate motion and grip strength for daily activities. However, radial styloidectomy seems to be necessary to prevent restriction in radial deviation.
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Subjects | Health Care Administration |
| Journal Section | Original Article |
| Authors | |
| Publication Date | September 11, 2006 |
| Published in Issue | Year 2004 Volume: 38 Issue: 1 |