Glenohumeral instability remains a very complex and sometimes challenging diagnostic problem. In most patients, the diagnosis relies mainly on history and physical examination. Radiologic studies provide further information about associated lesions. Although the initial imaging modality for any shoulder condition should be routine radiographs, additional imaging modalities are utilized to evaluate treatment options and prognosis. Computed tomography arthrography and magnetic resonance imaging provide valuable information. However, magnetic resonance arthrography may be required in cases in which it is uniquely appropriate for its multiplanar capability and excellent soft tissue contrast.
Glenohumeral instabilite tanısının konması, günümüzde de çözülmesi zor olan, karışık bir sorundur. Birçok hastada tanı, öykü ve fizik muayene ile konmaktadır. Radyolojik yöntemler, instabilite ile birlikte görülen lezyonlar hakkında bilgi sağlar. Radyolojik incelemeler rutin radyografilerle başlasa da, tedavi planlaması ve prognozun değerlendirmesi için genelde diğer incelemelere de başvurulmaktadır. Bilgisayarlı tomografi artrografi ve manyetik rezonans görüntüleme yararlı bilgiler vermektedir. Bunların yeterli olmadığı olgularda, omuz instabilitesinde birçok planda görüntü veren ve mükemmel yumuşak doku kontrastı sağlayan manyetik rezonans artrografiye başvurulabilir.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Review |
Authors | |
Publication Date | September 11, 2006 |
Published in Issue | Year 2005 Volume: 39 |