Complications following surgical treatment of shoulder instability and revision interventions for stabilization
Abstract
A successful surgical intervention to restore glenohumeral stability should be based on the detection of all the problems and on a plan to correct all those that are reparable. Contribution of arthroscopy to better understand the pathological anatomy and to evaluate coexisting intra-articular problems, and advances in imaging modalities and in implant technology have increased the success rates and decreased complications. The best way to avoid complications is to gather all the relevant data preoperatively and during surgery to draw the correct diagnosis and to employ the most appropriate approach or approaches accordingly. Complication rates are lower with open surgical techniques, where problems mainly arise from limited joint movements, implant deficiency, and degenerative changes. Although arthroscopic surgery is associated with significantly fewer complications seen with open techniques, it results in higher recurrence rates. Revision surgery for stabilization of the shoulder should be directed to well-defined pathologies using appropriate techniques. The most common complication encountered is the recurrence of instability, which should primarily be dealt with by open surgical techniques.
Keywords
Abstract
Başarılı bir glenohumeral instabilite ameliyatı, eklemde gelişmiş tüm patolojilerin saptanmasına ve bu patolojilerden düzeltilebilecek olanların tamamına yönelik bir girişimin yapılmasına bağlıdır. Artroskopinin yardımıyla cerrahi patoanatominin daha iyi anlaşılması, eklem içi ek patolojilerin de değerlendirilebilmesi, görüntüleme yöntemlerinde ve implant teknolojisindeki gelişmeler, tedavideki başarılı sonuçların artmasına büyük katkı sağlarken, komplikasyonların azalmasına yol açmıştır. Komplikasyonlardan kaçınmanın en önemli yolu ameliyat öncesi ve ameliyat sırasında doğru tanı konması, bu tanıya uygun yaklaşım veya yaklaşımların birlikte uygulanmasıdır. Açık cerrahi girişimlerde nüks oranı düşükken, eklem hareketlerinde kısıtlanma, artrotik değişiklikler, implant yetmezlikleri sorun olmaktadır. Açık girişimlerde gelişen komplikasyonlar artroskopik cerrahide çok daha az görülürken, artroskopik cerrahinin nüks oranları hala açık girişimlerden daha yüksektir. Revizyon cerrahisinde patolojiler iyi saptanmalı ve bunlara yönelik girişimler tercih edilmelidir. Komplikasyonlardan en sık görüleni instabilitenin tekrar ortaya çıkmasıdır ve tedavisinde sıklıkla açık cerrahi girişimler tercih edilmelidir.
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Journal Section | Review |
| Authors | |
| Publication Date | September 11, 2006 |
| Published in Issue | Year 2005 Volume: 39 |