Abstract
Amaç: Valgus impakte Neer tip 4 kırıklı hastalarda minimal invaziv açık redüksiyon, yükseltme ve greftleme yöntemiyle cerrahi tedavinin klinik ve radyografik sonuçları değerlendirildi.
Çalışma planı: On hastanın (6 kadın, 4 erkek; ort. yaş 54; dağılım 35-67) valgus impakte Neer tip 4 humerus üst uç kırığına açık redüksiyon, baş yükseltme, greftleme, tüberküllerin dikişle tespitinden oluşan biyolojik rekonstrüksiyon uygulandı. Hastaların, hepsi ameliyat öncesinde bilgisayarlı tomografi ile değerlendirildi. Olguların üçünde krista iliyakadan alınan trikortikal greft kullanılırken, yedi hastada liyofilize trikortikal iliyak allogreft kullanıldı. Cerrahi girişim travma sonrasında ortalama üçüncü günde (dağılım 1-10 gün) yapıldı. Hastalar radyografilerle ve fonksiyonel olarak Constant ve DASH (disabilities of the arm, shoulder and hand) skorları ile değerlendirildi. Ortalama takip süresi 38.8 ay (dağılım 24-49 ay) idi.
Sonuçlar: Kırık kaynaması 6-8 haftada gerçekleşti. Son kontrollerde omuz öne elevasyonu ortalama 154° (dağılım 120°-175°), dış rotasyon 44° (35°-55°) bulundu. Ortalama Constant skoru 81.5 (dağılım 72-90), ortalama DASH skoru 23 (dağılım 17-38) olarak belirlendi. Radyografik olarak ameliyat öncesinde ortalama 178° (170°-200°) olan humerus başı inklinasyon açısı ameliyat sonrasında 134° (130°-145°) ölçüldü. Hiçbir olguda humerus başında avasküler nekroz bulgusu saptanmadı. Tüm hastalar sonuçtan memnundu.
Çıkarımlar: Valgus impakte Neer tip 4 humerus üst uç kırığı olan seçilmiş hastalarda, greftle mekanik destek de içeren biyolojik rekonstrüksiyon yöntemi etkili bir tedavi seçeneği olabilir.
Treatment of Neer type 4 impacted valgus fractures of the proximal humerus with open reduction, elevation, and grafting
Abstract
Objectives: We evaluated the clinical and radiographic results of minimal invasive surgery, with elevation of the head and tricortical iliac grafting for Neer type 4 impacted valgus fractures.
Methods : Ten patients (6 females, 4 males; mean age 54 years; range 35 to 67 years) with Neer type 4 impacted valgus fractures of the proximal humerus underwent biological reconstruction including open reduction, elevation of the head fragment, grafting, and suture fixation of tuberosities. All the patients were assessed by computed tomography preo p e r a t i v e l y. Tricortical iliac crest autograft was used in three patients and lyophilized iliac allograft was used in seven patients. The mean time to surgery was three days (range 1 to 10 days). Radiographic and clinical results were evaluated after a mean follow-up of 38.8 months (range 24 to 49 months). Constant and DASH (disabilities of the arm, shoulder and hand) scores were used for functional evaluation.
Results: All the fractures united within six to eight weeks. On final examinations, the mean forward flexion of the shoulder was 154° (range 120° to 175°) and external rotation was 44° (35° to 55°). The mean Constant and DASH scores were 81.5 (range 72 to 90) and 23 (range 17 to 38), respectively. The mean inclination angle of the humerus head decreased from 178° (170°-200°) to 134° (130°-145°) postoperatively. None of the patients had signs of osteonecrosis in the humeral head. All the patients were pleased with the outcome.
Conclusion: The biologic reconstruction technique used with graft support may be an effective alternative treatment in selected patients with type 4 valgus impacted fractures of the proximal humerus.
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Subjects | Health Care Administration |
| Journal Section | Original Article |
| Authors | |
| Publication Date | April 18, 2007 |
| Published in Issue | Year 2007 Volume: 41 Issue: 2 |