Amaç: Metatars başı osteokondrozunun (Freiberg hastalığı) debridman, sinoviyektomi ve dorsal kapalı kama osteotomisiyle tedavisinin orta dönem sonuçları değerlendirildi.
Çalışma planı: Metatars başı osteokondrozu nedeniyle 19 hasta (17 kadın, 2 erkek; ort. yaş 26; dağılım 13-49) debridman, sinoviyektomi ve dorsal kapalı kama osteotomisi ile tedavi edildi. Hastaların temel yakınması yürüme veya spor aktivitesi sırasında ağrı idi. On altı hastada ikinci, iki hastada üçüncü metatarsta, bir hastada ise aynı ayakta her iki metatarsta tutulum vardı. Dört hastada travma, diğer hastalarda günlük iş aktiviteleri sırasında uzun süre ayakta durma öyküsü vardı. Smillie sınıflamasına göre, dört hastada tip 5, 12’sinde tip 4, üçünde tip 3 osteonekroz saptandı. Osteotomi ile metatars başı plantar yüzeyinin falanks ile düzgün yüzey oluşturacak şekilde eklem yapması sağlandı. Ortalama izlem süresi 41 ay (dağılım 15-88 ay) idi. Değerlendirme Kitaoka ve ark.nın skalasına (Lesser Metatarsophalangeal-Interphalangeal Scale) göre yapıldı.
Sonuçlar: Değerlendirme skalasına göre yedi hastada (%36.8) mükemmel, dokuz hastada (%47.4) iyi, üç hastada (%15.8) kötü sonuç elde edildi. Kötü sonuç alınan üç hastanın ikisi tip 5, biri tip 4 idi. Bu hastalarda metatars başında aseptik nekroz ve yaklaşık 4 mm kısalık gelişti. Bir hastaya avasküler nekroz nedeniyle rezeksiyon artroplastisi uygulandı. Hastalarda ortalama 15° (dağılım 0°-30°) fleksiyon, 10° (dağılım 0°-20°) ekstansiyon kaybı gelişti. Ameliyat sonrasında metatars uzunluğunda ortalama 1.6 mm (dağılım 1-4 mm) kısalık saptandı. Hiçbir hastada ameliyat sonrasında enfeksiyon, kaynamama, artroz görülmedi.
Çıkarımlar: Freiberg hastalığının tedavisinde debridman, sinoviyektomi ve dorsal kapalı kama osteotomisi başarılı bir yöntemdir.
Objectives: We evaluated the midterm results of debridement, synovectomy, and dorsal closing-wedge osteotomy in the treatment of metatarsal head osteochondrosis (Freiberg’s disease).
Methods : Nineteen patients (17 females, 2 males; mean age 26 years; range 13 to 49 years) were treated with debridement, synovectomy, and dorsal closing-wedge osteotomy for metatarsal head osteochondrosis. The main presenting symptom was pain on walking or sports activities. The second metatarsal head was affected in 16 patients, the third in two patients, and both heads in one patient. Four patients had a history of trauma, while the remaining patients had a history of standing for long hours. According to the Smillie ’s classification, four patients had type 5, 12 patients had type 4, and three patients had type 3 osteonecrosis. After osteotomy, the smooth and healthy plantar surface of the metatarsal head faced the phalangeal cartilage. The mean follow-up period was 41 months (range 15 to 88 months). The results were assessed by the Lesser Metatarsophalangeal-Interphalangeal Scale by Kitaoka et al.
Results : The results were excellent in seven patients (%36.8), good in nine patients (%47.4), and poor in three patients (%15.8). Poor results were seen in two patients with type 5, and one patient with type 4 osteonecrosis, all of whom developed aseptic necrosis in the metatarsal head and shortening of about 4 mm. One patient underwent resection
arthroplasty. The mean flexion and extension losses were 15° (range 0° to 30°) and 10° (range 0° to 20°), respectively. The mean shortening in the metatarsal length was 1.6 mm (range 1 to 4 mm), postoperatively. No instances of infection, nonunion, or arthrosis were encountered.
Conclusion: Treatment with debridement, synovectomy, and dorsal closing-wedge osteotomy yields successful results in Freiberg’s disease.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Original Article |
Authors | |
Publication Date | April 18, 2007 |
Published in Issue | Year 2007 Volume: 41 Issue: 2 |