Amaç: K-tellerinin eklemin içinden geçmesi modifiye gergi bandı yönteminin komplikasyonlarında biridir. Bununla birlikte bu komplikasyondan kaçınmak için tellerin giriş noktası ve gönderilme açısı ile ilgili bilgi ve yeterli kanıt bulunmamaktadır. Bu deneysel çalışmanın amacı olekranonun değişik noktalarından ve değişik açılarla gönderilen K-tellerinin eklemi delme olasılığının değerlendirilmesidir.
Çalışma planı: Tüm ölçümler 50 farklı kadavra ulnasında, uygulamalar ise bu ulnaların birebir köpük kopyaları üzerinde yapıldı. Olekranon yüksekliği, semilunar çentiğin santral, ulnar ve radial yüksekliği gibi morfometrik ölçümler yapıldı. Sagittal planda eklem açısı ve “tüberkül” açısı olarak adlandırdığımız açı ölçüldü. 1.6 mm çapında iki adet K-teli olekranon dorsal korteksinin 0 mm, 5 mm ve 8 mm anteriorundan 20° ve 30° açılar ile gönderildi. Tellerin eklemin içinden geçip geçmediği görsel ve radyolojik olarak incelendi.
Bulgular: Semilunar çentiğin santral, radial ve ulnar yükseklikleri sırası ile ortalama 17.3 mm (14.7-20.0), 16.2 mm (12.0-21.0) ve 15.8 mm (13.30-20.5) olarak ölçüldü. 0mm seviyesinde 20° ve 30° açılarla (0 mm 20° 30°) ve 5 mm seviyesinde 20° açı ile (5 mm 20°) eklem içi tel geçişi izlenmedi. 8 mm 30° tel gönderilirken her iki fasette %64’den daha fazla oranda eklem içi tel geçişi izlendi. Eklem içi tel geçişi göz önünde tutulduğunda başarı sıralaması 0 mm = 5 mm 20° > 5 mm 30° = 8 mm 20° > 8 mm 30° şeklinde idi. Teller 8 mm 30°, 8 mm 20° ve 5 mm 30° şeklinde gönderildiğinde semilunar çentiğin radial yüksekliği ve eklem içi tel geçişi arasında negatif korrelasyon izlendi (tüm p<0.047). Özellikle 8 mm 20° ve 5 mm 30° uygulamalarda olmak üzere radyolojik ve gözlemsel incelemeler arasında uyumsuzluk mevcuttu. Radyolojik olarak eklem dışı olarak değerlendirilen ve aslında eklem içinden geçen tellerin sıklığı 8 mm 30° uygulama için 4/28 (%14.3), 8 mm 20° uygulama için 4/7 (%57.1) ve 5 mm 30° uygulama için 5/6 (%83.3) idi.
Çıkarımlar: Modifiye gergi bandı yöntemi uygulanırken eklem içi geçişi önlemek için K-telleri olekranon dorsal korteksinin ilk 5 mm’lik kısmından en fazla 20° açı ile gönderilmelidir. Buna ek olarak kırık konfigürasyonu nedeni ile tellerin daha anteriordan gönderilmesi gerekirse teller proksimal ulna korteksine göre daha dar bir açı ile gönderilmelidir.
Objective: Articular penetration of K-wires is a possible complication of the modified tension band wiring technique. However, there is no clear information or evidence regarding the entry point or introduction angle for K-wires to avoid this complication. The aim of this experimental study was to evaluate the effect of varying K-wire insertion points and angles on the risk for articular penetration during modified tension band wiring for olecranon fractures.
Methods: All anatomical measurements were made on 50 cadaveric ulnas, and all other measurements were performed on exact foam replications of the 50 cadaveric ulnas. Morphometric measurements, including olecranon height and heights of the central, radial and ulnar facets of the semilunar notch, were taken. In the sagittal plane, articular angle and tubercle angle were measured. Two 1.6-mm parallel K-wires were inserted from 0, 5 and 8 mm anterior to the dorsal cortex of the olecranon process at angles of 20Åã and 30Åã. K-wire articular penetration was evaluated both visually and radiographically.
Results: The mean central, radial and ulnar heights of the semilunar notch were 17.3 mm (14.7–20.0),16.2 mm (12.0–21.0) and 15.8 mm (13.30–20.5), respectively. We observed no articular penetration at the 0-mm level at 20Åã and 30Åã (0 mm 20Åã and 0 mm 30Åã, respectively) or at 5 mm 20Åã. At 8 mm 30Åã wire introduction, more than 64% articular penetration was observed on either facet. The sequence from least to most likely to cause articular penetration was: 0 mm = 5 mm 20Åã > 5 mm 30Åã = 8 mm 20Åã > 8 mm 30Åã. The radial height of the semilunar notch was negatively correlated to the risk of articular penetration, when the wire was introduced at 8 mm 30Åã, 8 mm 20Åã and 5 mm 30Åã (all p<0.047). There were poor correlations between radiological and direct observational assessments, particularly for 8 mm 20Åãand 5 mm 30Åã. The frequency of intra-articular positioning for those observed to be radiologically extra-articular was 4/28 (14.3%) for 8 mm 30Åã, 4/7 (57.1%) for 8 mm 20Åã and 5/6 (83.3%) for 5 mm 30Åã.
Conclusion: When applying the modified tension band wiring technique to prevent articular penetration, K-wires should be inserted in the first 5 mm from dorsal cortex of the olecranon process at a maximum angle of 20Åã. Moreover, if the wires are required to be inserted more anteriorly because of the anatomical configuration of the fracture, they should be inserted at a shallow angle in the sagittal plane in relation to the proximal cortex of the ulna.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Experimental Study |
Authors | |
Publication Date | May 22, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Volume: 49 Issue: 2 |