Bu
makale bürokratik sisteme katılmayı ve Memlük idarî kurumlarında üst makamlara
gelmeyi başaran ve sonunda büyük güç ve siyasî otorite elde eden zanaatkârların
ve halktan kimselerin kariyerlerini incelemektedir. Bu dönemde sufi şeyhler,
ortak kökenli erkekler ve Memlük hayırseverliğinin faydalanıcıları güçlü ve
yetkili figürler olarak ortaya çıktılar, aristokrasi ve halk tarafından eşit
ölçüde saygı gördüler. Ayrıca otoriteler tarafından esnek ve yeni bir tutumun
ardından yeni ayrıcalıklı gruplar Cuma camilerinin kurucuları olarak görülmektedir.
Dönemin tarihçileri tarafından sıklıkla eleştirilen bu sosyal akışkanlık, akademik
eğitimli nüfusun büyük bir kısmına ulaştıran Memlük aristokrasisinin dindar
himayesinin bir sonucuydu. Memlük döneminin sonlarına doğru, dinî kurumların
yapısı da düzleşmişti: sufî hizmetlerin yer aldığı Cuma camileri eski medrese
ve hankâhların yerini aldı. Bu makale dönemin görsel sanatlarının, toplumsal
değişimleri sanatsal himayenin yeni yönleriyle birlikte nasıl yansıttığını da
tartışmaktadır.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Translation |
Authors | |
Translators |
Zeynep- Erçetin Dağınık This is me Seriyye Akan This is me |
Publication Date | August 31, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 3 Issue: 2 |
Akademik Platform İslami Araştırmalar Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.