إعراب الجمل التي لیست بذات المحل أنموذجا عند الف اّ رء ت 207 ه

Year 2015, Volume: 2 Issue: 1, 89 - 123, 31.07.2015

Abdulhalim Abdullah

Abstract

This research deals with roots of sentences declension especially the

sentences that hasn’t a place at al-Farra works (207 AH), due to he is the first

grammarian declaring the term. the search deals with terms used by AL-Farra

to indicate to the sentence, , and then deals with sentences that has no place,

such as: Renewal or Introductive sentence, Inserted sentence, Explicative

sentence, Answer of the oath sentence, Bond of conjunction sentence, Answer of

the condition sentence, attracted sentence

Keywords

إعراب

İrabda Mahalli Olmayan Cümleler - Ferra Örneği (ö. 207)

Abstract

Araştırma irabda yer olmayan cümleleri, böyle bir olgunun varlığının kesin

olduğunu ilk olarak belirten dil bilgini olması ve cümle kavramında açık bir

şekilde ilk olarak bahsetmesi hasebiyle el-Ferra (ö. 207) örneği bağlamında ele

almakta, araştırmanın önemi bu yönünden ortaya çıkmaktadır. Nitekim el-

Ferra’nın irabda yeri olmayan cümleler konusundaki öncü çalışmalarını

detaylıca araştırmaktadır. İrabda yeri olmayan cümleler şunlardır: İbtida veya

istinaf cümlesi, itiraz cümlesi, tefsir cümlesi, Yemin cevabı cümlesi ve atıf

cümlesi.

Keywords

İ'rab, el-Ferra

Parsing of Sentences that Have no Place to Express – The Sample of al-Farra 207H

Abstract

This research deals with roots of sentences declension especially the
sentences that hasn’t a place at al-Farra works (207 AH), due to he is the first
grammarian declaring the term. the search deals with terms used by AL-Farra
to indicate to the sentence, , and then deals with sentences that has no place,
such as: Renewal or Introductive sentence, Inserted sentence, Explicative
sentence, Answer of the oath sentence, Bond of conjunction sentence, Answer of
the condition sentence, attracted sentence.

Keywords

Al-Farra, meanings of the Koran, declension of sentences, sentences that do not have a place to express, not a place

References

• el-Enbârî, Ebuʼl-Berekât, Esrâruʼl-Arabiyye, Tahk: Fahr Salih Kaddâre, Dâruʼl-Cîl, Beyrut 1995.
• el-Ensarî, Cemaleddin b. Hişam, Muğniʼl-Lebîb ʼan Kütübiʼl-Eʼarîb, Tahk: Mâzin el-Mübarek vd., Daruʼl-Fikr.
• el-Ferrâ, Ebu Zekeriyya Yahya b. Ziyad, Meʻâniʼl-Kurʼân, Alemüʼl-Kütüb, Beyrut 1983.
• Hadice Ahmed Müfti, Nahvuʼl-Kurrâiʼl-Kûfiyyîn, Daruʼn-Nedve el-Cedîde, Beyrut 1985.
• el-Halebî, es-Semin, ed-Dürrüʼl-Masûn, Tahk: Ahmed Muhammed el-Harrât, Daruʼl-Kalem, Dımaşk 1406.
• Hüsnî Abdülcelil, İʻrabuʼn-Nass: Dirasetün fiʼl-Cümeliʼlletî lâ Mehalle Leha mineʼl-İʻrab, Daruʼs-Sahve, 2010.
• İbn Cinnî, el-Lumaʼ fiʼl-Arabiyye, Tahk: Faiz Faris, Daruʼl-Kütübiʼs-Sekafiyye, Kuveyt 1972.
• es-Serrâc, Ebû Bekr b., el-Usûl fiʼn-Nahv, Abduʼl-Hüseyn el-Fetelî, Beyrut 1985.
• es-Suyûtî, Celaleddin, el-Eşbâh veʼn-Nezair, Daruʼl-Kütübiʼl-İlmiyye, Beyrut. eş-Şair, Hasan Musa, Tatavvuruʼl-Arâiʼn-Nahviyye ʻinde İbn Hişam el-Ensarî, Daruʼl-Beşir, Amman 1994.
• Ez-Zeccac, Meʻâniʼl-Kurʼâni ve İʻrabuh, Tahk: Abdulcelil Abdu Şelebi, Alemüʼl-Kütüb, Beyrut 1989.