EVOLUTION OF THE FOREST MANAGEMENT PHILOSOPHY IN TURKEY: A CASE STUDY OF ARTVIN PLANNING UNIT

Year 2006, Volume: 7 Issue: 1, 10 - 27, 20.03.2011

Hacı Ahmet Yolasığmaz Emin Zeki Başkent Günay Çakır

Abstract

Forest management plans were firstly prepared and implemented in Turkey between 1963 and 1973. All forests in Turkey have been managed with timber oriented forest management philosophy; however, there have been some developments about inventory and silviculture techniques for approximately 40 years. Last decade, Turkey participated in Convention of Biological Diversity in Rio (1992) and included in both Pan – European and Near East Region Conventions. Nowadays, Turkish forest management philosophy has changed from timber management to ecosystem-based multiple-use forest planning with the principles of “sustainable forest management” criteria and indicators drafted in a few national and international agreements. Thus, Turkish forestry is underway in a restructuring process. This paper presents evolution  of the traditional forest management philosophy in Turkey since 1963. This study was carried out in Artvin Planning Unit. Past two decade planning periods (managed under timber management approach) was compared with current case study data used for forest multiple use management approach based on ecosystem in terms of distribution of age class, site class and  change of volume and
increment.  In conclusion, former applications and techniques for adaptation of improvement must be analyzed and interpreted properly. Monetary resources and experts as well as legal, technique and scientific framework must be provided.

Keywords

-

ÜLKE ORMAN AMENAJMAN FELSEFESİNDEKİ DEĞİŞİM: 1972’DEN GÜNÜMÜZE ARTVİN PLANLAMA BİRİMİ

Abstract

Ülkemizde 1963 yılında ilk dönem orman amenajman
planlarının hazırlanması ve uygulamaya aktarılması ile gerçek anlamda planlı
ormancılığa geçilmiştir. Yaklaşık 40 yıllık süreçte envanter ve teknik
ormancılık uygulamalarında bir takım gelişmeler olmasına rağmen, odun
üretimi eksenli klasik ormancılık anlayışı devam ettirilmiştir. Son 10 yıllık
dönemde ise başta biyolojik çeşitlilik sözleşmesi ve paralelinde gelişen
süreçlerde yer alarak dünyadaki gelişmeleri yakından izleyen ülkemiz,
ormancılık felsefesinde değişime giderek Ekosistem Tabanlı Çok Amaçlı
Planlama (ETÇAP) yaklaşımını prensipte kabul etmiş ve gerekli altyapısal
değişikliklere başlamıştır. Dünden bugüne ülke ormancılık felsefesindeki
değişimin orman amenajmanı perspektifinden ele alındığı bu makalede;
araştırma alanı olan Artvin Merkez Planlama Biriminin odun üretimi eksenli
klasik planlama yaklaşımı ilkeleri doğrultusunda hazırlanan iki dönem orman
amenajman planı verileri ve ETÇAP yaklaşımı ilkeleri doğrultusunda 2001–
2003 yıllarında toplanan veriler, bonitet, yaş sınıfı, servet ve artım gibi
meşcere parametreleri açısından karşılaştırılmıştır. Araştırma alanı baz
alınarak, ormancılık tekniği ve felsefesindeki değişim ve gelişimin
yansımaları; tablo, grafik ve haritalar yardımıyla ortaya konulmuştur.
Değişimi sindirmek için geçmişi iyi sorgulamak, analiz etmek ve doğru
sonuçlar çıkarmak, uygulamaya aktarmak içinse; yasal, teknik ve bilimsel
altyapıya ek olarak finansman ve donanımlı uzman kadrolar oluşturmak
gerekmektedir

Keywords

Orman amenajmanı , çok amaçlı planlama , coğrafi bilgi sistemleri

References

• Başkent, E.Z., Köse, S., Yolasığmaz, H.A., Çakır, G., Keleş S., Orman Amenajmanında Yeni Açılımlar Çerçevesinde Planlama Sürecinin Tasarımı, Orman Amenajmanında Kavramsal Açılımlar Sempozyumu, 18–19 Nisan 2002, İstanbul.
• Asan, Ü., Orman Kaynaklarının Çok Amaçlı Kullanımı ve Planlama Sistemleri, Ormanların Çok Amaçlı Planlanması Toplantısı, 5–6 Mayıs 1999, s. 33–40, Bolu.
• Grumbine, R.E., What is Ecosystem Management? Conserv. Biol., 8 (1), 27–38 (1994).
• Başkent, E.Z., Doğaya Uygun Orman Amenajmanı ve Konumsal Planlama, 1.Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi, Trabzon, 1995, 4.Cilt, s. 276–283.
• Başkent, E.Z., Yolasığmaz, H.A., Mısır M., Ekosistem Amenajmanı, I. Ulusal Ormancılık Kongresi, Ankara, 2001, Bildiriler Kitabı, Türkiye Ormancılar Derneği Yayınları, s. 60–74.
• Başkent, E.Z, Köse, S, Kaya, Z, Altun, L, Terzioğlu, S., Başkaya, Ş. GEF II, Biyoçeşitlilik ve Doğal Kaynak Yönetimi Türkiye’de Biyoçeşitliliğin Orman Amenajman Planlarına Entegrasyonu Strateji ve Tasarımın Geliştirilmesi, Son Rapor, 59 sayfa, 2004.
• Başkent, E.Z., Köse, S., Terzioğlu, S., Başkaya, Ş., Altun L., Biyolojik Çeşitliliğin Orman Amenajman Planlarıyla Bütünleştirilmesi: GEF Projesi Yansımaları-I, II, Orman Mühendisliği Dergisi, Sayı: 4-5-6 (2005) 15-22, 7-8-9, 27-33.
• Ercanlı İ., Artvin Orman İşletme Şefliği Sınırları İçerisindeki Doğu Ladini (Picea orientalis (L.) Link.) Meşcerelerinde Sıklığa Bağlı Hâsılat Tablosunun Düzenlenmesi, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Trabzon, 2003.
• Başkaya, Ş., Artvin Yöresi Kuş ve Memeli Yaban Hayvanı Türleri, Özel Araştırma, 2004.
• Yolasığmaz, H.A., Orman Ekosistem Amenajmanı Kavramı ve Türkiye’de Uygulaması, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Trabzon, 2004. 14. Köse, S., Doğu Karadeniz Bölgesi Ormanlarında Eta Azalmasının Nedenlerinin Araştırılması, Güz yarıyılı Seminerleri, KTÜ Orman Fakültesi, Trabzon, 1996, s. 31-40,
• Öztürk, A., Devlet Orman İşletmelerinde İşletme Amaç ve Stratejilerinin Belirlenmesi (Doğu Karadeniz Bölgesi Örneği), KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Trabzon, 2003.
• Başkent, E.Z., Yavuz, H., Köse, S., Kırış, R., Orman Amenajmanında Yeniden Yapılanmaya İlişkin Yapılan Anketin Uygulama Açısından Değerlendirilmesi–I, II, Orman ve Av Dergisi, Sayı:4-5, (2005) 29-44, 37-40.