The rules of restoring or building a church in the lands of Islam were
determined by Islamic law. It is believed that the Ottoman authorities followed
these rules and applied some restrictions concerning construction and
restoration of worship areas of non-Muslims. However, this study suggests that
, in some cases, Ottoman pragmatism, the domestic and the international
economic and political developments, and the Ottoman reforms, especially the
Tanzimat Reforms between 1839-1876, forced the state to overlook the Shari’a
rules regarding church restoration and construction. Besides these factors, as
in the case of Antakya (Antioch), regional political developments that were the
control of the city by the governor of Egypt between 1832-1840 and the Muslim
reaction to church construction or restoration attempts of non-Muslims were
determinant in church construction and restoration process.
İslam topraklarında kilise inşaası veya restorasyonu ile ilgili kurallar
şer’iyye kuralları ile belirlenmiştir. Osmanlı İmparatorluğu’nun bu kuralları
benimsediğine ve kilise inşaası konusunda gayrimüslim halka bazı kısıtlamalar
getirdiğine inanılır. Ancak, bazı durumlarda, Osmanlı İmparatorluğu’nun
çıkarları, içeride ve dışarıdaki politik ve ekonomik gelişmeler ve uygulanan
reformlar, özellikle Tanzimat reformları, Osmanlı İmparatorluğu’nun bu
kısıtlayıcı kuralları uygulamaya koymamaya zorlamıştır. Bu faktörlerin yanında,
bazı bölgesel gelişmeler de kilise insaasına dair şer’i hükümlerin
uygulanamamasına sebep olmuştur. Antakya kazasında olduğu gibi, 1832-1840
yılları arasında Mısır valisinin şehri işgal etmesi ve Müslüman halkın kilise
inşaası ya da restorasyonuna dair verdikleri tepkiler kilise inşaası ya da
restorasyonuna dair kuralların uygulanması ya da uygulanmaması bağlamında
etkili olmuştur.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | History |
Authors | |
Publication Date | July 1, 2018 |
Submission Date | April 5, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 |