Turkish Alphabet Revolotion

Year 2021, , 804 - 813, 30.07.2021

Ali Gürsel

https://doi.org/10.17067/asm.952756

Abstract

The Turks, who founded many states throughout history, adopted the Arabic alphabet upon converting to Islam; therefore, writing systems were continuously changed, but the Arabic alphabet could not be fully adapted to Turkish. Especially after the Tanzimat reform era, discussions on the alphabet gained momentum in parallel with the development of the press and publishing industry. These discussions continued in the Republican times. The alphabet reform gained success and was realized in order to ease literacy, to increase the educational and cultural level of the Turkish nation, to form a national culture, and to reach the ideals of the modern civilization. The Turkish alphabet revolution is a great achievement. Like every great achievement, this issue can be analyzed in three respects, namely language, education and culture.

Keywords

Alphabet, education, revolution, Turkish

Türk Yazı Devrimi

Abstract

Tarihte büyük bir devlet kurmuş olan Türkler, İslamiyet’i kabul ettikten sonra Arap alfabesi Türklere yayılmış ve uygulanmıştır. Bu nedenlerden dolayı yazım kuralları sürekli değişmiş, ancak Türkçe’ye uygulaması başarılamamıştı. Özellikle Tanzimat’tan sonra basın ve yayın hayatının gelişmesine paralel olarak alfabe tartışmaları da başlamıştır. Bu tartışmalar Cumhuriyet devrinde de devam etmiştir. Okumayı ve yazmayı kolaylaştırmak, Türk milletinin eğitim ve kültür düzeyine yükseltmek ve ulusal kültürünü oluşturmak amacıyla çağdaş uygarlığa ulaşmak maksadıyla yapılan harf devrimi başarıya ulaşmış ve gerçekleşmiştir. Türk yazı devrimi büyük bir olaydır. Her büyük olay gibi bu konu da dil konusu, eğitim konusu ve kültür konusu olarak ele alınabilir.

Keywords

Yazı, Devrim, Eğitim, Türk.

References

• ADIVAR, H. E., (1962). Türkün ateşle imtihanı, İstanbul.
• AKŞİN, S., (1997). Ana çizgileriyle Türkiye’nin yakın tarihi, Cilt: 2, İstanbul: İmaj Yayıncılık.
• Atatürk’ün Bütün Eserleri, (1998). Cilt: 15, İstanbul: Kaynak Yayınları.
• AYDEMİR, Ş. S., (2009). Tek adam, İstanbul: Remzi Kitabevi.
• AYDOĞAN, M., (2018). Türkiye Üzerine Notlar, Ankara: Pozitif Yayıncılık.
• BORAK, S., (1998). Atatürk’ün istanbul’daki çalışmaları, İstanbul: Kaynak Yayınları.
• Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi, (1983). Cilt: 9-10, İstanbul: İletişim Yayınları.
• ERGİN, M. (1976). “Türklerde yazı ve alfabeler”, Türk Dünyası El Kitabı, Ankara.
• ERGİN, O., (1977). Türkiye maarif tarihi, Cilt: 2, Istanbul: Eser Neşriyat.
• GOLOĞLU, M., (1971). Cumhuriyete doğru, Ankara: İş Bankası Kültür Yayınları.
• İNAN, A., (1969). Medeni Bilgiler, Ankara: Örgün Yayınevi.
• KARAL, E. Z., (2001). Osmanlı tarihinde Türk dil sorunu, Ankara: Başkent Üniversitesi Yayınları.
• KORKMAZ, Z., (1992). Atatürk ve Türk dili belgeler, Ankara: TDK
• KORKMAZ, Z., (2006). “Atatürk ve Türk dili”, Türk Dil Dergisi, Sayı: 655.
• MEYDAN, S., (2020). Cumhuriyet tarihi yalanları, İstanbul: İnkılap Kitabevi.
• MUMCU, A., (1996). Tarih açısından Türk devriminin temelleri ve gelişimi, İstanbul: İnkılap Kitabevi.
• ŞİMŞİR, B. N., (1992), Türk yazı devrimi“, Ankara: Türk Kültür Dil ve Tarih Kurumu Yayınları.
• TONGUL, N., (2004). “Türk harf inkılabı”, Atatürk Yolu Dergisi, 9/3, 103-130.
• TURAN, Ş., (1998). Atatürk ve ulusal dil, Ankara: TDK Yayınları.
• ÜLKÜTAŞ, M. Ş., (1973). Atatürk ve harf devrimi, Ankara: TDK Yayınları.