Scholars opt for several ways to avail themselves of previous studies produced in a foreign language as they author in their native tongues. Among these ways is translation rendered either by authors themselves or commissioned translators. The author of this paper observed another strategy adopted by Turkish scholars, i.e. pseudo-retranslation as an act and product, which can be defined as an academic author’s partial or complete presentation of another author’s translation as a retranslation of (a portion of) the original work. Although this definition is similar to plagiarized translation (Turell, 2004; Şahin, Duman, Gürses, Kaleş, and Woolls, 2019; Şahin, Duman, and Gürses, 2015), translational plagiarism (Gürses, 2011), translation plagiarism (Taş, 2019; Parlak, 2008; Leighton, 1994), the author refrained from defaulting to one of these terms and thus coined a novel term, pseudo-retranslation, because the author did not wish to discuss the unethicality/ethicality of this act and present it as a misconduct but as a strategy of academic textual production by avoiding the confused and confusing terminological profusion. For the purpose of the study, he employed a software program, WCopyFind, to identify intertextual similarities and to harvest qualitative and quantitative data. By doing so, the present study is intended to analyze the pseudo-retranslations by Turkish academic authors to reveal morphological, lexical, and syntactical elements obfuscating the tie between their pseudo-retranslations (in Turkish) and the source translation (in Turkish). The corpus consists of one non-academic and 15 academic works, i.e. seven articles, five master’s theses, two dissertations, and one book. Only the works containing “Drmrod” and “Dromrod”, misspellings of (Jeanne Ellis) Ormrod, and incorporating her six-item list of metacognitive skills in Turkish were included in the study. These two common misreferences are operationalized as initial indicators of pseudo-retranslations. The results revealed that Kalafat (2004) was the first to translate Ormrod’s six-item list into Turkish and to introduce the misspelt “Drmrod” and the other 15 translations(!) were its pseudo-retranslations. The results also showed that the authors had recourse to partial or complete pseudo-retranslations, the 14 pseudo-retranslations incorporated textual properties obfuscating the source translation, and WCopyFind was not competent enough to detect Turkish intertextual similarities owing to the obfuscating properties in the pseudo-retranslations.
Keywords: obfuscation, pseudo-retranslation, academic works, intertranslational similarity,
obfuscation pseudo-retranslation academic works intertranslational similarity
I would like to express my gratitude to the Center for Middle Eastern Studies, the University of Texas at Austin for hosting me as a visiting scholar and providing me with the materials and the setting that allowed me to conduct my post-doctoral research "Patient Zero: Pseudo-retranslation in Academic Papers".
Bilim insanları, anadillerinde metin oluştururken yabancı bir dilde üretilen önceki çalışmalardan faydalanmak için çeşitli yollara başvururlar. Bu yollardan biri yazarın kendi yaptığı veya bir çevirmene yaptırdığı çevirilerdir. Bu çalışmanın yazarı, Türk bilim insanları tarafından başvurulan başka bir strateji gözlemlemiştir. Yazar bu görüngüyü ‘sözde yeniden çeviri’ olarak adlandırmıştır. Bir eylem ve bu eylemin ürünü olarak sözde yeniden çeviri; bir akademik yazarın başka bir akademik yazarın çevirisini, kaynak metnin bir kısmının veya tamamının yeniden çevirisi gibi sunması olarak tanımlanabilir. Her ne kadar bu tanım çeviri intihaline (Turell, 2004; Şahin, Duman, Gürses, Kaleş, and Woolls, 2019; Şahin, Duman, and Gürses, 2015; Gürses, 2011; Taş, 2019; Parlak, 2008; Leighton, 1994) benzese de yazar bu terimi kullanmak yerine yeni bir terim (sözde yeniden çeviri) üretmeyi tercih etmiştir. Çünkü yazarın amacı bu eylemin ahlaki boyutunu tartışmak ve söz konusu eylemi etik olmayan bir davranış olarak sunmak değil; çeviri intihalinin kavramsallaştırılması konusunda yaşanan karışıklıktan kaçınarak bu eylemi bir akademik metin üretme stratejisi olarak ele almaktır. Bu amaç çerçevesinde yazar, bütüncede bulunan metinler arasındaki benzerlikleri bulmak ve hem nitel hem de nicel veri toplamak için WCopyfind adlı yazılımı kullanmıştır. Bu yolla yazar, Türk akademik yazarların sözde yeniden çevirileri (Türkçe) ve kaynak çeviri (Türkçe) arasındaki bağı gizleyen/bulanıklaştıran biçimsel, sözcüksel ve sözdizimsel unsurları ortaya çıkarmayı amaçlamıştır. Çalışmanın bütüncesi; yedi makale, beş yüksek lisans tezi, iki doktora tezi, bir kitap ve bir de akademik olmayan çalışma olmak üzere 16 eserden oluşmaktadır. Sadece (Jeanne Ellis) Ormrod’un hatalı yazımları olan “Drmrod” ve “Dromrod”u ve Ormrod’un altı üstbilişsel becerisini içeren çalışmalar (İngilizce kaynak metin, bir Türkçe kaynak çeviri ve 15 Türkçe sözde yeniden çeviri) bütünceye dahil edilmiştir. Bu iki yazım hatası, bütünce çözümlenirken sözde yeniden çevirilerin ilk göstergesi olarak işlevselleştirilmiştir. Sonuçlar; Kalafat’ın (2004) Ormrod’un altı maddelik üstbiliş listesini Türkçeye çeviren ve “Drmrod” yazım hatasını gerçekleştiren ilk yazar olduğunu ve diğer 15 çevirinin(!) Kalafat’ın (2004) sözde yeniden çevirileri olduğunu göstermiştir. Sonuçlar aynı zamanda; yazarların kısmen ya da tamamen sözde yeniden çevirilere başvurduklarını, 14 sözde yeniden çevirinin kaynak çeviriyi gizleyen metinsel özelliklere sahip olduğunu ve sözden yeniden çevirilerde bulunan gizleyici özelliklerden dolayı WCopyfind’ın Türkçe metinler arasındaki benzerlikleri bulgulandırmada yeterince yetkin olmadığını göstermiştir.
gizleme sözde yeniden çeviri akademik çalışmalar çevirilerarası benzerlik
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 22 Nisan 2020 |
Gönderilme Tarihi | 9 Ocak 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: Çeviribilim Özel Sayısı |
ISSN: (online) 2602-2567