Determining the Some Physiological Charesteristic of Honey Bee (Apis mellifera L.) Colonies Established By Controlled Reared Queens in Migratory and Stationary Beekeping Conditions

Year 2018, Volume: 13 Issue: 1, 19 - 27, 25.04.2018

Mahir Murat Cengiz , Cemal Dülger

https://doi.org/10.17094/ataunivbd.309110

Cited By: 6

Abstract

In this study was conducted to determine the physiological characters in colonies established by queen bees obtained from honey bee ecotype that has mostly adapted to the conditions of Erzurum region and reared under controlled conditions. Food consumption per colony during wintering was generally 6.59 ± 0.18 kg, varying from 3.30 kg to 11.50 kg. The difference in the food consumption of the colonies during the wintering period was statistically significant (P <0.05), while the difference between the groups in terms of the loss of the population during the wintering period was statistically insignificant (P> 0.05). In the evaluation without consideration of the groups, the average population reduction per colony during wintering was 36.93 ± 0.78%, varying between 26.56% and 50.77%.The averages of frames covered with bees in Kuruçalı, Şehitler, Merkez, Mahmutçavuş, Samikale, Kontrol A and Kontrol B groups were 18.77±1.35, 19.40±1.59, 17.57±1.28, 13.50±1.14, 13.88±1.04, 14.60±0.95 and 12.99±0.71 frames/colony, respectively. Avarage amounts of brood were 4697.26±386.52, 4838.93±408.28, 4455.57±376.01, 3087.44±282.96, 3333.73±314.87, 3663.80±293.48 and 2716.80±201.06 cm2/colony, and the average honey yields were found to be 38.14±6.33, 40.35±6.54, 32.26±6.18, 21.12±4.35, 22.26±4.02, 23.56±1.68 and 13.17±2.06 kg/colony, respectively. Correlation between the development of colony population and brood production was found significant (r=+0.54; P<0.01). In addition, positive and very significant (P<0.01) correlation was calculated between the honey yield and colony population (r=+0.82). As a result, honey bee colonies in the migratory beekeeping was found to be superior to the honey bee colonies in the stationary beekeeping in terms of wintering ability, adult bee development, brood area development, honey production and fly activity.

Keywords

Honeybee (A. mellifera L.), Migratory beekeeping, Physiological charecters, Stationary beekeeping, Queen honey bee

Gezginci ve Sabit Arıcılık İşletmelerinde Kontrollü Şartlarda Yetiştirilen Ana Arılarla Oluşturulan Balarısı (Apis Mellifera L.) Kolonilerinin Bazı Fizyolojik Özelliklerinin Belirlenmesi

Abstract

Bu çalışma, Erzurum Bölgesi şartlarına uyum sağlamış arı kolonilerinden kontrollü olarak yetiştirilen ana arılarla oluşturulan kolonilerde fizyolojik özellikleri belirlemek için yapılmıştır. Kışlatma süresince koloni başına gıda tüketimi genel olarak 6.59±0.18 kg olup, 3.30 kg ile 11.50 kg arasında değişim göstermiştir. Kolonilerin kışlatma dönemindeki gıda tüketimleri arasındaki fark istatiksel olarak önemli (P<0.05) bulunurken, kışlama dönemindeki popülasyon kaybı bakımından gruplar arasındaki fark ise istatiksel olarak önemsiz bulunmuştur (P>0.05). Gruplar dikkate alınmaksızın yapılan değerlendirmede ise, kışlama süresince koloni başına popülasyon azalması ortalama %36.93±0.78 olup, %26.56 ile %50.77 arasında değişim göstermiştir. Kuruçalı, Şehitler, Merkez, Mahmutçavuş, Samikale, Kontrol A ve Kontrol B gruplarında ortalama arılı çerçeve sayısı; 18.77±1.35, 19.40±1.59, 17.57 ±1.28, 13.50±1.14, 13.88±1.04, 14.60±0.95, 12.99±0.71 adet/koloni, ortalama kuluçka alanı; 4697.26±386.52, 4838.93±408.28, 4455.57±376.01, 3087.44±282.96, 3333.73±314.87, 3663.80±293.48, 2716.80±201.06 cm2/koloni ve ortalama bal verimleri; 38.14±6,33, 40.35±6,54, 32.26±6,18, 21.12±4.35, 22.26±4.02, 23.56±1.68, 13.17±2.06 kg/koloni olarak belirlenmiştir. Koloni popülasyonu ile kuluçka üretim etkinliği arasında r=+0.54 düzeyinde önemli (P<0.01) bir korelasyon bulunmuştur. Ayrıca, bal verimi ile koloni popülasyonu arasında pozitif ve çok önemli (P<0.01) korelasyon hesaplandı (r=+ 0.82). Sonuç olarak gezginci arıcılık işletmelerimdeki bal arısı kolonilerin; kışlama yeteneği, ergin arı gelişimi, kuluçka alanı gelişimi, bal verimi ve uçuş etkinliği gibi özellikler bakımından sabit arıcılık işletmelerindeki bal arısı kolonilerinden daha üstün bulunmuştur.

Keywords

Ana arı, Balarısı (A. mellifera L.), Fizyolojik özellikler, Gezginci arıcılık, Sabit arıcılık

References

• Ocko SA, Mahadevan L., 2014 Collective thermoregulation in bee clusters. J. R. Soc. Interface 11, 1-14.
• Sumpter DJT., Broomhead DS., 2000. Shape and Dynamics of Thermoregulating Honey Bee Clusters, J. Theor. Biol., 204,1-14.
• Southwick EE., Heldmaier G., 1987. Temperature control in honey bee colonies. Bio Sci. 37,395-399.
• Caron DM., Connor LJ., 2013. Honey Bee Biology and Beekeeping, Revised ed. 205-218, Kalamazoo, Wicwas Press.
• Muz M., Solmaz H., Yaman M., Karakavuk M., 2012. Parasitic and Bacterial Pathogens in Colonies of Early Broken Up Winter Clusters Yüzüncü Yıl Üniv. Van Veterinary Journal, 23,147-150.
• Döke MA., Frazier M., Grozinger CM., 2015. Overwintering honey bees: biology and management. Current Opinion in Insect Science, 10,185-193.
• Seitz N., Traynor K.S., Steinhauer N., Rennich K.,. Wilson ME., Ellis JD.,.Rose R., Tarpy DR., Sagili RR., Caron DM., Delaplane KS., Rangel J., Lee K., Baylis K., Wilkes JT., Skinner JA., Pettis JS., VanEngelsdorp D., 2016. A national survey of managed honey bee 2014–2015 annual colony losses in the USA, Journal of Apicultural Research, 54,1-13.
• Lee KV., Steinhauer N., Rennich K., Wilson ME., Tarpy,DR., Caron DM., Pettis J 2015. A national survey of managed honey bee 2013–2014 annual colony losses in the USA. Apidologie, 46, 292-305.
• Çakmak İ., Çakmak S., 2016. Beekeepıng And Recent Colony Losses In Turkey. Uludag Bee Journal, 16,31-48.
• Uçak, A., Demen H., Karacoğlu M., 2016. Diyarbakır İli Arıcılığın Yapısı ve Sorunları. TRALLEIS, 4, 8-17.
• Özmen, G., Doğan, Z.,Öztokmak A., 2016. Adıyaman İli Arıcılık Faaliyetlerinin İncelenmesi. Harran Tarım ve Gıda Bil. Derg., 2, 19-126.
• Balkaya, İ., Kaplan H., Güven E., Avcıoğlu H., 2016. Erzurum Yöresi Arıcılarının Karşılaştıkları Bal Arısı Hastalıkları. Atatürk Üniversitesi Vet. Bil. Derg.,3, 273-281.
• Yeninar H.,2015. Wintering Capabilities of Honey Bee (Apis mellifera L.) Colonies in Differently Manufactured Hives at East Mediterranean Coastline of Turkey. Uludag Bee Journal 15, 1-9.
• Arslan S., Güler A., Çam H., 2004. Farklı Bal Arısı (Apis mellifera L.) Genotiplerinin Tokat Koşullarında Kışlama Yetenekleri ve Petekli Bal Veriminin Belirlenmesi, Agri J Gop Univ, 21, 85-90.
• Genç F., Dülger C., Dodoloğlu, A., Kutluca S., 1999. Kafkas, Orta Anadolu ve Erzurum Balarısı (Apis mellifera L) genotiplerinin Erzurum koşullarındaki bazı fizyolojik özelliklerinin Karşılaştırılması. Türk Vet. ve Hay. Derg., 23, 645-650.
• Dodoloğlu A., Genç F., 2002. Kafkas ve Anadolu balarısı (Apis Mellifera L.) ırkları ile karşılıklı melezlerinin bazı fizyolojik özellikleri. Türk Vet. ve Hay. Derg., 26, 715-722.
• Büyük M., Tunca Rİ., Taşkın A., 2017. Determination of Nosema Disease in Colonies of Kırşehir Province. Turkish Journal of Agriculture-Food Science and Technology,1, 1-5.
• Mutinelli, F., 2016. Veterinary medicinal products to control Varroa destructor in honey bee colonies (Apis mellifera) and related EU legislation–an update. Journal of Apicultural Research, 1, 78-88.
• Dülger C., 1997. Kafkas, Orta Anadolu ve Erzurum Balarısı (Apis mellifera L.) Genotiplerinin Erzurum Koşullarındaki Performanslarının Belirlenmesi ve Morfolojik Özellikleri. (Doktora Tezi) Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye.
• Dodoloğlu A., 2000. Kafkas ve Anadolu Balarısı (Apis mellifera L.) Irkları İle Karşılıklı Melezlerinin Morfolojik, Fizyolojik ve Davranış Özellikleri. (Doktora Tezi) Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye.
• Akyol E., Ünalan A., Yeninar H., Özkök D., Öztürk C., 2014. Comparison of Colony Performances of Anatolian, Caucasian and Carniolan Honeybee (Apis Mellifera L.) Genotypes in Temperate Climate Conditions, Italian Journal of Animal Science, 13,637-640.
• Arslan S., 2003. Çukurova Koşullarında Doğal Olarak çiftleştirilen Farklı Genotipli Ana Arılar (Apis mellifera L.) İle Oluşturulan Kolonilerin Tokat İli ve Çevresindeki Performanslarının Belirlenmesi. (Doktora Tezi) Gazi Osman Paşa Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye.
• Güler A., 1995. Türkiye’deki Önemli Balarısı (Apis mellifera L.) Irk ve Ekotiplerinin Morfolojik Özellikleri ve Performanslarının Belirlenmesi Üzerinde Araştırmalar. (Doktora Tezi) Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye.
• Fıratlı Ç., Budak ME., 1992. Türkiye’de Çeşitli Kurumlarda Yetiştirilen Ana Arılar İle Oluşturulan Balarısı (Apis mellifera L.) Kolonilerinin Fizyolojik, Morfolojik ve Davranış Farklılıklarının Araştırılması. TÜBİTAK VHAG-795 Nolu Proje (Kesin Raporu), 117s, Ankara.
• Güler, A., 1999. Balarısı (Apis mellifera L.)’nda şekerin beslemedeki yeri ve önemi. Türkiye’de Arıcılık Sorunları ve 1. Ulusal Arıcılık Sempozyumu Bildirileri 28-30 Eylül 1999 Fırat Üniversitesi Hacı Ali Akın M.Y.O., Kemaliye, Erzincan.