Bu çalışmada bir ileri oksidasyon yöntemi olan elektro-oksidasyon prosesinin evsel nitelikli arıtma çamurlarının anaerobik çürümesi öncesinde bir ön arıtma işlemi olarak kullanılabilirliği değerlendirilmiştir. Yürütülen çalışmada elektro-oksidasyon prosesi, Denizli’de bulunan bir evsel atıksu arıtma tesisinden alınan biyolojik çamurlara uygulanmıştır. Elektro-oksidasyon yönteminde titanyum elektrotlar hem katot hem de anot olarak kullanılmıştır. Uygulanan yöntemin çamur dezentegrasyonu açısından verimi dezentegrasyon derecesi (DD) parametresi kullanılarak Yanıt Yüzey Istatistiksel Deney Metodu ile değerlendirilmiştir. Değişken parametreler uygulanan gerilim ve süre olarak seçilmiştir. En yüksek dezentegrasyon derecesi (%13,9) 30 dakika süreyle 20 volt uygulamasında elde edilmiş olup, elektrolit ilavesinin dezentegrasyon derecesini arttırdığı belirlenmiştir. 10 g/L Na2SO4 ilavesi ile dezentegrasyon derecesi %16,6 olarak saptanmıştır. Elektro-oksidasyon prosesi uygulaması sonrasında çamurların anaerobik çürüme işlemindeki performansları Biyokimyasal Metan Potansiyeli (BMP) Testi kullanılarak değerlendirilmiştir. BMP Testi sonuçları, elektro-oksidasyon prosesi kullanılarak ön arıtılan çamurun ham çamura oranla %11,8 daha fazla metan gazı üretimine neden olduğu tespit edilmiştir. Çalışmadan elde edilen sonuçlar, dezentegrasyon amacıyla kullanılan elektro-oksidasyon prosesinin çamurların anaerobik çürüme performanslarını arttırdığını göstermiştir.
Bu çalışmada bir ileri oksidasyon yöntemi olan
elektro-oksidasyon prosesinin evsel nitelikli arıtma çamurlarının anaerobik
çürümesi öncesinde bir ön arıtma işlemi olarak kullanılabilirliği
değerlendirilmiştir. Yürütülen çalışmada elektro-oksidasyon prosesi, Denizli’de
bulunan bir evsel atıksu arıtma tesisinden alınan biyolojik çamurlara
uygulanmıştır. Elektro-oksidasyon yönteminde titanyum elektrotlar hem katot hem
de anot olarak kullanılmıştır. Uygulanan yöntemin çamur dezentegrasyonu açısından
verimi dezentegrasyon derecesi (DD) parametresi kullanılarak Yanıt Yüzey
Istatistiksel Deney Metodu ile değerlendirilmiştir. Değişken parametreler
uygulanan gerilim ve süre olarak seçilmiştir. En yüksek dezentegrasyon derecesi
(%13,9) 30 dakika süreyle 20 volt uygulamasında elde edilmiş olup, elektrolit
ilavesinin dezentegrasyon derecesini arttırdığı belirlenmiştir. 10 g/L Na2SO4
ilavesi ile dezentegrasyon derecesi %16,6 olarak saptanmıştır.
Elektro-oksidasyon prosesi uygulaması sonrasında çamurların anaerobik çürüme
işlemindeki performansları Biyokimyasal Metan Potansiyeli (BMP) Testi
kullanılarak değerlendirilmiştir. BMP Testi sonuçları, elektro-oksidasyon
prosesi kullanılarak ön arıtılan çamurun ham çamura oranla %11,8 daha fazla
metan gazı üretimine neden olduğu tespit edilmiştir. Çalışmadan elde edilen
sonuçlar, dezentegrasyon amacıyla kullanılan elektro-oksidasyon prosesinin
çamurların anaerobik çürüme performanslarını arttırdığını göstermiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | August 17, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 7 Issue: 2 |