Giriş: Hospiz ölüme götüren hastalığın son evresinde hasta ve yakınlarına rehberlik ve destek
veren, gereksinimlerini gideren tarzda örgütlenme olarak bilinir. Takım olarak çalışan hekimlerin
empati, koşulsuz olumlu yaklaşım tarzı ve duygulara açık olma ile hospiz sürecini sorunsuz olarak
yaşaması mümkündür.
Amaç: Bu çalışmanın amacı hospiz bakımının yaşam kalitesi ve ölümcül hastanın psikolojik durumu
üzerine etkisini araştırmaktır. Hospiz hizmetinin yararlarının ölümden sonra yas durumunun
devam edip etmemesi ve olumsuz durumların tedavisi olup olmadığını da belirlemeye yöneliktir.
Tartışma: Hospiz bakımı ölümcül hastalığı olanların yaşam kalitesini artırabilir, nesnel olmayan
destekleyebilir ve yaşam başarısını artırabilir. Bunaltı ve depresyon gibi olumsuz mizacı azaltabilir
ve hasta ve yakınlarının psikolojik durumlarını geliştirebilir. Ölümcül hastalığın ağrı ve diğer sıkıntılarından
ölümle kurtulma hali tartışılabilir. Ölüm sebebi ve hali hospiz bakımla ilişkisi tartışıldı.
Sonuç: Ölüm süreci herkes tarafından kolay yapılabilen ve anlaşılan standardize yöntemlerle olması
gerekir. Eğer ölü yakınları organ nakli, otopsi ve anatomi eğitimi için cesetin kadavra olması
gerekliliğine inanırsa, onlar organ vermeye, otopsi yaptırmaya ve anatomi bölümünde eğitim için
cesetin bekletilmesine gerekli izni verecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | March 1, 2007 |
Published in Issue | Year 2007 |