Babinski Refleksi Ve Yeni Bir Modifikasyonu

Year 1949, Volume: 3 Issue: 3, 68 - 74, 30.09.1949

Sabahattin Tolluoğlu

Abstract

Bu çalışma, Babinski refleksi ve literatürde tarif edilmiş çok sayıdaki modifikasyonunu incelemekte, ayrıca Türkiye’de piramidal yol lezyonlarının tanısında kullanılabilecek yeni bir uygulama yöntemini tanıtmaktadır. Babinski refleksi, 1896’da J. F. F. Babinski tarafından histerik felçlerle organik felçleri ayırt etmek amacıyla tanımlanmış olup, baş parmağın dorso-fleksiyonu ve diğer parmakların yelpaze tarzı açılmasıyla karakterizedir. Zamanla Chaddock, Oppenheim, Gordon, Bing, Schaefer gibi birçok araştırmacı tarafından çeşitli yüzeyel ve derin uyarı bölgeleri tarif edilmiştir. Çalışmada, ayak taban derisinin sertleştiği kırsal kökenli hastalarda, klasik yöntemle refleksin elde edilmesinde yaşanan güçlükleri aşmak için “ayak sırtı dış kenarından malleolus externus’tan son parmak aralığına doğru sert-sivri bir cisimle çizme” tekniği önerilmektedir. 1948–1949 yıllarında 134 piramidal lezyonlu hastada yapılan karşılaştırmada, klasik Babinski refleksi %71,5 oranında pozitif bulunurken; yeni teknik %69 oranında pozitiflik sağlamıştır. Bulgular, klasik yöntem hâlen en güvenilir olsa da, ayak sırtı tekniğinin özellikle taban derisi kalın hastalarda pratik bir alternatif olabileceğini göstermektedir.

Keywords

Babinski refleksi, Pyramidal yol lezyonu, Nörolojik muayene, Refleks modifikasyonu

The Babinski reflex and a new modification

Abstract

This study reviews the Babinski reflex and its numerous modifications described in the literature, while introducing a new application technique for diagnosing pyramidal tract lesions in Turkey. The Babinski reflex, first described in 1896 by J. F. F. Babinski to differentiate hysterical from organic paralysis, is characterized by dorsiflexion of the great toe and a fanning of the other toes. Over time, multiple surface and deep stimulation sites were proposed by researchers such as Chaddock, Oppenheim, Gordon, Bing, and Schaefer. In this study, to overcome the difficulty of eliciting the reflex in rural patients with thickened plantar skin, a novel “dorsum of the foot” technique is proposed, involving firm stimulation from the lateral edge near the malleolus externus to the interdigital space of the fifth toe using a pointed object. In 134 patients with pyramidal lesions examined between 1948–1949, the classical Babinski reflex was positive in 71.5% of cases, while the new dorsal foot technique yielded a 69% positivity rate. The findings suggest that although the classical technique remains the most reliable, the dorsal foot method offers a practical alternative in patients with calloused soles.

Keywords

Babinski reflex, Pyramidal tract lesion, Neurological examination, Reflex modification

References

• 1. Gökay, F. K. Sinir Hastalıkları. İstanbul, 1946.
• 2. Vooss, G. “Das Verhalten der spastischen Reflexe in Säuglings und im Frühen Kindesalter.” Monatsschrift für Kinderheilkunde, 1931.
• 3. Klemperer, G., Klemperer, F. “Babinskische Reflex.” Neue Deutsche Klinik, 1930; VI: 44.
• 4. Oppenheim, H. Lehrbuch der Nervenkrankheiten. 7. Auflage, Berlin, 1928.
• 5. Davidson, H. A. “Babinski’s Sign.” In: The Cyclopedia of Medicine, Surgery and Specialties. 1916.
• 6. Darguler, J. “Le signe de Babinski.” Encyclopédie Médico-Chirurgicale, Neurologie – 17012.
• 7. Sittig, O. “Zur Physiologie und Pathologie der Greifreflexe.” Verhandlungen der Gesellschaft Deutscher Nervenärzte, Wiesbaden, 1922.
• 8. Stewart, P. Plantar Reflex. The Diagnosis of Nervous Diseases. 1932.
• 9. Wartenberg, R. “The Babinski Reflex.” JAMA, 1947; 135(13): 903-908.
• 10. Hermann, S. “Über die Mannigfaltigkeit des Babinskischen Grosszehenphänomens.” Klinische Wochenschrift, 1934; 11: 1509–1510.
• 11. Sehestedt, H. “Beitrag zur Kenntnis des Babinskischen Zeichens.” Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde, 1933; 139.