Antik Yunan’da Seyirci – Performans İlişkisi

Year 2022, Volume: 8 Issue: 15, 37 - 47, 30.06.2022

İpek Özgüven

Abstract

Antik Yunan’da dramatik performansların yaratım sürecinin en büyük motivasyonu seyircidir. Klasik ve Helenistik dönemde seyirci fenomeni, modern seyirci algısından oldukça farklıdır. Tarih boyunca nüfusuna oranla muhtemelen en çok tiyatro seyircisine sahip olan bu kültür ile ilgili incelenmesi gereken unsurlar sadece performansın öğeleri değil; aynı zamanda bu performanslar ile seyircisi arasında kurulan ilişkidir. Boş vakitlerinde, sadece kişisel eğlencesi için tiyatroya vakit ayırmaya çalışan seyirci ile Antik Yunan kültürünün sosyal, politik, dinsel ve sanatsal anlamda en büyük etkinliklerinden birine, senede bir defa katılma şansı bulan seyirci, birbirinden tamamen farklı deneyimler yaşar. Antik Yunan seyircisi için bu performanslar, sadece bir sanat yapıtından ibaret olamaz. Bu nedenle, seyircinin kendinden izler bulduğu bu tür ile arasındaki ilişki yakından incelenmeye değer görülmelidir.

Keywords

Antik Yunan, Seyirci, Performans

References

• http://classics.mit.edu/Aristophanes/peace.html (04.03.2022) Aristophanes. (MÖ 451). Peace
• Aristophanes. (1975) Barış. Barış Oyunları, İstanbul: Hürriyet Yayınları
• http://www.jstor.org/stable/638240 (02.03.2022) Bain, D. (1975). Audience Address in Greek Tragedy. The Classical Quarterly, 25(1), 13–25.
• https://doi.org/10.2307/284448 (02.03.2022) Henderson, J. (1991). Women and the Athenian Dramatic Festivals. Transactions of the American Philological Association (1974-), 121, 133–147.
• Karaboğa, K. (2008). Tragedya ile Sınırları Aşmak, İstanbul: E Yay.
• http://www.jstor.org/stable/270354 (02.03.2022) Katz, M. A. (1998). Did the Women of Ancient Athens Attend the Theater in the Eighteenth Century?. Classical Philology, 93(2), 105–124.
• Nutku, Ö. (2011). Dünya Tiyatrosu Tarihi I, İstanbul: Mitos Boyut Yay.
• Revermann, M. (2006). Comic Business: Theatricality, Dramatic Tecnique and Performance Contexts of Aristophanic Comedy, Oxford: Oxford University Press.
• Ridgeway, W. (2015). The Origin of Tragedy, Cambridge: Cabridge university Press.
• Roselli, D. K. (2014). Publics and Audiences in Ancient Greek. Meanings of Audiences, Comparative Discourses, ed. Richard Butsch, Sonia Livingstone: London and New York: Routledge.
• Taplin, O. (2003). Greek Tragedy in Action, London and New York: Routledge.
• Turanlı, G. (2009). Nietzsche’Nin Grekleri: Bir Tragedya ve Bir Kaos Ateşi Oyunu, Yüksek Lisans Tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.