Diyarbakır Karpuzunun (Citrullus lanatus cv. "Sürme") in vitro Köklenmesi

Year 2016, Volume: 45 Issue: (Özel Sayı 1) 7. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi, 492 - 497, 31.03.2016

Vedat Pirinç , Ahmet Onay , Erhan Akalp

Abstract

Diyarbakır karpuzunun mikro çoğaltılmasındaki önemli basamaklardan birisi de köklenmedin In vitro köklenmede kullanılacak oksin tipi ve konsantrasyonu önceki çalışmalarda optimize edilmesine rağmen, her genotip kültür koşullarına aynı cevabı vermediğinden köklenmeyi iyileştirecek bazı uygulamalarla köklenme oranı artırılabilir. Bu çalışmada Diyarbakır karpuzu “Sürme” tipinin in vitro köklendirilmesi üzerine kullanılacak eksplant tipi, eksplantın karanlıkta bırakılma süresi, alt kültür sayısının köklenmeye etkisi ve köklenmiş fidelerin aklimatizasyonu gibi önemli uygulamaların etkisi araştırılmıştır. Araştırmada, eksplant olarak; Sürme tipine ait köklenmeye uygun 1., 2., 3. defa alt kültürlenmiş sürgünler kullanıldı. Çalışma sonuçlarına göre nodal sürgünlerin apikal sürgünlere göre daha yüksek köklenme oranı sahip olduğu (%82); eksplantın 7 gün karanlıkta kalması halinde köklenme oranın diğer sürelere göre daha yüksek olduğu (%87); 1. alt kültürde köklenme oranının diğerlerinden daha yüksek olduğu (%90) ve aklimatizasyonda kullanılan kompostun tam sterilize edilmesi halinde diğer uygulamalardan daha yüksek oranda yaşayan fide oranına (%86,60) sahip olduğu gözlenmiştir. Diyarbakır karpuzu “Sürme” tipi için elde edilen bu sonuçlar; başta Diyarbakır karpuzunun diğer tipleri olmak üzere ve birçok karpuz çeşidinde uygulanabilecektir. Ayrıca, in vitro köklenme için geliştirilen bu metotla köklenme daha hızlı ve eşzamanlı yapılacağı gibi, köklenmeden kaynaklanan materyal kayıplarının azaltılmasının da sağlanacağı düşünülmektedir. Gelecekte yapılacak karpuz transgenik çalışmalardan elde edilen değerli bitkisel materyalin köklenmesinde model olarak kullanılabileceği tahmin edilmektedir.

Keywords

Diyarbakır karpuzu , in vitro , köklenme

In vitro Rooting of Diyarbakır Watermelon (Citrullus lanatus cv. "Sürme")

Abstract

Rooting is one of the important steps in micropropagation of Diyarbakır watermelon. Although in vitro rooting auxin type and concentration used in previous studies to be optimized, each genotype does not give the same reaction in the culture conditions, so by some applications rooting rate can be improved. In this study; explant type, the time of explants remain in darkness, number of subcultures and acclimatization of rooted seedlings those effected the in vitro rooting of Sürme type Diyarbakır watermelon were researched. In the study, the explants those are suitable for rooting taken from 1., 2., 3. times subculture. According to the results of the study for rooting rate; nodal shoots have higher rate than apical (82%); explants rooting when they remain in the dark for 7 days the rate is higher than other periods (87%); rooting rate for 1. subculture was higher (90%) and acclimatization used in compost if fully sterilized have higher rate of living seedlings than other applications (86.60%). The results obtained from this study for Diyarbakır watermelon "Sürme" can be applied in many varieties especially other types of Diyarbakır watermelons. Furthermore, as will be made more rapid and synchronized by this method was developed for in vitro rooting, so the reduction of material losses during rooting is thought to be prevented. This method will be used as a model for rooting of important plants those are obtained in from transgenic studies in the future.

Keywords

Diyarbakır watermelon , in vitro , rooting

References

• Compton, M.E., Gray, D.J., 1993-a. Shoot organogenesis and plant regeneration from cotyledons diploid, triploid and tetraploid watermelon. J. Amer. Soc. Hort. Sci., 118:151-157.
• Compton, M.E., Gray, D.J., 1992. Micropropagation as a means of rapidly propagation triploid and tetraploid watermelon. Proc. Hla. State Hort. Soc. 105:352-354.
• Compton, M.E., Gray, D.J., Elmstrom, G.W., 1993-a, A simple protocol for micro propagating diploid and tetraploid watermelon using shoot-tip explant. Plant Cell Tiss. Org. Cult., 33:211-217.
• Compton, M.E., Gray, D.J., Elmstrom, G.W., 1994-a. Regeneration of tetraploid plants from cotyledons of diploid watermelon. Proc. Fla. State. Hort. Soc. 107:107-109.
• Compton, M.E., Gray, D.J., Elmstrom, G.W., 1996. Identification of tetraploid regenerants from cotyledons of diploid watermelon cultured in vitro. Euphtica 87:165-172.
• Dabauza, M., ve ark., 1997. Plant regeneration and agrobacterium-mediated transformation of cotyledon explants of Citrullus colocyynthis (L.) Schrad. Plant Cell Rpts.,16(12):888-892.
• Decoteau, D.D., 2000. Vegetable crops, Prentice Hail, Upper Saddle River, NJ.
• Demir, İ., 1974. Bitki Islahı. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi, İzmir.
• Ekinci, S., 1972. Özel Sebzecilik. Ahmet Sait Matbaası. İstanbul, 231s.
• Evans, D.A„ Sharp, W.R., Flick, C.E., 1981. Plant regeneration from cell culture. Hort. Rev., 214-314.
• Hartmann, H.T., Kester, D.E., Davies, F.T. Jr., Geneve, R.L., 1975. Plant Propagation; Principles and Practices, 6.Edn. Prentice-Hall, Inc. Englewood Cliffs, NJ.
• Kütevin, Z., Türkeş, T., 1985. Sebzecilik. Genel Sebze Tarımı Prensipleri ve Pratik Sebzecilik Yöntemleri, 241-243.
• Pirinç, V., Onay, A., Yıldırım, H., Adıyaman, F., Işıkalan Aşaran, D., 2003. Adventitious shoot organogenesis and plant regeneration from cotyledons of diploid Diyarbakir watermelon (Citrullus lanatus cv. “Sürme”). Turkish Journal of Biology, (27-2):101-107.
• Pirinç, V., 2004. Diyarbakır karpuzunun (Citrullus lanatus cv. “Sürme”) mikro çoğaltılması. Doktora Tezi. Dicle Üniversitesi Biyoloji Anabilim Dalı, Diyarbakır.
• Sarı, N., Abak, K., Pitrat, M., Rode, J.C., Dumas de Vaulx, R., 1994-a. Induction of parthenogenetic haploid embryos after pollination by irradiated pollen in watermelon. HortScience, 29 (10):1189-1190.
• Sauer, J.D., 1993. Historical geography of crop plants-A selected roster. CRC Pres, Boca Ralon Florida.
• TUİK, 2014. Türkiye’deki ve Diyarbakır’daki karpuz üretim miktarları. http://tuikapp.tuik.gov.tr/bitkiselapp/bitkisel.zul (Erişim: Ağustos 2015).
• Vanwyk, B., Gericke, N., 2000. People’s plants-A guide to useful plants of Southern Africa. Briza Publications, Preloria.