Antalya İlinde Çilek Yetiştiriciliğinde Son Gelişmeler

Year 2017, Volume: 46 Issue: (Özel Sayı 1) 5. Uluslararası Üzümsü Meyveler Sempozyumu, 287 - 290, 31.12.2017

Berkay Çelik , Hamide Gübbük , Nafiye Adak

Abstract

Türkiye çilek yetiştiriciliğinde son yıllarda önemli gelişmeler olmuştur. Yetiştiricilik alanı, 2015 yılı itibari ile 141.893 dekara ve toplam üretim miktarı ise 375.800 tona ulaşmıştır. Alan ve üretim miktarındaki artışlar, Akdeniz Bölgesi’nde de kaydedilmiştir. Akdeniz Bölgesi’nde Mersin ve Antalya yetiştiricilikte ön plana çıkan iller arasında olup, Türkiye üretiminde sırasıyla %33 ve %12’lik paya sahiptirler. Antalya ilinin sahil kesiminde Gazipaşa, Serik, Aksu, Manavgat yetiştiricilikte öne çıkan ilçeler arasında yer almaktadır. Son beş yılda, ilin çilek üretim alanında %22 ve üretim miktarında ise %35 oranında artış kaydedilmiştir. Bu artışla çilek üretim alanı 2015 yılı itibariyle 12.130 dekara ve üretimi ise 45.522 tona ulaşmıştır. Yörede son yıllarda seralarda topraksız yetiştiricilik ağırlık kazanmaya başlamış, Aksu ve Serik ilçelerinde topraksız yetiştiricilikte yeni gelişmeler gözlenmiştir. Buna karşın, diğer ilçelerde ise ağırlıklı olarak alçak ve yüksek tünelde konvansiyonel yetiştiriciliğe devam edilmektedir. Son yıllarda, Camarosa çeşidinin yerine Florida, Festival, Rubygem ve Fortuna vb. çeşitler yetiştiricilikte kullanılmaya başlanmıştır. Antalya ilinin sahil kesiminde dikim sistemi olarak taze fidelerle yapılan sonbahar dikimi yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada, Antalya ve çevresinde çilek yetiştiriciliği açısından son yıllarda kaydedilen gelişmeler incelenmiştir. Elde edinilen izlenimlere göre; erkencilik avantajından dolayı Antalya ve çevresinde çilek yetiştiriciliğinin, gelecekte de özellikle topraksız kültür gibi yeni yetiştirme sistemleri ve çeşitlerle potansiyelinin artmaya devam edeceği sonucuna varılmıştır.

Keywords

Dikim sistemleri , topraksız yetiştiricilik , çeşit , Akdeniz bölgesi , erkencilik

Recent Developments In Strawberry Cultivation In The Province Of Antalya

Abstract

There have been significant developments in the cultivation of strawberry in Turkey in recent years. The production area reached 141.893 decares and the total production reached 375.800 tons in 2015. Similar increases in area and production have also been recorded in the Mediterranean region. Mersin and Antalya are the leading provinces in the Mediterranean region in cultivation, representing 33% and 12% of the strawberries produced in Turkey, respectively. Gazipaşa, Serik, Aksu and Manavgat are among the prominent districts in cultivation in the coastal region of the Antalya province. In the last five years, an increase of 22% in strawberry growing area was noted whereas an increase of 35% in production. The strawberry production areas in Antalya reached 12130 decares and the production volume reached 33.666 tons in 2015. Soilless culture in greenhouses has started to gain importance in the region in recent years, new developments have been observed in soilless culture in the districts of Aksu and Serik. On the other hand, conventional production under low and high tunnels is predominantly maintained in other districts. In recent years, instead of Camarosa, varieties such as Florida, Festival, Rubygem and Fortuna have started to be used in strawberry production mostly. Autumn planting with young seedlings is widely used as planting system in the coastal regions of the Antalya province. In this study, the developments recorded in recent years with respect to strawberry production in Antalya and its environs were examined. According to the results obtained, it was concluded that the potential of strawberry production in Antalya and surroundings thanks to the advantage of earliness would continue to increase by new growing systems and varieties in the future as well.

Keywords

Planting systems , soilless culture , variety , Mediterranean region , earliness

References

• Adak, N., 2010. Topraksız Kültürde Çilek Yetiştirme Olanakları. Alatarım 9(2):3844.
• Adak, N., M. Pekmezci, 2011. Farklı Fide Tipleri Ve Yetiştirme Ortamlarının Topraksız Kültür Çilek Yetiştiriciliği Üzerine Etkileri. Tarım Bilimleri Dergisi Journal of Agricultural Sciences 17(4):269–278.
• Adak, N., M. Pekmezci, 2012. Topraksız Kültürle Çilek Yetiştiriciliğinde Fide Tipleri İle Yetiştirme Ortamlarının Meyve Kalite Kriterleri Üzerine Etkileri. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 49(2):135–142.
• Adak, N., E. Güneş, R., Balkıç, H. Gübbük, 2012. Çilekte Geleneksel ve Topraksız Yetiştirme Sisteminin Verim ve Kalite Açısından Karşılaştırılması. IV. Ulusal Üzümsü Meyveler Sempozyumu, 3–5 Ekim 2012 Antalya, s:189–197.
• Anonim, 2014. Türkiye İstatistik Kurumu. (http://rapory.tuik.gov.tr/09-09-2016-10:50: 19-4053605121383229535711477959.html?) (Erişim tarihi: 01 Ağustos 2016).
• Anoymous, 2013. FAO Production Year Book. (http://faostat.fao.org) (Erişim tarihi: 01.07.2016).
• Çatal, M. ve F. Erler, 2012. Antalya İlinde Üzümsü Meyvelerde Görülen Önemli Hastalık Etmenleri ve Zararlılar. IV. Ulusal Üzümsü Meyveler Sempozyumu, 03–05 Ekim 2012, Antalya, Bildiri Özetleri Kitabı, s:39.