Bu çalışma, Balkan Dil Birliği’nde Türkçenin ve Balkan dilleri (Arnavutça, Arumence (Ulahça), Bulgarca, Rumence ve Yunanca) arasındaki dil birliğinin tarihî yönlerini incelerken Türkçenin bu dillere katkısını göstermeyi hedeflemektedir. Balkanlarda Osmanlı İmparatorluğu dönemi ve öncesindeki Türk varlığının Balkan dilleri üzerindeki etkileri, dilbilimsel tipoloji ve etkileşimleri bağlamında ele alınmaktadır. Türkçenin, Balkan dilleri arasında yapısal bir etkiye sahip olup olmadığı ve bu dillerin sesbilgisi ve biçimbilim özellikleri üzerindeki potansiyel etkileri tartışılmaktadır. Vurgusuz geniş ünlülerin dar ünlülere dönüşmesi Türkçede olduğu gibi Balkan dillerinde de yaygın bir ses olayıdır. Aynı şekilde ön ses türemesi de Balkan Dil Birliği’ne üye dillerde görülmektedir. “ı” sesinin de Balkanlarda ortaya çıkışı, ünsüz olan “c”, “ç,” ve “ş” gibi ön damaksıl seslerin bulunması Türk dilleriyle olan tarihsel etkileşimin bir yansıması olarak değerlendirilebilir.
“mı” ekinin görevlerine bakıldığında cümlenin anlamını vurgulamak ve pekiştirmek için kullanılmaya başlanmıştır. Bu ek, sebep, koşul ve zaman anlamlarına da bürünebilir ve bazı durumlarda anlam kayması ile zaman zarfı işlevi kazanmaktadır.
Balkan dillerinde fiil sistemlerinin düzeni konusunda Türkçenin etkisi dikkate değerdir. Balkan dilleri ve Türkçe arasındaki etkileşimler, dilbilimsel açıdan zengin bir alan sunmakta ve dil bilimcilere önemli bir çalışma alanı vadederken Balkan dillerinin karşılıklı etkileşimini ve bu etkileşimin Türkçe üzerindeki yansımalarını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu makalenin yöntemi, incelenen konunun tarihsel ve dilbilimsel yönlerini ele alarak yürütülmüştür.
This research seeks to highlight the influence of Turkish on the languages of the Balkans (Albanian, Aromanian, Bulgarian, Romanian, and Greek) within the framework of the Balkan Linguistic Union, while exploring the historical dimensions of the linguistic cohesion between Turkish and these languages. The effects of the Turkish presence in the Balkans during and before the Ottoman Empire period on the Balkan languages are addressed in the context of linguistic typology and interactions. The potential structural impact of Turkish on the Balkan languages and its influence on their phonological and morphological features are discussed. The transformation of unstressed wide vowels into narrow vowels is a common phonetic phenomenon in Turkish as well as in the Balkan languages. Similarly, the emergence of prothetic vowels is also observed in the languages of the Balkan Linguistic Union. The appearance of the sound “ı” in the Balkans, as well as the presence of palatal consonants such as “c,” “ç,” and “ş,” can be considered a reflection of the historical interaction with the Turkic languages.
When examining the functions of the suffix “mı,” it has begun to be used to emphasize and reinforce the meaning of a sentence. This suffix can also take on causal, conditional, and temporal meanings and, in some cases, undergo semantic shift to function as a temporal adverb.
The influence of Turkish on the organization of verb systems in the Balkan languages is noteworthy. The interactions between Balkan languages and Turkish offer a linguistically rich field and present an important area of study for linguists, aiming to reveal the mutual influences among Balkan languages and the reflections of these interactions on the Turkish language. The methodology of this article is conducted by addressing the historical and linguistic aspects of the subject under investigation.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Bulgarian Language, Literature and Culture |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Early Pub Date | December 31, 2024 |
Publication Date | December 31, 2024 |
Submission Date | June 8, 2024 |
Acceptance Date | November 30, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 6 Issue: 2 |