EVALUATION OF SOCIODEMOGRAPHIC CHARACTERISTICS AND EMERGENCY SITUATIONS OF PATIENTS PRESENTING TO THE EMERGENCY SERVICE VIA 112 AMBULANCES: TRAKYA UNIVERSITY SAMPLE

Year 2024, , 15 - 26, 10.07.2024

Satuk Buğra Han Bozatlı , Mustafa Burak Sayhan , Okhan Akdur , Ömer Salt

https://doi.org/10.61830/balkansbd.1452546

Abstract

Abstract
Objective: This study aims to delineate the characteristics of admissions to the emergency department by investigating the sociodemographic features, admission reasons, and health statuses of non-traumatic patients transported to the adult emergency department of a university hospital via 112 ambulances.
Method: Retrospective analysis was conducted on non-traumatic patients aged 18 and above, who were brought to the Trakya University Faculty of Medicine Adult Emergency Service via 112 ambulances between January 1, 2015, and January 1, 2016. Patient data were obtained from the records of 112 Command and Control Centers, and a total of 1686 cases meeting the study criteria were identified.
Results: Our study included 1686 patients. 112 ambulance registration forms, which were completed comprehensively and legibly, were examined. It was found that 52.9% of cases were male, and 51.8% of admissions occurred between 08:00 and 18:00. The most common reasons for ambulance requests were chest pain (n: 95, 17.6%) and shortness of breath (n: 62, 11.5%). Ambulance teams most frequently transported patients to the emergency room suspecting cerebrovascular disease (CVD) (n: 76, 27.3%). During the advanced examination and treatment in the emergency department, consultations were primarily sought from neurology (n: 419, 24.9%) and cardiology (n: 383, 22.7%) departments. A proportional disparity was observed between preliminary diagnoses of cerebrovascular disease (CVD) and myocardial infarction (MI) made by ambulance teams and final diagnoses in the emergency department.
Conclusion: The study revealed that applications to emergency departments offering continuous healthcare services were predominantly from elderly patients, with a high number of admissions during working hours and a significant proportion of non-emergency cases. Given the aging population trend, optimizing healthcare service planning to better cater to the needs of the elderly is deemed imperative.

Keywords

Emergency Service Admissions, 112 Ambulance Services, Sociodemographic Characteristics, Non-traumatic Emergencies

ACİL SERVİSE 112 AMBULANSLARI İLE BAŞVURAN HASTALARIN SOSYODEMOGRAFİK ÖZELLİKLERİ VE ACİLİYET DURUMLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ: TRAKYA ÜNİVERSİTESİ ÖRNEKLEMİ

Abstract

ÖZET
Amaç: Bu çalışmanın amacı, bir üniversite hastanesi yetişkin acil servisine 112 ambulansları ile getirilen non-travmatik hastaların sosyo-demografik özelliklerini, başvuru nedenlerini ve sağlık durumlarını inceleyerek, acil servise başvuru özelliklerini belirlemektir.
Yöntem: 1 Ocak 2015 ile 1 Ocak 2016 tarihleri arasında olay yerinden 112 ambulansları ile Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Yetişkin Acil Servisine getirilen 18 yaş üstü non-travmatik hastalar retrospektif olarak incelenmiştir. Hastaların verileri, 112 Komuta Kontrol Merkezinin veri kayıtlarından elde edilmiş ve çalışma kriterlerine uyan 1686 vaka belirlenmiştir.
Bulgular: Araştırmamızda toplam 1686 hasta incelendi. Okunaklı ve eksiksiz doldurulan 112 ambulans kayıt formları değerlendirmeye alındı. Olguların %52,9’unun erkek olduğu ve başvuruların %51,8’inin saat 08:00-18:00 arasında gerçekleştiği saptandı. Hastaların en fazla göğüs ağrısı (n: 95, %17.6) ve nefes darlığı (n: 62, %11.5) ile ambulans talebinde bulunduğu belirlendi. Ambulans ekiplerinin ilk müdahalesini gerçekleştirdiği hastalarda en sık serebrovasküler hastalık (SVH) ( n: 76, %27.3) düşünerek acil servise naklini sağladığı görüldü. Hastaların acil serviste yapılan ileri tetkik ve tedavisi esnasında en fazla nöroloji (n: 419, %24.9) ve kardiyoloji (n: 383, %22,7) branşlarından konsültasyon hizmeti alındığı tespit edildi. Acil serviste tetkik ve tedavileri tamamlanan hastalar incelendiğinde ambulans ekiplerinin belirlediği SVH ve miyokad infarktüsü (Mİ) ön tanıları ile ve acil serviste saptanan son tanıları arasında oransal olarak fark saptandı.
Sonuç: Aralıksız sağlık hizmeti sunan acil servislere başvuruların ağırlıklı olarak yaşlı hastalar olduğu, mesai saatlerinde başvuru sayısının yüksek olduğu ve aciliyet teşkil etmeyen hasta başvuruların sayısının fazla olduğu belirlendi. Yaşlı nüfus oranı da göz önünde bulundurulduğunda sağlık hizmetleri planlamasının yaşlı nüfusun ihtiyaçlarını daha iyi karşılayacak şekilde düzenlenmesinin faydalı olacağı kanaatindeyiz.

Keywords

Acil Servis Başvuruları, 112 Ambulans Hizmetleri, Sosyo-demografik Özellikler, Non-travmatik Acil Durumlar

Ethical Statement

15.06.2016 tarih, BAEK 2016/149 protokol no

Supporting Institution

Trakya Üniversitesi Tıp fakültesi klinik araştırmalar etik kurulu

References

• 1. Akıncı Ö. Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Acil Servisi Triyaj Skalası'nın oluşturulması ve uygulanabilirliğinin değerlendirilmesi (Uzmanlık Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi tıp Fakültesi, İzmir, Türkiye.
• 2. Yaylacı S, Yılmazer Çelik S, Öztürk Cimilli T. Acil servise ambulansla başvuran hastaların aciliyetinin retrospektif değerlendirilmesi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2013;4:64-7.
• 3. Şimşek DÖ. Triaj sistemlerine genel bakış ve Türkiye’de acil servis başvurularini etkileyen faktörlerin lojistik regresyon ile belirlenmesi. Sosyal Güvence. 2018;(13):84-115.
• 4.Silibolatlaz A, Gülen M, Avcı A, Satar S. Üçüncü basamak acil servise 112 ambulansı ile getirilen erişkin hastaların analizi. Boğaziçi Tip Dergisi. 2018;5(2):51-57. doi: 10.15659/bogazicitip.18.10.796
• 5.Payza U. Çözümlenemeyen bir halk sağlığı sorunu; acil servislerin uygunsuz kullanımı ve hastaların bakış açıları. Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 2020;7(3):251-6.
• 6. Şimşek P, Karaismailoğlu D. Acil servislerde klinik karar destek sistemlerinin kullanımı. 2.Uluslararası İnovatif Hemşirelik Kongresi- 1.İnovatif Hemşirelik Öğrencileri Sempozyumu, 2020.
• 7. Aktepe A, Ersöz S, Hayyaoğlu AN, Şakar BB. Kalite fonksiyon yayılımı yaklaşımı ile özel bir hastanede hizmet kalitesi iyileştirme üzerine bir uygulama. International Journal of Engineering Research and Development. 2018;10(2):245-51.
• 8. Kabaroğlu K, Eroğlu SE, Onur ÖE, Denizbaşı A, Akoğlu H. Acil serviste hasta memnuniyetini etkileyen faktörlerin araştırılması. Marmara Medical Journal. 2013;26(2):82-9. 9. Nuray U, Altan A. Meslek yüksekokullarında yetişen yardımcı sağlık personelinin ilk yardım eğitimlerinin etkinliği ve yeterliliği. Haliç Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2021;4(1):85-97.
• 10. Özpulat F. Sağlık Bakanlığı Ankara Dış kapı Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde çalışmakta olan sağlık personelinin hizmet içi eğitim programına ilişkin görüşlerinin saptanması (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri, Ankara, Türkiye.2006. 11. Erin S, Sayhan MB, Salt Ö. Paramedik ve acil tıp teknisyenlerinin travma hakkındaki bilgi, tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi. Balkan Sağlık Bilimleri Dergisi. 2023;2(3):87-98.
• 12. Altındiş S, Ergin A. Kalite bağlamında sağlık personeli eğitimi. Sakarya Tıp Dergisi. 2018;8(1):157-69.
• 13. Kıdak L, Keskinoğlu P, Sofuoğlu T, Ölmezoğlu Z. İzmir ilinde 112 acil ambulans hizmetlerinin kullanımının değerlendirilmesi. Genel Tip Dergisi. 2009;19(3):113-9.
• 14. Zenginol M, Al B, Genç S, Deveci İ, Yarbil P, Arı Yılmaz D et al. Gaziantep ili 112 acil ambulanslarının 3 yıllık çalışma sonuçları. JAEM. 2011;10:27-32.
• 15. Önge T, Satar S, Kozacı N, Açıkalın A, Köseoğlu Z, Gülen M, et al. Analysis of patients admitted to the emergency medicine department by the 112 emergency service. journal of academic emergency medicine. JAEM. 2013;12(3)150-4. 16. Abe T, Ishimatsu S, Tokuda Y. Descriptive analysis of patients' EMS use related to severity in Tokyo: a population-based observational study. Plos one. 2013;8(3):e59738.
• 17. Burt CW, McCaig LF, Valverde RH. Analysis of ambulance transports and diversions among US emergency departments. Annals of emergency medicine. 2006;47(4):317-26.
• 18. Shah MN, Bazarian JJ, Lerner EB, Fairbanks RJ, Barker WH, Auinger P, et al. The epidemiology of emergency medical services use by older adults: an analysis of the National Hospital Ambulatory Medical Care Survey. Academic Emergency Medicine. 2007;14(5):441-7.
• 19. Kocaoğlu S, Alatlı T. Acil Servis Ambulans Başvurularının Değerlendirilmesi. Van Sağlık Bilimleri Dergisi.14(3):312-8.
• 20. Almacıoğlu ML. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisine ambulansla getirilen hastaların nakil uygunluğunun değerlendirilmesi (Uzmanlık Tezi). Bursa Uludag Universitesi Tıp Fakültesi, Bursa, Türkiye. 2011.
• 21. Atilla ÖD, Oray D, Akın Ş, Acar K, Bilge A. Acil servisten bakış: ambulansla getirilen hastalar ve sevk onamları. Türkiye Acil Tıp Dergisi. 2010;10(4):175-80.
• 22. Sarı A. Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Acil Servisine 112 ambulansı ile başvuran hastaların sosyodemografik özelliklerinin ve klinik sonlanımlarının retrospektif olarak incelenmesi (Uzmanlık Tezi). Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Denizli, Türkiye. 2020.
• 23. Demirbilek Ö, Hatık SH. Dünyada Ve Türkiyede Acil Sağlık Hizmetleri ve Tarihçesi. Ulutaşdemir, N. (Ed.), Sağlığın Korunması ve Geliştirilmesi. Ankara: İksad Publishing House, 2020:s41-58.
• 24. Güneri S, İlhan MN, Avcı E. Ankara 112 Acil Sağlık hizmeti çalışanlarının çalışma koşulları ve iş memnuniyetinin değerlendirilmesi. Gazi Medical Journal. 2011;22(1)1-5.