In maritime transport of goods, the carrier is responsible for any loss, damage, or delay in delivery of the cargo from the time it is received until it is delivered. The provisions of Articles 1178 to 1192 of the Turkish Commercial Code (TCC) numbered 6102, titled "Carrier's Liability", regulate the carrier's responsibility. While unlimited personal liability is the general principle in our legal system, the carrier’s liability for loss, damage, or delay in delivery is limited under Article 1186 of the TCC. However, this right is not absolute under all circumstances. If the carrier's fault exceeds a certain degree of severity, the right to limit liability may be lost. Within this scope, Article 1187 of the TCC categorizes the types of faults leading to loss of this right as “malicious” and “an act or omission committed recklessly with knowledge that such damage or delay would likely occur”. The latter is commonly referred to in doctrine as “reckless misconduct”. This study aims to determine the place and nature of the type of faults that leads to the loss of the carrier’s right to limit liability, especially the type of fault that is not very familiar in our legal system, which is called “reckless misconduct”, among the classical types of faults in our law, within the framework of doctrine and court decisions.
Maritime Transport of Goods Right to Limit Liability Loss of the Right to Limit Liability Malicious Reckless Conduct Reckless Misconduct.
Deniz yoluyla eşya taşımada taşıyan, taşımak üzere teslim aldığı eşyanın teslimini gerçekleştirene kadar geçecek sürede zıyaı, hasarı veya geç teslim edilmesinden doğan zararlardan sorumlu olmaktadır. 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun (TTK), “Taşıyanın Sorumluluğu” başlıklı m. 1178 ilâ m. 1192 hükümleri arasında taşıyanın sorumluluğuna ilişkin hükümlere yer verilmektedir. Hukukumuzda kişisel ve sınırsız sorumluluk esas olmakla birlikte, taşıma hukukunda eşyanın zıyaı, hasarı veya geç tesliminden doğan zararlardan dolayı taşıyanın sorumluluğu TTK m. 1186 hükmü ile sınırlandırılmaktadır. Bununla birlikte, bu hak her durum ve şartta taşıyana tanınmış mutlak bir hak niteliğinde değildir. Dolayısıyla, taşıyanın kusurunun ağırlığının belli bir dereceyi aştığı durumlarda sorumluluğu sınırlandırma hakkının kaybı söz konusu olmaktadır. Bu kapsamda, sorumluluğu sınırlandırma hakkının kaybına yol açan kusur türleri TTK m. 1187 hükmünde “kast” ve “pervasızca bir davranışla ve böyle bir zararın veya gecikmenin meydana gelmesi ihtimalinin bilinciyle işlenmiş bir fiil veya ihmal” şeklinde düzenlenmekte ve ikincisi doktrinde kısaca “pervasızca davranış kusuru” olarak anılmaktadır. Çalışmamız ile taşıyanın sorumluluğu sınırlandırma hakkının kaybına yol açan bu kusur türleri arasında özellikle de hukuk sistemimizde pek de alışık olmadığımız “pervasızca davranış kusuru” olarak nitelendirilen kusur türünün hukukumuzdaki klasik kusur türleri arasındaki yeri ve niteliğinin doktrin ve yargı kararları çerçevesinde belirlenmesi amaçlanmaktadır.
Deniz Yoluyla Eşya Taşıma Sorumluluğu Sınırlandırma Hakkı Sorumluluğu Sınırlandırma Hakkının Kaybı Kast Pervasızca Davranış Pervasızca Davranış Kusuru.
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Commercial Law (Other) |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | October 2, 2025 |
| Submission Date | May 6, 2025 |
| Acceptance Date | June 29, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 11 Issue: 2 |