Süleymân-nâme, Firdevsî tarafından XV. yüzyıl sonları ile XVI. yüzyıl başlarında yazılmıştır. Uzun Firdevsî, Firdevsî-i Rûmî, Firdevsî-i Tavîl, Türk Firdevsî adlarıyla da anılan Firdevsî; manzum, mensur ve manzum-mensur karışık olmak üzere telif ve tercüme çok sayıda eser kaleme almıştır. Hazret-i Süleyman’ın hikâyelerinin anlatıldığı Süleymân-nâme, Firdevsî’nin 81 ciltlik en hacimli eseridir. Süleymân-nâme hem dil özellikleri hem de barındırdığı söz varlığı nedeniyle Türk dili tarihi bakımından oldukça önemli bir eserdir. Türkçenin zengin söz varlığına katkı sağlamak üzere yapılan bu çalışmada Firdevsî’nin Süleymân-nâme’sinin 77. cildinde geçen ancak Tarama Sözlüğü’nde yer almayan 37 sözcük incelenmiştir. Bu sözcüklerin bir kısmı Tarama Sözlüğü’nde yer almakla birlikte anlam bakımından farklılık göstermektedir.
Suleyman-name was written by Firdevsi in the end of the 15th century and the beginning of the 16th century. Firdevsi also known as Uzun Firdevsi, Firdevsi-i Rumi, Firdevsi-i Tavil, Türk Firdevsi wrote and translated many works in verse, prose and verse-prose mixed. Suleyman-name, in which Hazret-i Suleyman stories are told,
is Firdevsi’s most voluminous work with 81 volumes. Suleyman-name is a very important work in terms of the history of Turkish language because of its linguistic features and vocabulary. In this study, which was carried out to contribute to the rich vocabulary of Turkish, 37 words in the 77th volume of Firdevsi’s Suleyman-name, not present in the Tarama Sözlüğü, were examined. Some of these words are included in the Tarama Sözlüğü, but differ in terms of meaning.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Linguistics |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 2, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 |