In the ancient text studies in Turkey, consonants and a few long vowels (ā, i, ū,
ō) are marked, but “closed e” sounds are not indicated in the transcription words of
Arabic-Persian origin. Different letters and signs seen in these are evaluated through
the classical form of the word and associated with spelling error. However, it is
necessary to evaluate the borrowed words in a synonymous point of view so that the
studies carried out on the history of phonetics can be more overreaching.
In this article, “closed e” in the Arabic quotations in Nehcü’l-Ferādis has been
studied on the basis of the signs which are not compatible to the classical form and
which have phonetical value. In the study carried out within the scope of the connecting
link of spelling-phonetics, the words whose first vowels are written with “fathah+ya”,
the words whose first letter is with kasrah in the source or mediating language but
marked with “fathah” in NF, the words which have “both signs” together in their
first letter and the ones whose first letter is marked as “fathah+ya+cazm” have been
discussed.
It has been seen that fifteen of the identified twenty-eight words fit in the group
of “indeterminate e” (bė̄-ġāyet, bė̄-ḫaber, bė̄-hūş, bė̄-meze, bė̄-namāz, bė̄-nihāyet;
bė̄hūde, bė̄zār, dė̄v, dė̄vāne, hė̄ç, pė̄şe, tė̄z; ė̄min), twenty-three of them were written as
the form which can be read through the sound /ė/ (cėlve, dėhḳān, dėrem, ėfṭār, ėḥyā,
fėrişte; Bėsṭāmi, ʿėyādet; ėḥrām, Ėḳlimā, ʿėlm; bėyʿet, vėyrān).
Moreover, the subject was studied with a diachronic point of view and in what form
the words mentioned in this precious work of Khorezm Turkic survive was presented
to the attention of the people.
Türkiye’deki eski metin çalışmalarında Arapça-Farsça kökenli kelimelerin yazı
çevriminde ünsüzler ve birkaç uzun ünlü (ā, i, ū, ō) işaretlenmekte, “kapalı e” sesleri
ise belirtilmemektedir. Bunlarda görülen farklı harf veya işaretler ise kelimenin klasik
biçimi üzerinden değerlendirilerek genellikle imla hatasına bağlanmaktadır. Oysa ses
bilgisi tarihi üzerine sürdürülen çalışmaların daha kapsayıcı hâle gelebilmesi için
alıntı kelimelerin de eş zamanlı bakış açısıyla irdelenmesi gerekmektedir.
Bu makalede, klasik biçime uymayan ve sesçil değer taşıyan işaretlerden
yola çıkılarak Nehcü’l-Ferādis’teki Arapça-Farsça alıntılarda “kapalı e” konusu
araştırıldı. İmla-fonoloji bağlantısı çerçevesinde yürütülen incelemede ilk ünlüsü
“üstün+ye” ile yazılmış, kaynak veya aracı dilde ilk harfi esreli olmasına karşılık
NF’de “üstün”le harekelenmiş, ilk harfinde her “iki hareke”yi birlikte taşıyan ve ilk
hecesi “üstün+ye+cezim” biçiminde işaretlenmiş kelimeler ele alındı.
Tespit edilen yirmi sekiz kelimeden on beşinin “meçhul e” grubuna girdiği (bė̄-
ġāyet, bė̄-ḫaber, bė̄-hūş, bė̄-meze, bė̄-namāz, bė̄-nihāyet; bė̄hūde, bė̄zār, dė̄v, dė̄vāne,
mė̄ve, hė̄ç, pė̄şe, tė̄z; ė̄min), on üçünün /ė/ sesiyle okunacak biçimde yazıldığı (cėlve,
dėhḳān, dėrem, ėfṭār, ėḥyā, fėrişte; Bėsṭāmi, ʿėyādet; ėḥrām, Ėḳlimā, ʿėlm; bėyʿet,
vėyrān) görüldü. Ayrıca, konuya bir de art zamanlı bakış açısıyla yaklaşılarak Harezm Türkçesinin
bu değerli eserindeki sözü edilen kelimelerin günümüz Türk dili coğrafyasında ne
şekilde yaşadığı dikkatlere sunuldu.
Subjects | Linguistics |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 65 Issue: 1 |