Abstract
Çağdaş teorik (genel) dilbiliminde dil dizgesinin ve birimlerinin mahiyetine
ilişkin görüşler çok değişiktir. Kimine göre dil -maddi, özdekseldir, kimine göre ise
dil - ideal, yani ülküseldir. Dolayısıyla fonem, monem, leksem, morfem, grafem gibi
dil birimleri de, araştırmacının felsefi görüşlerine bağlı olarak ya maddi ya da ideal
bir birim olarak telakki edilmektedir. Sözdizimi birimlerine gelince ağır basan görüşe
göre bunun birimlerinin, kelime grupları (yani öbekler) ve cümle olması, hemen
hemen tartışmasız olarak kabul edilir. Muhterem meslektaşlarımın dikkatini öbek
ve cümlenin şüphe götürmez şekilde maddi olan söylevin (sözün) maddi parçaları
olduğuna vermelerini rica ederim.
Bir kaç yıl önce Rusya’da “Genel Söz Dizimine Giriş” başlıklı hacimli bir
eser yayımlanmıştır. Bu eserde şu fikir dile getirilir: “Fonemler, ekler ve en çok
kullanılan kelimeler dilde sayıca sınırlıdır (sonu olan kemiyetler teşkil eder), söz
dizimi ise cümlelerin gizil (potansiyel) olarak sayısının sonu olmayan kemiyetiyle
uğraşmaktadır.”