Real income differences among human societies has been increasing in the past two centuries, and it is expected that these differences will not improve in the near future. Fundamental causes determing the reel income sources are combined into four categories: luck, geography, culture and institutions. Reel income differences emerge because fundamental causes effect reel income sources. Conventional-mainstream economics alleges that developping countries should concentrate on these fundemantal causes and aim to adopt the culture and institutions of the developped countries. In this article, we examine the growth differences between Islamic countries and high-income OECD countries by employing statistical technigues and literature review. We conclude that if developping countries adopt the growth policies of conventional-mainstream economics, it will mean a process of westernization.
Son iki yüzyıl içerisinde insan toplulukları arasındaki reel gelir farklılıkları giderek
artmakta ve bu durumun yakın bir gelecekte düzelmesi beklenmemektedir. Reel gelir
kaynaklarını belirleyen ilk faktörler şans, coğrafya, kültür ve kurumlar başlığı altında
toplanmaktadır. Farklı kültürler ve kurumlar reel gelir kaynakları üzerinde etkide
bulunduğundan reel gelir farkı ortaya çıkıyor. Yerleşik-ananevi iktisada göre az
gelişmiş ülkelerin büyüme politikaları bu farklılıklar üzerinde durmalı ve gelişmiş
ülkelerin kültür ve kurumlarını almayı hedeflemelidir. Bu makalemizde İslam
ülkeleriyle yüksek gelirli OECD ülkelerinin büyüme performanslarını istatistiki
yöntemler ve literatür taramasıyla inceliyor ve az gelişmiş ülkelerin yerleşik-ananevi
iktisadın büyüme programını tatbik etmesinin batılılaşma anlamına geldiğini iddia
ediyoruz.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | ARTICLES |
Authors | |
Publication Date | February 18, 2014 |
Published in Issue | Year 2014 Volume: 1 Issue: 1 |