I. Kant: An Outline of Modus Vivendi in the Possibility of 'Perpetual Peace'

Year 2017, Volume: 7 Issue: 2, 1 - 14, 30.12.2017

Cengiz Mesut Tosun

https://doi.org/10.18491/beytulhikme.373464

Abstract

What is the origin of the
desire of a human being or a state to defeat or destroy respectively
another human being or a state? In focus of the wars, it is regarded
that the human nature and the “nature (mind) of the state” act in the
same way. Basic factors such as dominating, governing and expanding come
into prominence. Is it not possible to establish a world in which there
is no conflict, war or genocides and a possible “perpetual peace”
reigns? Kant, who is a philosopher of the period of enlightenment, has
written his “Perpetual Peace: A Philosophical Sketch” in 1795 which aims
the establishment of the peace on earth. For Kant human being is a sum
of possibilities. Why cannot or does not human being strive for a
possibility of a modus vivendi which will reveal the possibility of a
process of perpetual peace, while exhibiting the possibility of fighting
human being in every case? As an example of a practical philosophy for a
human being who may exhibit the possibility of establishing a perpetual
peace, Kant regards the “perpetual peace” possible on the ground of the
international law. Peace can be ensured not as a temporary solution, a
temporary way of living but as the possibility of a perpetual modus
vivendi.

Keywords

Kant, modus vivendi, perpetual peace, possibility, war, human, modus vivendi

References

• Clausewitz, C. V. (2008). Savaş Üzerine (çev. S. Koçak). İstanbul: Doruk Yayınları.
• Gerhard, V. (2010). Kant Felsefesinin Politik Evreni. Eleştirel Bir Politika Teorisi: Kant’ın Ebedi Barış Taslağı Üstüne (der. H.
• Çörekçioğlu). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 225-242.
• Kant, I. (1982). Dünya Yurttaşlığı Amacına Yönelik Genel Bir Tarih Düşüncesi (çev. U. Nutku). İstanbul: Yazko Felsefe Yazıları.
• Kant, I. (1984). Sürekli Barış Üstüne Felsefi Bir Deneme. Seçilmiş Yazılar (çev. N. Bozkurt). İstanbul: Remzi Kitabevi, 224-266.
• Kant, I. (2002). Ahlak Metafiziğinin Temellendirilmesi (çev. İ. Kuçuradi). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
• Locke, J. (1999). Tabiat Kanunu Üzerine Denemeler (çev. İ. Çetin). İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Locke, J. (2004). Hükümet Üzerine İkinci Deneme (çev. F. Bakırcı). Ankara: Babil Yayınları.
• Ökten, K. H. (2001). Immanuel Kant’ın “Ebedi Barış Üzerine Felsefi Bir Deneme” Adlı Eseriyle Ortaya Koyduğu Ebedi Barış Fikri ve Bu Fikrin Uluslararası İlişkiler Düşüncesinde Yarattığı Etki. Basılmamış Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Reyhani, N. (2006). Ebedi Barışın Olabilirliğine Kant’ın İnancı. Barışın Felsefesi: 200. Ölüm Yıldönümünde Kant (ed. İ. Kuçuradi). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları, 75-83.
• Soysal, M. (2013). Modus Vivendi. Cumhuriyet Gazetesi, 14 Haziran.
• Tepe, H. (2000). Kant Etiği ve Barış Düşüncesi: Etik Savaşları Önleyebilir mi? Barışın Felsefesi: 200. Ölüm Yıldönümünde Kant (ed. İ. Kuçuradi). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları, 63-73.
• Teson, F. (1992), The Kantian Theory of International Law. Columbia Law Review, XCII.