Ordinary Language Philosophy and Austin's Theory of Speech Acts

Year 2014, Volume: 4 Issue: 1, 73 - 89, 25.07.2014

Vedat Çelebi

https://doi.org/10.18491/bijop.43006

Abstract

The theory of speech acts that is the basis of our study moves from the premise that saying something is do something. In order that performance refers to the action and speech raefers to the language in the speech acts concept, with a general define speech acts can be expressed as a structure which contains acts that need language for having been came true, and when certain conditions are provided saying something means to do something. At this point, in our every day speech it is wanted to be showed that a lot of sentences which we do not have any statement but have performance, give promise, ask a favour etc are not meaningless at all. This study, with literature review for this issue has been making use of primary and secondary sources

Keywords

Austin, ordinary language philosophy, meaning, speech acts, classification of speech acts.

Gündelik Dil Felsefesi ve Austin’in Söz Edimleri Kuramı

Abstract

Çalışmamızın temelinde olan söz edimleri kuramı bir şey söylemenin bir şey yapmak olduğu tezinden hareket eder. Söz edimi kavramında edim eyleme, söz ise dile gönderme yapmakta olup genel bir tanımla söz edimi, gerçekleştirilmesi için dile gereksinim duyulan eylemleri gerçekleştirmeye yarayan, bir şey söylemenin belli koşullar sağlandığında bir şey yapmayı içermesi olarak ifade edilebilir. Bu noktada da anlatılmak istenen günde¬lik konuşmalarımızda, kendisiyle bir bildirimde bulunmadığımız; ancak bir edimde bulunduğumuz, söz verdiğimiz, ricada bulunduğumuz vb., bir çok cümlenin hiç de anlamsız olmadığının gösterilmesidir. Böylece, anlam yalnızca basit bir doğruluk-yanlışlık karşıtlığına indirgenmemiş olmaktadır. Bu çalışma konuya yönelik literatür taramasıyla, birincil ve ikincil kaynaklardan yararlanılarak yapılmıştır.

Keywords

Austin, gündelik dil felsefesi, anlam, söz edimleri, söz edimleri sınıflaması.

References

• Alston, W. P. (1965). Philosophy of Language. Engewood Cliff, NJ: Prentice Hall.
• Austin, J. L. (1975). How to Do Things with Words (ed. J. O. Urmson). Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.
• Austin, J. L. (1979). Philosophical Papers (eds. J. O. Urmson & G. J. Warnock). New York: Oxford University Press.
• Austin, J. L. (2009). Söylemek ve Yapmak (çev. R. L. Aysever). İstanbul: Metis Yayınları.
• Bach, Kent. (1998). Speech Acts. Routledge Encyclopedia of Philosophy (ed. E. Craig). London: Routledge.
• Bell, R. (1991). Translation and Translating. London: Longman.
• Dascal, M. (2003). Interpretation and Understanding. Amsterdam: John Benjamins Publishing.
• Finch, G. (2000). Linguistic Terms and Concepts. New York: St. Martin’s Press.
• Levinson, C. S. (1992). Pragmatics. Cambridge: Cambridge University Press.
• Lyons, J. (1979). Semantics. Cambridge: Cambridge University Press.
• Peccei, J. S. (1999). Pragmatics. London: Routledge.
• Richards, J. C & Schmidt, R. W. (1986). Language and Communication. New York: Longman Publishing. 89 Ricoeur, P. (2000). Söz Edimleri Kuramı ve Etik (çev. A. Altınörs). Bursa: Asa Kitabevi.
• Ricoeur, P. (2010). Başkası Olarak Kendisi (çev. H. Hünler). İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
• Rossi, J. G. (2001). Analitik Felsefe (çev. A. Altınörs). İstanbul: Paradigma Yayınları.
• Saeed, J. (2003). Semantics. Oxford: Blackwell Publishing.
• Searle, J. R. (1969). Speech Acts: An Essay in the Phılosophy of Language. New York: Cambridge University Press.
• Thomas, J. (1995). Meaning in Interaction: An Introduction to Pragmatics. London & New York: Longman.
• Urhan, V. (2013). Michel Foucault ve Düşünce Sistemleri Tarihi. İstanbul: Say Yayınları.
• Uygur, N. (2000). Kuram-Eylem Bağlamı. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. Öz: Çalışmamızın temelinde olan söz edimleri kuramı bir şey söylemenin bir şey yapmak olduğu tezinden hareket eder. Söz edimi kavramında edim eyleme, söz ise dile gönderme yapmakta olup genel bir tanımla söz edimi, gerçekleştirilmesi için dile gereksinim duyulan eylemleri gerçekleştirmeye yarayan, bir şey söylemenin belli koşullar sağlandığında bir şey yapmayı içermesi olarak ifade edilebilir. Bu noktada da anlatılmak istenen günde¬lik konuşmalarımızda, kendisiyle bir bildirimde bulunmadığımız; ancak bir edimde bulunduğumuz, söz verdiğimiz, ricada bulunduğumuz vb., bir çok cümlenin hiç de anlamsız olmadığının gösterilmesidir. Böylece, anlam yalnızca basit bir doğruluk-yanlışlık karşıtlığına indirgenmemiş olmaktadır. Bu çalışma konuya yönelik literatür taramasıyla, birincil ve ikincil kaynaklardan yararlanılarak yapılmıştır. Anahtar Kelimeler: Austin, gündelik dil felsefesi, anlam, söz edimleri, söz edimleri sınıflaması.